midnight love. hyunsung

2二

Oy vermeyi ve yorum yapmayi unutmayinn🏃‍♀️ teskur ederiim

Uykulu gözlerle sigarada yazanları anlamaya çalışırken yüz üstü bıraktığım telefonum aydınlandı birden bire. Yüzümü ışığın geldiği tarafa doğru çevirdiğimde birinin aradığıni gördüm, bu saatte. Geceni köründe kim arayabilirdi ki beni? Ya Chan arardı ya da Changbin ama onlar da çoktan uyumuş olmalıydılar, belki Chan uyumamıştır bilemiyorum.

Ekrana baktım, beklediğimin aksine ekranda harfler yerine bir takım rakamlar vardı.

Her ne kadar bu numarayı tanımasam da "gece gece ne oldu da aradı" düşüncesiyle aramayı kabul edip kulağıma dayadım telefonu. Bu sırada da elimdeki sigarayı sehbaya bırakıp paketten başka bir sigara çıkardım kendime. Aklımdan acaba Chan o yanında gittiği elemanlardan mı aradı beni diye düşünsem de nafile, arayan kişi tek kelime etmemişti.

Karşıdan ses gelmeyeceğini anlayınca "Efendim?" dedim oldukça asabi bir şekilde. Ama gel gelelim soruma yanıt dahi gelmiyor sadece zar zor ve derin nefes alma sesleri duyuluyordu.

Ardından bir ses geldi "Yakından sesin daha güzelmiş." Ardından kıkırdadı kendi kendine. İçime çektiğim dumanı üflerken ağzımdan anlık olarak "Ha?"

Bu lavuk ses mes dediğine göre bizim bara gelip giden biri olmalıydı. Ama numaramı ona vermediğimden emindim aslında. İlk defa duyduğum bu sese kendi nunaramı versem tanırdım herhalde.
Karşıdakı gencin sesi de allak bullak geliyordu, tahminimce sarhoştu.

Konuşmanın devam etmemesi üzerine telefonu kulağımdan uzaklaştırıp göz hizama getirip numarayı yeniden gözden geçirdim. Hâlâ o derin nefes alış veriş sesleri devam ediyor derken birdan hafif bir tokat sesi gibi tok bir ses yükseldi telefondan, ardından bi daha duyulmadı nefes alış verişleri. Karşıdaki genç bir hışımla ağzını kapatmış olmalıydı.

Telefon goz hizamdayken hir fırt daha çektim sigaramdan tek kaşım havadayken. Sessizlik bozup bir ufak bir kıkırtı daha yayıldı kulaklarıma doğru. Gecenin yorgunluğu ve oluşan ortamın garipliğiyle "Bilader kimsin amına." diyip saati kontrol ettim tekrardan. 4.05

Hâlâ teledondaki gençten bir iki kelime duymak istiyor olsam da o çok da hem fikir değil gibiydi, belki de başka bir işle ilgilendiğinden konuşamıyordu.

Bu bir süre daha ona vakit verdikten sonra bu ardı gelmeyen konuşmayı "İyi geceler canım hadi sağlıcakla." dedikten sonra bitirdim.

Uykum iyice gelmiş olduğunden parmaklarımın arasındaki bitmek üzere olan sigarayı küllüğe bıraktım, sehbaya bıraktığım yazılı dalı da elime aldıktan sonra balkondan çıkıp gittim. Konuşma sırasında sigaranın üzerinde yazan numarayı da mesajı da unutmuştum. Odaya geçtiğimde elimdeki sigarayı yatağımın karşısındaki masaya bırakmamın ardından uzandım yatağıma. 5-10 saniye kadar tavanı izlememin ardından ertesi sabah açmak üzere kapattım gözlerimi.

&

Balkondan gelen gün ışıklarının gözlerime girmesiyle açtım gözlerimi. Daha uyanamamın etkisiyle gözlerim hâlâ kapalı dururken gece yatmadan önce balkonun perdelerini kapattığım aklıma geldi.

Gözlerimi açar açmaz tam dibimde duran Changbin'i görememle anladım tabii perdeleri açanın o olduğunu. Aslına bakarsak onu gördüğüm için pek de şaşırmamıştım. Evimin anahtarını önesinde o ikisine vermiştim çünkü. Genelde haber vererek gelseler bile Changbin bana süpriz yapmak istemiş olamlıydı.

Binnie'nin suratında o her zamanki minik tebessümü vardı. O benim aksima fazlasıyla 'sabah kuşu' denilen insanlardandı galiba. Sabahleyim yürüyüşe çıkmaya veya spora gitmeye bayılırdı. Hayatını olabildiğince sağlıklı bir şekilde yaşamaya çalışıyor, bu huyunu bana da aşılamaya çalışsa da pek işe yaramıyor gibiydi. Ben daha çok Chris gibi savruk bi yaşam biçimine sahiptim🤓☝🏻