CHAPTER FOUR
HINDI niya namamalayang sa kubo siya mismo dahan-dahang dinadala ng mga paa niya. Sa kailaliman ng isip niya ay umaasa siyang maaaring naroon si Sean. Hindi ito pumapalya sa pagtungo roon tuwing nagbabakasyon ito sa Trinidad kasama ang mga dating kaibigan.
At nagsimulang bumayo nang malakas ang puso niya na tila ba gusto niyong kumawala mula sa manipis niyang dibdib. It hurt her ribs but she felt shivery at the same time. Ang bayolenteng emosyon niya pagdating kay Sean ay kinatatakutan niya subalit wala siyang magawa upang pigilin iyon.
At nasa kubo ito. Malamang na kasama ang ilang mga kaibigan nito. Nang magtapos ng high school si Sean sa St. Vincent, ang co-ed na pag-aari din ng pamilya nito, ay sa Maynila na ito nagkolehiyo at umuuwi lang sa Trinidad tuwing bakasyon.
Pero nakapagtatakang wala sa balkonahe ang mga barkada ni Sean kung naroroon ang mga ito. Karaniwan na'y doon nag-iinuman ang mga ito. She should know. Malimit niyang tanawin mula sa malayo si Sean kahit noong nasa elementarya pa siya kasama ang mga classmates nitong lalaki at babae.
At lihim siyang nangarap na sana'y kabilang siya sa mga ito. That her family wasn't an outcast.
Ilang hakbang na lang ang layo niya mula sa kubo nang may marinig siyang hagikgik. Ng babae.
Napahinto siya sa paglakad. She strained her ears to hear more. Nauulinigan niyang nag-uusap ang mga ito subalit hindi niya maunawaan.
Humakbang siya palapit sa may hagdanang kawayan at maingat na pumanhik. Hindi niya gustong manubok pero hindi niya mapigil ang sarili.
It could be that she wanted to see him again. Sean would be leaving for the States in two weeks' time. Baka hindi na niya ito muling makita. May hapding gumuhit sa batang puso niya sa kaalamang kapag nangibang-bansa ito ay matagal niya itong hindi makikita.
Lumigid siya sa balkonahe patungo sa pinang-galingan ng mga tinig. Natiyak niyang sa nag-iisang silid ng kubo naroroon si Sean at ang kasama nito. Kung sino man iyon.
Hinubad niya ang tsinelas sa ibaba ng hagdan at walang ingay siyang lumakad patungo sa kinaroroonan ng silid ng kubo.
Nasa malapit na siya sa nakasarang bintanang yari sa sasang-kawayan nang muli niyang marinig ang tinig ng babae.
"S-Sean," wika ng tinig. Sumisinghap ito na tila nalulunod
"Relax, Rosy..." bulong ni Sean sa mababang tinig at halos hindi marinig ni Tamara. "Yes, that's it, honey..."
Honey.
Sa pagkarinig sa endearment ay agad ang pagkaunawani Tamara. Curious, umangat ang ulo niya patungo sa kapirasong pagitan ng nakasarang bintana at maingat na sumilip.
Upang mapasinghap lang sa nakita.
THE BED was at the far corner of the room. Nasa gitna niyon sina Sean at ang kasama nitong babae, parehong hubo't hubad. Natitiyak niyang hindi siya makikita ng mga ito dahil nakatalikod sa bintana si Sean at bahagi ng katawan ng babae ay natatakpan nito.
Ipinagpasalamat niyang malabong mangyaring makita siya ng dalawa dahil naestatwa na siya sa kinatatayuan. Kahit pa marahil may bumagsak na pusa mula sa bubong ay hindi niya makukuhang kumilos.
Nakita niya nang bumaba ang kamay ni Sean sa... sa pribadong bahagi ng babae. Humahaplos. Dumadama.
Napahugot ng hininga si Tamara at pinigil iyon sa dibdib sa takot na baka maulinigan siya ng dalawa. Gusto niyang maliyo sa nakita at nananakit na ang dibdib niya sa pagpipigil ng hininga. Maingat at dahan-dahan niyang pinakawalan ang hininga at tila hapong-hapong isinandal ang pisngi sa gilid ng bintana.
She was fifteen. Alam niya kung ano ang ginagawa ng mga ito. May mga mahahalay na babasahin siyang nakikita sa loob ng silid ng kapatid na lalaki. At dala ng kuryosidad ay nasisilip niya ang laman niyon.
Napasigaw ang babae at muling sumilip si Tamara. Muling nakapaibabaw sa babae si Sean. Sa pagkakataong iyon ay nakita niya ang mukha ng babae. Si Rosita Pablo. Ang anak ng preacher sa isang Christian church sa bayan nila. And Rosy was one of the choir members.
She knew Rosy was tall and pretty. Kasing-edad ito ni Sean. Dating magkamag-aral sa St. Vincent noong high school. Her father was the church minister and both self-righteous and judgmental. Tuwing nakakasalubong ni Tamara o ng alin man sa pamilya niya ang ama ni Rosy ay iniismiran at iniiwasan sila nito na tila sila may mga ketong.
"Rosy, honey... are you still a virgin?" Sean asked, though he didn't believe for a minute that she was.
May ilang sandaling nag-atubiling sumagot ang babae bago umiling. "K-kami ni Bob... we... ah... we have... I mean—"
"I know what you mean, Rosy, honey. So quit pretending you are in pain..."
"My god, but you are so big, Sean!" she said indignantly. "I don't think I can take you!" Her voice tight and strained.
"I can't apologize for my sex, honey," he said drily, pushing further. "But you don't want me to stop, do you?"
Hindi sumagot si Rosy. Sean's hand moved down again to the middle of her thighs. "Just relax and open for me, Rosy..." Sean murmured, cajoling. Then he spoke of love... of something erotically obscene as his fingers went deeper.
Rosy cried, as if in pain, but Tamara knew she was not hurt. Pagkuwa'y nagsimulang gumalaw si Sean. His muscular buttocks tightened.
Malakas na humalinghing si Rosy na tila hinihika kasabay ng pagliliyad ng katawan nito. This time her whimper was one of intense pleasure. Tumaas ang mga binti nito at ipinagsalikop sa mga balakang ni Sean.
Ang eksena ay nakakabahala kay Tamara. May kakaibang damdaming pumukaw sa kanya na hindi niya maunawaan. Alam niyang ginigitian siya ng pawis sa noo. Na sa kabila ng malamig na hanging dumadapyo sa balat niya ay init na init siya.
Pero may kariktan siyang nakita sa ginagawa ng dalawa na hindi niya makuhang alisin ang mga mata rito.
Sean was big and strong. His tanned body was graceful and masculine. Kabaligtaran naman sa maputi at manipis na katawan ni Rosy. She was shapely and delicately feminine in his grasp and she was enjoying it so much. Ang mga kamay nito'y nakayakap sa matipunong likod ni Sean at inililiyad ang katawan upang salubungin ang bawat indayog ng katalik.
Nag-init ang sulok ng mga mata ni Tamara. Hindi masama ang loob niya sa nasasaksihan, o manibugho kaya kay Rosy. Sa buong buhay niya ay pinangarap lamang niya si Sean. Napakalayo ng agwat ng katayuan nila sa buhay, bukod pa sa napakabata pa niya.
Si Sean ang pinakasentro ng buhay niya mula pa noong magsimula siyang magkaisip at natatanaw ito sa bayan. At kanina, nang kausapin siya nito at hawakan siya sa balikat ay langit na sa kanya. Sapat na iyon.
Muling sumigaw ang babae kasabay ng pagbilis ng galaw ni Sean. Nakikita niya sa mukha ni Rosy na tila nasasaktan pero alam niyang hindi. Sean was hammering at her fast, umangat ang ulo nito, ang mahabang buhok nito ay naiipon sa pagkabasa ng pawis.
Tila minamartilyo ang dibdib niya sa matinding kaba. Kung hindi siya aalis sa kinatatayuan niya sa mismong sandaling iyon ay mahihirapan na siyang itago ang presensiya niya. Her brown cat eyes were huge as she silently ducked away from the window. Patingkayad na bumalik siya sa pinanggalingan.
Nang nasa bungad na siya ng hagdan ay sandali siyang natigilan. Narinig niya ang pinagsanib at malakas na ungol ng dalawa sa loob.
Napahugot siya ng hininga bago tuluyan nang bumaba. Natitiyak niyang mapapagalitan siya ng nanay niya dahil natagalan siya sa pangunguha ng iuulam sa hapunan. Pero hindi na bale, nakita niya si Sean.
HUMIHINGAL na ibinagsak ni Sean ang katawan sa tabi ng katalik, kasabay niyon ay may narinig siyang tunog ng naapakang tuyong sanga ng kahoy mula sa labas. Iniangat niya ang mukha mula sa leeg ni Rosy, natuladniyaayhumihingaldin. Itinuonangpaninginsa may pinto ng silid.
He was exhausted from the aftermath of orgasm, pero natitiyak niyang may tao sa labas ng kubo. Tumayo siya at tinungo ang bintana, bahagyang iniangat iyon at sumilip.
Wala siyang nakita at akmang babalik na sa kama nang mahagip ng tingin niya ang buhok na tinamaan ng sinag ng araw na tumagos mula sa siwang ng mga naglalakihang puno.
Dalawang tao lang sa bayang iyon ang may ganoong kulay ng buhok. Si Bernadine at ang bunsong Alba.
At hindi iyon si Bernadine. Nahagip ng paningin niya ang maliit at yayat na katawan. Ano ang ginagawa ng batang Alba sa gubat hindi kalayuan sa kubo? Hindi ba ito natatakot sa naglilipanang ahas sa loob ng gubat?
Hindi miminsang nakakahuli ng ahas ang ilang matatandang lalaking nangangahoy roon. At paano na kung may mga kabataang lalaki ang maligaw sa gubat at makita ito? Hindi magdadalawang-isip ang sino man sa mga iyon na gawan ito ng masama.
Hindi mag-iisip ang mga iyon na hindi ito katulad ni Bernadine o ng nakatatandang kapatid nitong babae. Iisa lang ang papasok sa isip ng mga kalalakihan—na isa itong Alba.
Sa naisip, gumuhit sa mukha niya ang pag-aalala para sa batang Alba.
"B-bakit, Sean?" Kinakabahang napaangat sa kama si Rosy nang makita ang pag-aalala sa mukha niya. "May... tao ba?"
Sean saw the panic on his lover's face. Gusto niyang matawa. Rosy had a P.E. teacher as a boyfriend. Mayroon din itong mapagmapuri-sa-sariling ministro ng simbahan bilang ama na naniniwalang si Rosy ang susunod na Mother Teresa.
Kung tutuusin ay wala namang ipinagkaiba si Rosy at ang ilang babaeng nadala na niya sa kubo sa mga babaeng Alba. Nagkataon lang na nakaaangat sa buhay ang mga ito. At may pamilyang may magandang katayuan sa lipunan.
Minsan, ang kapaimbabawan sa lahat ng iyon ay hindi nakaligtas sa kanya. Lalo at kay dali niya itong natukso at nakumbinsing sumama sa kanya nang sa paglabas niya sa tindahan ay siya namang pagpasok nito.
He had a hunch why. Curiosity. May mga kaibigang babae si Rosy na nadala na niya sa kubong iyon. And there were girls' talk about him.
And Rosy was one of those women who wouldn't ask for permanent relationship. Dahil naitanim na ng ama nito na, tulad ni JD ay hindi magiging tapat sa kanino mang babae si Sean. And though Rosy had immensely enjoyed sex with him today, she couldn't risk a serious relationship with him.
Na para bang iyon ang gusto niya.
Ang pagiging palikero niya ay hindi sekreto sa bayang iyon noon pa man. Like father, like son. Sabi nila.
It was well and good. Wala siyang intensiyong seryosuhin ang sino mang babae sa panahong ito. At least, may napagkakalibangan siya bago siya umalis patungo sa America—ang magpakadalubhasa sa kursong tinapos.
Did that make him a hypocrite, too? Maybe. Pero kinasusuklaman lang naman niya ang mga Alba dahil sa matagalang relasyon ni Bernadine sa ama niya, he thought. Isang konsolasyon para sa moral niya.
"May tao ba sa labas, Sean?" ulit ni Rosy.
"Wala," sagot niya at binitiwan ang bintana. "I thought I heard something."
"N-natitiyak mo bang walang nakakaalam na narito tayo?"
He smiled. "This is a private place, Rosy. Walang mangangahas na magtutungo rito, lalo at nariyan sa labas ang sasakyan ko."
Nakahinga nang maluwag si Rosy. Mabining tumayo at dinampot nang isa-isa ang mga damit. "Dumidilim na, Sean. Baka hinahanap na ako sa amin."
"Do you want to come here again?" nananantiyang tanong niya. It was a polite question expected of him from all the girls he took to the cottage.
Napatingin sa kanya si Rosy, then her gaze slid down his body, to his half-aroused sex. He saw her blush just as her nipples hardened. Nang mag-angat uli ito ng paningin sa kanya, nakita niya ang pagnanasa sa mga mata nito.
"K-kung... gusto mo," she said coyly. "At kung mangangako kang walang makakaalam."
"Oh, sure, honey," he said drily. Kung aangkinin niyang muli ang babae sa sandaling iyon ay natitiyak ni Sean na hindi ito tatanggi. But fucking a woman twice in a row wasn't just his style. There was always another day... another woman.
Besides, tama ito, humahapon na. Hindi niya ipakikipagsapalarang may makaalam na nakipagtagpo ito sa kanya. In fairness, he enjoyed banging her.
Lumakad siya patungo sa silya na kinasasabitan ng denim jeans at T-shirt niya. Muling pumasok sa isip niya ang batang Alba. Pumanhik ba ito sa kubo at sumilip? Nakita basilanito? At kung nakita man nito sila ni Rosy, magsasalita ba ito?
Hindi kaila sa bunsong anak ng mga Alba ang kaugnayan ng ina nito sa ama niya. At kung may nakita man ito sa kubo ay malamang na sasarilinin na lang nito iyon. Ang mga Alba ay libreng naninirahan sa lupain ng pamilya niya sa napakatagal nang panahon. Hindi nito ipakikipagsapalaran ang paninirahan nila nang libre sa lupa ng mga DeSalvo.
He had to admit that the young Alba was a strange little girl. Mahiyain at kimi. But she had honest eyes and a proud chin.
She was also tall, with a mysterious allure at a tender age. Her beauty wasn't as exotic as her mother Bernadine. But she had her mother's sensuality.
Ilang beses na niya itong nakakasalubong at sa tuwing nagkakasalubong sila'y nagsisikap itong umiwas sa kanya kung hindi man napapahinto sa kinatatayuan.
She looked at him with awe. Or perhaps with fear. Hindi nakatitiyak si Sean kung alin doon. Baka natatakot ang bata na sitahin niya ito tungkol sa ginagawa ni Bernadine. But he was a fair man. Hindi nito kasalanan ang ginagawa ng ina.
Her older half sister was a different matter. What was her name? Mary... Terry, whatever. She had the making of a slut. Totoo namang maganda rin. She was voluptuous and with breasts men would kill for. But she was cheap. He had seen her with some of the boys in town. Minsan sa dis-oras ng gabi.
She disgusted him.
Pero may habag siyang nadama para sa nakababatang Alba. Sean wondered what her life would be in a town where everybody knew that her mother was a whore.
As far as Sean knew, before his father, there were a couple of men in Bernadine's life. Kahit nang nabubuhay pa ang asawa nitong si Guiller
He pity the little Alba.
"BAKIT ngayon ka lang?" sita ni Bernadine kay Tamara. "Tatlong oras ka sa gubat, ah? Alas-seis pasado na."
"M-marami kasing kabute, 'Nay. Inubos ko na para bukas. Nanguha na rin ako ng pakō."
"Hindi ko gustong nagtatagal ka sa gubat nang walang kasama, Tamara," patuloy nito. "Sige, ikaw na ang magluto ng kakainin ninyo. Maliligo at mag-aayos pa ako."
"Saan ho kayo pupunta, gabi na, ah. Umuulan-ulan pa." Alam niyang hindi iyon ang araw ng pagtatagpo nina Bernadine at JD.
"Huwag mo na akong tanungin kung saan ako pupunta, Tam," pabuntong-hiningang sagot ni Bernadine. "Kung hindi ako aalis, wala tayong kakainin at ipambabayad sa ilaw. 'Yang si Elmer ay ni hindi man lang magkusang bumili ng bigas! Walang ipinagkaiba sa amang walang silbi!"
"Nay, matagal nang patay si Tatay..."
"Pero ang mga anak niya'y buhay at iniwang lahat ang responsibilidad sa akin! At ni walang balak magsipagtino." Nilinga nito si Terry na naglilinis ng mga kuko. "Hoy, Terry, saan ka na naman pupunta at nakalabas na naman iyong pulang damit mo?"
Ngumisi ito. 'Tulad n'yo rin 'Nay. May date kami ng boyfriend ko."
Bernadine looked at her stepdaughter darkly. "Kung sasabihin ko sa iyong hindi mabuti ang ginagawa mo ay wala rin namang kabuluhan ang mga salita ko, 'di ba?"
Terry smiled cynically. 'Tama ka diyan, 'Nay."
Sa isang saglit ay nakita ni Tamara sa mga mata ng ina ang pag-aalala. Pero siguro'y imahinasyon lang niya iyon dahil bigla'y naroon uli ang animosity sa mukha nito.
"Huwag ka lang sanang magdadalang-tao nang walang ama, Terry. O hindi kaya'y magdalang-tao na hindi mo matukoy kung sino ang ama. Sa nakikita kong ginagawa mo'y iyon ang patutunguhan mo. Tiyakin mo lang na hindi mo idadagdag sa mga balikat ko ang responsibilidad."
Tumiim ang mga bagang ni Terry. Dinampot ang mga gamit sa kuko at padabog na pumasok ng kuwarto.
