From enmity, to beautiful love.
¦"Elinden geleni ardına koyma Sarp yılmaz," dedim sarp'a doğru iddialı bir sesle. Sarp ise serseri gülüşüyle "Merak etme kıvırcık, elimden gelenin fazlasını bile yaparım." dedi ve göz kırparak gitti.
"Sen elinden gele...
Canlarım bir kaç gündür ortalıkta Ali Cabbar gibi dolanıyorum, hem ilhamım yoktu hemde ali cabbar olmustum özür dilerim bölüm gecikti..
Sizleri daha fazla tutmadan bölüme alıyorum!
Öptüm çokk💅
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝Gün güneşten öncedir, yüzün hepsinden önce. ❞
¦İlahi Bakış Açısı¦ Genç esmer adam, elinde son kalan papatyayı da ektiğinde derin bir nefes alıp gözlerini göğe dikti.
"Abicim.. Bugün yine çok güzelsin, zaten sen hep güzeldin ki. Benimki de laf işte.." deyip güldü ve bir elini kara toprağa atıp, toprağı sıktı.
"Katilini buldum papatya.. Öcünü almama çok az kaldı abicim. Öcünü alacağım ve senin ruhunu huzura erdireceğim.." dedi dişlerinin arasından büyük bir öfkeyle. Daha fazla söyleyecek söz bulamadı ve oturduğu yerden kalkıp mezar taşına son bir öpücük kondurup oradan hızla uzaklaştı.
° ¦Asiye'den¦ "Merhaba." karşımda gördüğüm yüz, duyduğum tanıdık ama iğrenç ses ile hızla yerimden kalkıp mahir'in karşısına geçtim.
"Sen ne hakla buraya gelebilirsin? Hangi yüzle?" diye bağırdım yüzüne doğru. Ağzını açıp konuşmaya çalışacakken hızla onu susturdum. "Senin ne konuşmaya, ne de buraya gelme hakkın var! Ne o? Yine mi iftira atmaya geldin? Bu sefer ne diyeceksin mahir? Sarp seni kullanıyor falan mı diyeceksin?" dedim alayla. Başını eğdi ve sesini çıkarmadı. Zaten çıkarmasındı. Çıkardığı an boğardım onu.
"Ne diyeceğini hiç bilmiyorum ama dinlemek bile istemiyorum! Derhal git buradan!" diye bağırdım yüzüne doğru.
"Asiye, ben senden özür-" hızla yanağına sert ve okkalı bir tokat geçirdim. Arkadan sarp'ın "Helal sevgilime!" diye bağırdığını duyduğumda buna başka bir zaman eriyip gitmeyi aklımın bir köşesine yazıp "Git diyorum sana! Yüzünü dahi görmek istemiyorum! Sen iğrenç bir insansın mahir! Sen yaptığın bir şerefsizliği bir başkasına atacak kadar aciz ve piçin tekisin! Sana acıyorum mahir, ben seni arkadaş olarak gördüm ama sen benim üzerimden iddiaya girdin! İyi niyetimi suistimal ettin ya, bundan sonra karşına çıkacak bütün herkeste senin iyi niyetini kullanıp seni yüzüstü bırakırlar! Çünkü sen bunu hak ediyorsun! Sen ve o pis zihniyetini de alıp çek git buradan! Yoksa acımam, seni öldürürüm." diye bağırdım yüzüne doğru. Öfkeden elim ayağım titriyor, nefeslerim titrek çıkıyordu.
Mahir, bir daha yüzüme bakmadan başı eğik bir şekilde gittiğinde derin bir nefes alıp sarpa döndüm.
Onun kocaman gülümsemesini gördüğüm an bütün kötü şeyler gitmişti. Onun gülümsemesi kadar güzel hiç bir şey yoktu bu hayatta.
