Her Evrende Sen

Calla

~iyi okumalarr :D

Cenan gözlerini açtığında bulunduğu vücudun bütün ağırlığı üstüne çökmüştü. Nedensiz bir yorgunluk vardı üzerinde. Hiç de uyanmak istemiyormuş gibi hissediyordu. Homurdanarak yatakta doğruldu. Kendi bulunduğu evrende kaldığı evdeydi. Yani büyük ihtimalle burada da Hacı ile yaşıyordu. Odası nedensizce fazla dağınıktı. Hatta bilerek dağıtılmış gibi dağınıktı.

Göz kapaklarının ağırlığı gözlerini kapanmaya ikna ediyordu ama beyni buna karşı dayanmaya çalışıyordu. Bir iki kuru öksürükle yerinde kıvrandı. Yavaşça oturduğu yerden kalktı ve perdeyi açtı. Ne yapması gerektiğini bilemediği bir hale düşmüştü. Daha doğrusu bu evrendeki Cenan'ın karamsarlığı ona yansımış gibi duruyordu.

Cenan'ın evrenler arası gezerken fark ettiği şeylerden biriydi bu. Hangi evrene giderse o evrendeki Cenan'ın bazı davranışları ona geçiyordu. Bunun sebebi neydi acaba? Belki de o Cenan'ların vücuduna girdiği içindi. Mantık olarak vücutlarına geçtiğinde onların beynini kullanmaya başlıyor. Bu da onda bir terslik yaratıyor. Bu sadece bir teoriydi gerçi. Çoğu kanıt bu teoriyi desteklese de kendi vücudu ile evren değiştiriyor olma ihtimali de vardı.

Kendi kendine mırıldandığını sonradan farketmişti. Kafasını silkeleyip odaya baktı. Burada bir terslik vardı. Bir iki şey bulma umuduyla çekmeceleri ve dolapları karıştırmaya başladı. Çekmeceler tek tek açılıp kapanıyordu ama içlerinde pek bir şey yoktu. Birinden sadece Arif'le olan bir fotoğrafı çıkmıştı. Bir süre baktıktan sonra onu aldığı yere geri koymuştu. Hiçbir ipucu bulamıyordu bu evrenle ilgili. Şimdi ne yapması gerekiyordu? Nasıl davranması gerekiyordu?

Başında keskin bir ağrı hissetti gene. Bir anlığına dengesini kaybettiğinde sandalyeye tutunarak kendini kurtardı. Ne yazık ki sandalye de fazla sağlam çıkmamıştı. Tam tutunduğunda sandalye ile birlikte düşmüştü.

Bir iki küfür savurdu. Yerde otururken Hacı odaya gelmişti "Cenan iyi misin? Noldu bir anda?" Cenan'a kalkmasında yardımcı oldu. "Yok bir şey bir an dengemi kaybettim sadece." Hacı kolunu biraz sıvazladı. Yüzündeki endişe açıkça okunuyordu. "Dikkat et biraz. Ben BKM'ye geçicem şimdi. Aşağıda kahvaltı hazır." Cenan sadece kafasını sallayıp onu geçiştirdi. Hacı'nın adım seslerinin uzaklaşmasını dinledi.

Bir süre sonra da yatağın kenarına oturdu. Bir iç çekti ve telefonunu açtı. Mesajlasmalara bakarak bir yere varabilirdi belki. En son Emre ile konuşmuştu.

-Emre

Abi daha iyi misin?
(13.04)
Görüldü bile atmiyon lan
(17.09)
Aga bak endişeleniyorum bari telefonlarımı aç
(18.00)

İyiyim.
(20.02)

Konuşma burada bitiyordu. Önceki konuşmalar genel olarak skeç ve günlük hayat hakkındaydı. Pek bir fikir yürütememişti oradan. Bir alta baktı Tuğba yazmıştı. Ona görüldü bile atmamıştı.

-Tuğba

Cenann
Hey iyi misinn??
(10.04)
Senin için endisleniyoruz.
(12.02)
Kendine dikkat et bari :(
(19.47)

(Şimdi Görüldü)

Atakan Oğuz Hilmi Ebru ve böyle devam ediyordu. Genel olarak endişeli mesajlar bulmuştu. En sonunda sohbetinde Arif'i bulmuştu.

-Arifim
(2 gün önce)
Abi ben geç kalacam biraz.
Şimdiden söylüyorum azarlama diye.
(08.10)

Gene neden geç kalacaksın?
(08.10)