7. Bölüm

120 4 5
                                    

Merebaaa ben geldimm önceki bölüm çok güzeldi bence bu bölüm nasıl olacak bakalımmm😸😸😸
Herneysee uzatmadan hemen başlıyorummm iyi okumalarr 💗💗💗

                          7.BÖLÜM

Mutluydum... Çokkk çokkk mutluydum. Uzun zaman sonra ilk defa bu kadar mutluydum.

Sabah olmuştu. Abim bana sarılıyordu çok mu özlemişti beni, gerçi bende onu çok özlemiştim...

Aklıma yine düşünceler gelmişti ben, ben abime bana yapılanı nasıl anlatacaktım abim o gün orada ne işin vardı demişti geçiştirmiştim ama yine soracaktı ben abime ne diyecektim...

Peki o ne düşünmüştü hala annesinin katilinin ben olduğumu mu düşünüyordu, ya da benim yaşadığımdan haberi var mıydı?

Onun bana yaptıklarını asla unutmayacaktım, yaptıklarını yanına kâr bırakmayacaktım.

Lavin yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı... Lavinle birlikte kalktık. Abimi uyandırmadan elimizi yüzümüzü yıkadık ve mutfağa geçtik. Kahvaltı hazırlayacaktık.

Lavinle birlikte buzdolabını açtık ve kahvaltılık yiyecekleri çıkarıp masaya koymaya başladık.

Buzlukta hazır donmuş börekler vardı. Bunları fırında pişirmek gerekiyordu. Tek sorun bu fırın nasıl çalışıyor? Çok gelişmiş bir fırın olduğundan nasıl çalştığını bilmiyordum abimide bundan dolayı uyandırmak istemedim dışardaki adamlardan birini çağırıp fırını çalıştırmasını istedim. Çalıştırıp gitti.


Börekleri tepsiye dizip fırına attım. Bi yarım saat geçmişti kahvaltı hazırdı. Lavin " abimi uyandırim mi? " dedi. Bende onaylarcasına kafamı salladım.

Koşarak abimin kucağına atladı ve yanağından öptü. Abim yavaş yavaş uyanmaya başladı ve " günaydın güzelimm" diyerek lavinin yanaklarını öpücüğe boğdu. Lavin kahkaha atıyordu. O an onların yanında kendimi yabancı gibi hissettim. Sanki onların yanına hiç ait değilmiş gibi...

Onlara bakmamak için arkamı dönmüş bardaklara çay dolduruyordum. Çaydanlığı bıraktığımda koluma birinin dokunmasıyla irkildim ve " DOKUNMA" diye bağırmış bulundum. Abimdi " noldu abicim iyi misin?" dedi. Gitmiyordu o gün aklımdan gitmiyordu bana dokundukları...

"İyiyim irkildim sadece " dedim. " siz başlayın ben bi lavaboya gidicem " dedim ve lavaboya ilerledim. Lavaboya girip kapıyı kilitledim, elim ayağım titriyordu. Gözlerimden yaş akmaya başladı o gün silinmiyordy kafamdan peki , peki ben bunu abime nasıl anlatacaktım illaki orada ne işin vardı diye soracaktı ve benim bunu abime anlatmam gerekiyordu. Abim beni korur muydu ?

Bi süre öyle kaldım elimi yüzümü yıkayıp çıktım. Abimle lavin gülüyordu çok güzellerdi ben ne haketmiştim de bu hayatı yaşamıştım. Niye ben mutlu olamıyordum yüzüme sahte bir tebessüm yerleştirip masaya geçtim. " ellerine sağlık güzelim herşey çok güzel olmuş" dedi abim bende " afiyet olsun " dedim. Lavin " abi ben doydum bahçede oynayabilir miyim? " dedi. " tabiki oynayabilirsin abicim" dedi abim ve lavin dışarı çıktı.

Abim " ne zman bana abi diyeceksin " dedi. Ben " nasıl ? " dedim. Abim " güzelim bak farkındayım bana abi demeye çekiniyorsun sana kızmıyorum daha yeni yeni alışıyorsun ama bende üzülüyorum be abim sanki yanımızda yabancı gibi durmana..." dedi " şeyy... Benden bi süre bunu beklemesen, çünkü gerçekten herşey üst üste geldi ve ben daha yeni hayatıma alışmış değilim ama düşünmeki sana abi demek istemiyorum herşeyden çok istiyorum , ama olmuyo bende çok istiyorum ama yapamıyorum. Ben senden nefret etmek istesem bile yapamadım ama sana abi demem zaman alacak üzgünüm..." dedim.

Abim " peki abicim sen nasıl istersen, peki sana güzelim dememden adenim dememden rahatsız mısın?" dedi " hyr aksine çok hoşuma gidiyo uzun zmandır sana hasret kaldım ve bu kelimeler çok hoşuma gidio sana bir gün abi diyeceğim o zman ne  zman bilmiyorum ama diyeceğim ve bu güzel sözlerinden rahatsız değilim. " dedim. Hoşuna gitmiş olmalı ki yüzüne bir gülümseme yerleşti " peki adenim" dedi.


" bugün merkezdeki eve geçicez bu ev dağın başında arabayla in çık zor olur." dedi. Şaşkın bir şekilde " bir evin daha mı var " dedim. Gülümsedi ve " öncelikle evin değil evimiz ve evet bir evimiz daha var " dedi ve devam etti. " ama önce bir arkadaşımdan almam gereken bir kaç malzeme var " dedi tamam dercesine kafamı salladım.

Kahvaltı masasını toplayıp evden çıktık ve arabaya bindik ilerlemeye başladık. Bir süre sonra bir kafenin önünde durdu araba, hepimiz indik ve  kafeye girip bir masaya oturduk. Herhalde arkadaşı buraya gelip malzemeleri verecekti. Ben abime lavaboyu sorup hemen lavaboya gittim. İşimi halledip çıktım.

Abimin arkadaşı gelmişti arkası dönüktü yüzünü görememiştim. Abim " heh işte kardeşim" dedi bana bakarak sonra arkadaşı bana döndü.

Şok geçirdim...

Karşımda o duruyordu.

Oda şaşırmıştı, dilim tutulmuştu...

Abimin sesleri geliyordu ama duymuyordum.

Abimin arkadaşı bumuydu...

Kaçmak istiyordum... Burdan hemen uzaklaşmak istedim...

Korkuyordum...

Neden peki? Neden korkuyordum...

Nolacaktı şimdi o benim yaşadığımı biliyordu yinemi kaçıracaktı beni...

Abime koşup sarılıp herşeyi anlatmak istedim.

Ama yapamadım...





Bölüm nasıldıı???

Aren yine bi yerden çıktı be 😸

Sizce Aden ne yapacak?

Areni dövelimmi ?

Herneyseeee yeni bölümlerde görüşmek üzeree😽😽😽

Not: köydeyim internetim sınırlı çekiyo bölüm atamassam kusura bakmayınızzz

Sizi seveyommm💗😽💗

Tiktok hesabım:
#wattpadkitapyazıyorum

KİMSESİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin