12. Bölüm

106 6 19
                                    

Selamlarr ben geldimmm. Bölüm yazıcamm oleyyyy.

Kızlarcım nasılsınız?

Bölüm geçmeden önce birşey demek istiyorum oy ve yorumlar çok az lütfen oy ve yorum yapın.

💗Sizleri seviyorum haydi bölüme💗

                         12. BÖLÜM

Evet cehennemime gelmiştim...

Bugün konak boştu çünkü herkes birlikte olacağımızı sanıyordu. Bütün Mardin...

Hyr olmayacaktı asla izin vermem böyle bir şeye bir kere yaşadım bunu bir kere daha yaşamayacaktım.

Yine o hareketi yaptı kolumdan tuttu ve sürüklemeye başladı. " Ya sen napıyosun bırak kolumu."dedim. Gelinlikle ve topukluyla olduğumdan bişey yapamıyordum çünkü bu topuklular her an kırılabilir bende yere yapışabilirdim.

Kolumu çekiştirdim ama bırakmadı. " kes sesini ve yürü!"dedi. Artık yetmişti yani benimle ne hakla böyle konuşurdu.

Kolumu çekmeye devam ederken durdu. Bir kapının önünde. Kapıyı açtı ve beni içeri fırlatırcasına iktirdi. Daha sonra. "Bavulun şurda. Hadi görüşürüz." dedi. "Ne , ne diyorsun sen." dedim. " Bu karanlık odada kalacaksın. Bu da bugünün cezası." dedi. "Zırvalamayı kes! Ne cezası?" dedim.

" Bugün düğünden kaçmaya çalışan sendin." dedi. "Ben burda kalmam! Karanlıktan korktuğumu bile bile beni burda tutamazsın!" dedim.

"Bak bakalım nasıl tutuyorum." dedi ve çıktı kapıyı kapatıp kilitledi. Hyr hyr hyr gidemez benim karanlık travmamı bile bile gidemez.

"HYRR" diyerek kapıya koştum elimle kapıya vurmaya başladım. "AÇ ŞU KAPIYI BENİ KARANLIĞA MAHKUM ETMEE" diye haykırıyordum. Kapıya tekmeler savurdum elimle kaç kere vurdum. Ağlıyordum krizim tetikleniyordu...

"GİTMEE NOLURR ÇIKAR BENİ BURDAN." yakarışlarımı duymuyor muydu? O kadar fazla güç uygulamıştım kapıya artık vuramıyordum , çökmüştüm kapının önüne "lütfen lütfen çıkar beni burdan, korkuyorum..."dedim.

Odada gezdirdim gözlerimi ay ışığı vuruyordu sadece... Bir ayna, masa ve üzerindeki sürahi ve bardak çarptı gözüme. Birde yere serilmiş yatak. Masanın üzerinde birkaç şey daha vardı ama onların ne olduğunu çözememiştim.

Ayağa kalktım hala ağlıyordum. Korkuyordum. Krizim git gide tetikleniyordu ve bu benim nefesimi azaltıyordu. Masaya yaklaşıp üzerindeki eşyaları devirdim. " ÇIKAR BENİ BURADANN" diye haykırdım. Odayı dağıtmaya başladım.

Ama o gelmiyor beni buradan çıkartmıyordu...

Aynadan kendimi gördüm , bitik haldeydim çok belli olmasada görmüştüm...

Elime aldığım sert bir cisimle aynayı paramparça yaptım sonrası yok krizimden dolayı yine kendimden geçmiştim...


Aren'den

O karanlık odaya hapsettim onu travmasını bile bile...

Çığlıkları geliyordu odayı dağıtma sesleri geliyordu.

Ama susmuyordu, durmuyordu bilirdim dik başlıydı. Kolay kolay teslim olmazdı o. Sonuna kadar bi çıkış yolu arardı.

Bi süre sonra sesi kesildi yine bayılmıştı sanırım.

Umrumda değildi bana gösterdiği her dik başlılığın cezasını çekecekti...

Aden'den

Sabah güneşi vuruyordu yüzüme... Sabah olmuştu sonunda.

KİMSESİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin