Yoriichi uyandığında karısının acı içinde ağladığını gördü. Y/n'nin acı içinde karnını tuttuğunu görünce gözlerini açtı ve aşağıya baktığında gözyaşları yanaklarından aşağı aktı, suyunun geldiğini görünce gözleri genişledi. Hastaneye gideceğini çok iyi biliyordu, bu yüzden en yakın komşuların bulunduğu yere gitmesi ve doğuma başlayacağı için eşlerinden veya kızlarından yardım istemesi gerekiyordu. Sonunda birçok kadın yardım etmek için evlerinin ilgili odalarına geldi. Yoriichi evin dışındayken karısının acı çığlıklarını duyduğunda çok endişeliydi, karısı koltuğunun yanındaki iki ipi sıkarken yüzüne yapışıyor ve kızarmış yanaklarından aşağı sonsuz gözyaşları düşüyordu. Bir bebeğin ağladığını duyana kadar yüksek sesle nefes alırken, son bir acı dolu çığlık atarken kadınlar onu itmeye devam etmesi için cesaretlendirmeye devam etti. havluya sarılı bir bebek kucağına alınırken yüzünde zayıf bir gülümseme oluştu. Yoriichi bir bebeğin ağladığını duyar duymaz içeri daldı, oğlunu karısının kollarında görünce gözleri yumuşadı. Yorgun Yoriichi'nin yanına gitti, 'nasıl görünüyor?' dedin zayıf bir sesle. 'O senin kuzguni saçlarına ve benim bordo gözlerime sahip.' Oğlunu yavaşça kollarından alırken şöyle dedi.Oğlu babasının parmağını çekerken Yoriichi'nin yüzünden gözyaşları aktı. 'Adının s/n olması gerektiğini düşünüyordum..' dedin sessizce. Yoriichi gülümsedi. 'Öyleyse o zaman..' oğluna bakarak gülümsedi. Y/n yorgunluktan uyuyakalmıştı. Yoriichi, yanında oturan Y/n'nin yüzünü öptü. Kendisine yardım eden kadınlara teşekkür ettikten sonra yanınızda yattığını söyledi. Evlerine gitmeden önce onu tebrik ettiler.
