Hisler Kayarsa

Düşünceler

Bazen yok olmayı, molekülere ayrılmayı veya rüzgara karışmayı istersiniz ama olmaz. Olmamanız gereken bir yerde bulursunuz kendiniz ve bütün dualar çare etmez işte biz bu yaşanan ve yaşatmaya devam eden olaya hayat diyoruz  hep sınar zaten.
O adamın yani hocanın ufff bölüm başkanı Araz hocanın karşısında duvarla bakışır gibi bakıyordum. O konuşana kadar bende çıt yoktu
“İmzalaman gereken belgeler”
“Hıı”
“Buraya belgeleri imzalamak için gelmedin mi küçük hanım”
“Hayır, yani evet kusura bakmayın”
Masaya yanaştım belgelerde gösterdiği yerleri imzaladım hödük yüzüme bile bakmadı işim bittiğinde öğrenci kartımı , telefonumu ve çantamı alıp “ işim bittiğine göre gidebilirim” dedim arkamı dönüp kapıya yöneldim tam kapıyı açarken benim güzel kızım alfa “intikam için bir şeyler yapmalısın” dediğinde alfama göz kırpıp arkamı döndüm ama onu arkamda beklemiyordum şeytan 3 lüsünü kullanma zamanı sağ göz 1 saniye sonra dudaklarına 2 saniye ve sol gözüne 1saniye baktım hafiften gülümsediğimde kaşları havalandı “ derse geç kalma küçük hanım” dediğin de sinirden patlamak üzereydim dışarı attım kendimi. sanki ne yapmak istediğimi anlamış gibiydi.onun hisleriyle oynamak istiyordum .Derse daha 1 saat olduğunu öğrendiğimde kudurmaya başlamıştım bile “ birilerinin işine çomak sokabilirsin bu seni rahatlatır” bu cümleyi kuran beelz den beklenilmeyen düşünceler olduğundan şaşırmış bir halde bakarken bir yandan hak vermiştim ama alfa gülmekle meşguldü.

Bahçeye çıkmıştım bile bu güzel hava sayesinde kendimi toplayabilirdim . Bahçede tanımadığım o kadar çok insan vardı ki ne yapabilirim diye düşünüyordum. Yanıma bir grup yaklaştı kızlı erkekli 5 kişiydiler içlerinden uzun boylu kıvırcık saçlı olan
" Merhaba ben Esra okulda yenisin bizimle takilabilirsin dersten esik olan yerlerden yardımcı oluruz "

Oturrusumu bozmadan
"Merhaba bende Mira çok teşekkür ederim tek takılmayı severim eksik olan yerlerden yardımınızı alabilirim " diğerleri yüzüne baktığımda esmer güzeli dediğimiz biri beni baya baya süzüyordu lafa atlıyan o oldu
" Pek yalnızlık iyi değildir ya "
Dediğinde tek kaşımı kaldırarak yeni oyuncağımı buldum dercesine sevindim ama ağırlık iyidir yavrum terbiyeli kız rolü
"Bence denemelisin" dedim
Esra " neyse arkadaşlar dersimiz bölüm başkanıyla geç kalmayalım "
Şimdi keyfim yerine geldi hadi bakalım Çomaklama zamanı .
gençlere
" Siz gidin ben hemen geliyorum "
Üstelemeyip gittiler. çantamda tabletimi ve yedek telefonumu alıp sisteme girmeye çalıştım teknoloji benim için sıradan bir şeydi merakımdan öğrenmiştim kimseye söylememek iyi bir kararmış ki evden bu bölüm sayesinden çıktım. Biraz uğraştan sonra sistem tamamen elimin altında idi .bizim dersimiz yani bölüm başkanıyla olanı başka bir hoca ile yer değiştirdim ve bütün hocalara derse 2 dk kala bildirim gitmesi için ayarlayıp çıktım.

Sınıfa girip en arka sıradan birine oturdum tepeden izlemek daha bir güzeldi. Sürekli saati kontrol ettim geri sayımı kaciramazdim  çıkan kapı sesinden sonra kafamı kaldirdigim da onu gördüm erken gelmişti. Alfa ve beelz çoktan yerini almış batlamış mısırla anı bekliyorlardı.
Vee nihayet
"5,4,3,2,1,0" bildirimi sesi
Hahahahah yüzünde ki ifade görülmeye değerdi kafasını kaldırıp sınıfa baktı
"Arkadaşlar program değişmiş dersiniz Sümeyye hocayla " diyip dışarı çıktı
5 dk süre sonra  sisteme girdim ve eskisi gibi yaptım ve bildirim gönderdim. Tüm neşemle kapıya odaklanmış onun gelmesini bekliyordum. Az olsa keyfim yerindeydi bu yaptığım işlerin sadece %1 lik bir kismiydi bana Bulaşmak yasak yeteri kadar darbe yemiştim ailemden .
Sınıfa şaşkın yüzle geldiğinde karnım ağrıdı gülmekten ve belli etmemekten. "Arkadaşlar sistemde bir sorun var galiba dersler karışmış" Telefonuna önceden ayarladığım msjı gönderdim yedek tlfnumu sessize aldım  onu çantaya atıp diğerini masaya çıkardım msjı okunduktan sonra iyice mort oldu. msjda :
" Yerinde olsam küçükte olsam hafife almazdım kendimi 😉"
Yazıyordu beelzin ve alfanin tepriklerini alıp kafayı koyup uyudum dersi dinliyemem ben zaten bilgisayarın içini dışını biliyordum

Karanlık sokakta yürürken birinin beni takip ettiğinin hissine vardım kulaklığı boynuma asıp etrafima baktım ve bir sesleniş
"Mira "
Etrafa iyice baktıktan sonra kimseyi bulamadım. kimse yoktu beelz ve alfa dahil
"Galiba tertemiz delirdim" diyip gülümsedim kulaklığımı takıp bir şarkı açtım tüm dertlerimin üstüne.
"🎵 Madrigal – Seni Dert Etmeler"

" seninde açmanı bekliyorum. Evet sen sevgili okuyucum şaşırma şimdi aç ve gözlerini kapat  ve burayı sana, senin hayallerine bırakıyorum "

Eve gelip sessiz sakince odama geçmeyi planlıyordum ki planlarım hayata yine uymadı kapıyı açınca cereni görmeyi planlamiyordum beni görünce " mira çay demledim üstünü değiş gel balkondayiz"
" Peki ceren abla geliyorum hemen "
Ceren abla evin ikinci büyüğüydü aslında evin en küçüğü bendim 18 yaşımla . Üstümü değiştirip yanlarına gittim balkondan 3 ü oturmuş çay çerez yapıyorlardı gülümseyip oturdum ben bu eğlenceyi sevdiklerimle yapmayı seviyordum alışmak zorunda olduklarimla değil gerçi Zehra hariç diğer ev arkadaşlarımı sevmiş ve alışmıştım ona isinamiyordum ilk konuşan Öznur abla oldu
" Günün nasıl geçti  yavrucuğum "
Ben bunu yerdim annemden daha iyidi bana
"Alışmam zaman alicak gibi abla"
Ceren ablanın sözleriyle düşüncelere yani geçmişe gittim bir an
" Üniversite arkadaşları peki iyi değildir hepsi için demiyorum ama pek güvenme"
"İhtiyacım pek yok arkadaşa ablacım"
"Ufff sıkıldım ne universiteymis ya neyse ev işlerini boluşelim "
Zehrayı sevmediğimi söylemiş miydim. Lucifer diyor ki sal beelz le alfayi görsün gününü
Ev işleri paylaşıldı Çarşamba günü bana aitmiş evi baştan aşağı temizlik yemek birde ufff
Pazartesi zehraya, cuma cerene , cumartesi Öznura, ait diğer günler de yemekleri ve tuvalet yıkamak kim müsaitse yapicak falan filan

Daha fazla dayanamayıp odama geçtim yeteri kadar gece geç saatlerdi zaten odama geçtim yatağıma yattım ama uyku yoktu balkona geçtim onu düşündüm ALPER' i

Gökyüzüne bakıp " Yanında olmak isteyipte olamadığım bir gün daha bitti. Şimdi ben bu şehrin neresine sığayım..."