𝗗𝗥𝗔𝗖𝗢 𝗠𝗔𝗟𝗙𝗢𝗬 & 𝗬𝗡 𝗥𝗜𝗗𝗗𝗟𝗘 || 𝑳𝒐𝒓𝒅𝒖𝒏 𝑽𝒂𝒓𝒊𝒔𝒊

12. BÖLÜM: ᴅᴜʏɢᴜʟᴀʀ ☘️

"Almira'dan;"

Ben kafamdaki sorularla çelişirken karşımda gözlerinden akan yaşlarla gözlerime bakan Miles'in gitmesini bekliyordum. Gitmiyordu ve masum gözlerle gözlerime baktığında ne tepki vereceğimi bile bilemedim.

Miles: Biliyorum... İnanması zor ama...ben...sana gerçekten aşık oldum...

Babama çalışan birinin bana bunları söylemesi... Ne hissetmem gerektiğini ya da ne söylemem gerektiğini bilemiyordum. Bana aşık olan biri neden babamla işbirliği yapsın ki? Sadece ne olduğunu bilmek istiyorum.

Almira: Bana her şeyi anlat.

Kamelyaya oturdum, başım dönüyordu. Yavaşça yanıma oturdu ve tekrar gözlerini gözlerime kitledi. Sakin ve rahatlatıcı bir ses tonuyla konuştu.

Miles: Tamam... Sana gerçekleri anlatacağım, söz veriyorum.

İçimden nedensiz bir hisle ona güveniyordum. Ayrıca her konuştuğunda sakin konuştuğundan olsa gerek sesi rahatlatıcı bir tondaydı.

Miles: Sana ilk çizimimi gönderdiğimde her şey yeni başlıyordu ve heyecanımı kalbimden çok midemde ki kelebeklerden hissediyordum. O kadar güzeldi ki... Sana karşı olan duygularımı açmak bir hâyaldi benim için. Bu gittikçe ilerledi ve artık benim için bir takıntı hâline geldi. Senin her anını çizmek istiyordum, sevdiğim kadını kağıtta görmek beni heyecanlandırmaya yetiyordu. İçlerinden en iyilerini seçip sana gönderiyordum. Tabii hepsi iyi olduğu için en iyilerini seçmek zor oluyordu ama diğer çizimler için de güzel defterler hazırlamıştım. O defterlerin bazıları da masanın üstünde ve benim için en önemli olan defter benim için en özel olan yerde saklı...

Uzunca bir sessizlik oldu. Herkesin gelipte övgülerle iltifatlarla gözümü boyamaya çalıştığı bir dönemde bu kadar içten sözlerle ve masum gözleriyle gözlerimin içine bakarak bunları söylemesi ne yalan söyleyeyim, beni etkilemişti.

Almira: Neden beni seviyorsun ki?

Miles: Seni ilk gördüğümde bana farklı gelmiştin ama sana bu gözle bakmamıştım. Sonrasında insanları izledikçe, onların içindeki kötü düşünceleri gördükçe herkesten soğumaya başladım ama sonra sen karşıma çıktın ve her düşüncem, her duygum değişti. Seni her gördüğümde kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu, seninle her konuşmaya çalıştığımda yerimde duramıyordum. Ama ilklerde duygularımdan kaçmaya çalıştım. Ne kadar kaçtıysam o kadar bağlandım sana. Ve geçte olsa kendi duygularımı kabul ettiğimde artık çabalarımı ters yöne çevirmeye karar verdim. Gerisini de biliyorsun zaten.

Almira: Neden duygularından kaçmaya çalıştın?

Miles: Çünkü sizin Draco'yla birlikte olduğunuzu sanıyordum ama yanılmışım. Draco babasıyla konuşurken yalnızca yakın arkadaş olduğunuzu ve sana karşı kardeşlik dışında hiçbir şey hissetmediğini söyleyince ben de çizimlerimi devam ettirdim ve onunda destek verebileceğini düşündüm. Peki sen? Beni nasıl buldun?

Ağzım açık kalmış, gözlerimden üç damla yaş süzülmüştü. Draco gerçekten böyle mi söylemişti? Gözümden akan yaşları sildim ve devam ettim.

Miles: Neden ağlıyorsun? Yanlış bir şey söylemedim değil mi?

Almira: H-hayır ben sadece şaşkınım.

Miles: Ben de şaşkınım. Beni nasıl bulduğunu hâla anlayamıyorum. Yine beni etkilemeyi başardın. Nasıl buldun beni?

Almira: Sorularım bitmedi. Peki babam? Onu nereden öğrendin ve neden onun için çizdin?