𝗗𝗥𝗔𝗖𝗢 𝗠𝗔𝗟𝗙𝗢𝗬 & 𝗬𝗡 𝗥𝗜𝗗𝗗𝗟𝗘 || 𝑳𝒐𝒓𝒅𝒖𝒏 𝑽𝒂𝒓𝒊𝒔𝒊

18. BÖLÜM: ʙᴀʟᴏ ɢüɴü ✨

"Almira'dan;"

Sıkıca kapattığım gözlerim, etraftan gelen zincir sesleri ve ardından gelen alkışlarla açıldı. Her yerden ince işlemeli zincirler asılıyordu. Bu babamın konfeti tarzıydı. Neden babam da dâhil herkes Draco'yu alkışlıyordu? Rüya mı görüyordum yoksa bir çeşit halüsinasyon mu?

Anlaşılan Draco'da hiçbir şey anlamamıştı çünkü tıpkı benim gibi şaşkınlıkla etrafı izliyor, neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Beni gören babam tüm gözleri bana çevirdi ve bir alkışta bana geldi. Neler olduğunu anlayamadan babam ve Draco'nun yanına cisimlenmiştim. Hani cisimlenmek bir büyü tarafından engellenmişti?

Voldemort: Sevgili kızım Almira ve canım oğlum Draco! Sınavı geçtiniz, aferin çocuklarım!

Gözlerim fal taşı gibi açılmış, söylediklerini sindirmeye çalışıyordum.

Voldemort: Uzun süredir ikinizde ufak bir oyunun içinde, benim sınavımdaydınız. Birbirinize olan güveninizi, sevginizi tanımlayabilmeniz ve kanıtlayabilmeniz için güzel bir fırsattı. Eğer seni tehtit ettiğimde ya da Draco babası onu tehtit ettiğinde birbirinizden vazgeçseydiniz bu oyunu kaybederdiniz. Ama siz her şeye rağmen birlikte olmayı seçtiniz.

Draco'ya döndüm. Babası onu tıpkı babam gibi tehtit mi etmişti? Neden bana söylememişti. Ona baktığımda çaresizce başını yukarı aşağı sallayarak babamın dediklerini onayladı.

Almira: Neler oluyor baba?

Voldemort: Her şeyi birden bire anlatmam seni şaşırtabilir, bu yüzden-

Almira: Her şeyi bilmek istiyorum baba.

Voldemort: Peki, sen bilirsin. İlk öncelikle herkes aslında dönemin başından beri baban olduğumu biliyordu. Arkadaşlarınız bana ikinizinde birbirinizi sevdiğini ama bir türlü birlikte olamadığınızdan bahsetmişti. Ama müstakbel damadımı bir güven sınavından geçirmeden edemedim. Aferin Draco oğlum! Asanı hızlı ve pratik hareketlerle sallayarak beni iplerden kurtardın. Aferin sana evlat! Aramıza hoşgeldin!

Almira: Müstakbel damadın mı!?

Voldemort: Draco işte canım! Müstakbel baban Lucius ile müstakbel annen Narcissa'nın, öz annen Almudena ve öz baban; yani benim onayım ile okul bittiğinde ister büyücülük ister Muggle hayatında yaşamınızı dileğinizce geçirebilmenizde sonuna kadar destek vereceğimize söz veriyoruz.

Almira: Herkes mi bu oyunun içinde?

Voldemort: Evet, baban olduğumu ve "İYİ BİRİ OLDUĞUMU" herkes başından beri biliyor. Birbirinizi gerçekten sevdiğinizi anlamam gerekiyordu ve bu konuda en iyi destekçim Harry Potter oldu. Sirius'un vaftiz oğlu, seninde kuzenin. Seni seviyorum Harry Potter!

Dediği son kelimelerle birlikte arkadan bir ses daha yükseldi.

Harry: Ben de seni seviyorum Voldimoryy

Ne yaşıyordu bunlar? Her şey çok saçma gelmeye başlamıştı bile.

Almiraz: Peki ya Miles ve Olivia?

Voldemort: Bariz şekilde Miles seni, Olivia Draco'yu kandırmak için görevliydi. Ve başaramadıkları için siz başarılı olmuş oluyorsunuz. İşleri bitince ödül olarak onlara istedikleri hayatı sundum ve böylece okuldan ayrıldılar.

Almira: Yani şimdi her şey bitti mi?

Voldemort: Tabii ki hayır! Güzeller güzeli kızımın ve oğlumun doğum gününü unutacağım mı sandın?