𝗗𝗥𝗔𝗖𝗢 𝗠𝗔𝗟𝗙𝗢𝗬 & 𝗬𝗡 𝗥𝗜𝗗𝗗𝗟𝗘 || 𝑳𝒐𝒓𝒅𝒖𝒏 𝑽𝒂𝒓𝒊𝒔𝒊

7.BÖLÜM: ɢᴇʀçᴇᴋʟᴇʀ 🍂

"Draco'dan;"

...

Öğrenmiş miydi? Annesinin onu yıllar önce terkedip gittiğini sanıyordu. Eğer gerçekleri öğrenirse hele ki benim bu gerçekleri bildiğimi bir başkasından öğrenirse beni asla affetmeyebilirdi. O an bir karar verdim. Eğer hâla öğrenmediyse her şeyi kendim anlatacaktım. En azından benden duyması daha iyi olabilirdi.

Almira: Draco!

Dumbledor: Bay Malfoy dışarı çıkın!

Draco: Almira benim sana-

Almira hemen kolumdan tutup dışarı çıkardı. Odamıza geldiğimizde koltuğa oturup eliyle benimde oturmamı istedi. Yanına oturup gözlerine baktım. Konuşmak istiyordu ama başlayamıyordu.

Almira: D-Draco

Draco: Neler öğrendin?

Birden sinirle ayağı kalktı. Kaşlarını çatıp bağırmaya başladı.

Almira: SEVGİLİ BABACIĞIM arkadaşlarımla tanışmak istiyormuş!

Draco: Başka?

Almira: Hem de kiminle biliyor musun? Başka bir kadına ANNE dememi ve bizi MUTLU BİR AİLE olarak tüm büyücü dünyasına tanıtmak istiyor!

Draco: Başka bir kadın mı? O senin-

Almira: Herhangi bir kadın işte?! Bir de her şeyimi düzeltecekmiş kim olduğunu sanıyor bu!

Draco: Bak Almira benim sana anlatmam gereken-

Almira: Peki Dumbledore! BABAMLA NASIL İŞ BİRLİĞİ YAPAR?

Draco: Bilmiyorum ama-

Almira: VOLDEMORT'TAN BAHSEDİYORUZ! O KADINI NASIL DA KORUDU BİR GÖRSEN AŞIK OLDUĞUNU FALAN SANARSIN!

Draco: ARTIK BENİ DİNLEYECEK MİSİN?!

Almira: Tamam...

Draco: Affedersin bağırmak istemedim...

Kolundan tutup yavaşça yanıma oturttum. Hızlı hızlı nefes alıp veriyordu. Önce onu sakinleştirmem gerekirdi.

Draco: Bak birtanem bilmen gereken daha doğrusu öğrenmen gereken bazı gerçekler var.

Almira: Neymiş o gerçekler?

Draco: O kadın aslında senin gerçek an-

Odanın kapısı pat diye açıldı. İçeriye hiç tanımadığımız bir çocuk gelmişti. Bizden biraz daha uzundu. Almira'nın kolundan tuttu ve kapıya yöneldi. Hemen kalkıp Almira'yı tuttum.

Draco: Sen hayırdır olm bıraksana Almiramın kolunu!

¿: ALMİRAM ÖYLE Mİ?!