TUTSAK KALPLER

1.Bölüm-Lanet

26Ocak 2024
Herkese merhaba! Ben mücahide bir yıldır kafamda canlandırmış olduğum bir hikayeyle geldim size. Okurken kendiniz yaşıyormuş gibi hissedeceğinizi düşünüyorum. Keyifli okumalar dilerim! 😙😙😙🌝💗🌸

10 Ocak 2002
"Seni Seviyorum Vera."Adam duygu dolu gözlerle sevdiği kadına bakıyordu. Bütün ömrünü orada geçirmek ister gibi. Son nefesini verirken tek görmek isteyeceği son gözler buymuş gibi. Aşkla, sevgiyle, ilgiyle sevdiği kadını öpüyordu. Ona olan aşkını bu zamana kadar kimse de hissetmemişti. Bu duygu... Onun için tarif edilemez bir şeydi ve bu mutluluğu veren kadını, aşkını kaybetmek istemiyordu. Bütün kötü sözlere, tehditlere kulak ardı ediyordu. Sevdiği kadını ne olursa olsun yaşatacaktı. Ona her zaman sevgisini verecekti. Ama gel gör ki kurallar böyle işlemiyordu. Hoş, hiç bir zaman kendi istediği şekilde işlemedi, işlemezdi. Krallığını, hükümdarlığını, soyunu temsil etmesi isteniyordu.

Babası ona çok güveniyordu ama tek bir hatanın hayatının bedeli olacağını hunharca belli etmişti. Sevdiği kadından vazgeçmesi gerektiğini, soylarına yakışır bir kadınla soyunu devam ettirmesi gerektiğini söylüyordu. Ama adam babasına inat ediyordu. Daha ne kadar oğlunun düşüncelerine saygısızlık yapacaktı? Kendine hiç hak vermediğini düşünüyordu. Babası lanete lanete sürükleneceğini söylüyordu bu olabilirdi yıllar boyunca yasak bir birliktelik her felaketi doğurabilirdi. Ama ne gönlüne ne de babasının sözlerine bir mana yüklüyordu.

Tek bildiği sevdiği kadını alıp sorunsuz bir hayat yaşamak. Sevdiği kadının sesini kulaklarında işittiğinde ona baktı. Ne kadar güzel olduğunun farkında mıydı bu kadın? Düşüncelerden sıyrıldı. "Ahter beni duymuyor musun, bir sorun mu var?" Bir sorun yoktu adama göre onlarca, yüzlerce hatta binlerce sorun vardı ama ömrünü adayacağı gözlere bakınca bütün dertleri siliniyordu yüreğinde sadece kor alevler kalıyordu.

"Hayır meleğim bir sorun yok seni dinliyorum tekrar söyler misin, ne sormuştun?" Kadın kısık gözlerle adama baktı tatmin olmuş değildi sakladığı bir şeyler olduğunu biliyordu. "Seni sevdiğimi söylemiştim. Bir şey sormadım. Ahter bana bak, sen benden ne saklıyorsun? Kaç zamandır donup kalıyorsun. Seni zorlayan şeyler var. Düşüncelerle boğuşuyorsun. Farketmediğimi düşünme sakın ve bana anlat neler oluyor?" Kadının gözlerindeki endişeyi fark edebiliyordu ama düşüncelerini söylemek istemiyordu hele ki annesini yeni kaybetmişken onu tekrar sarsacak, yaralayacak bir şey yapmak istemiyordu.

"Meleğim haklısın. Düşüncelerim var  ama lütfen şimdi değil seninle bu huzurlu anı bozmak istemiyorum. Söz veriyorum kısa ve en uygun zamanda anlatacağım." Adam kadının başının üstüne nazik bir öpücük kondurdu. Kokusunu doya doya içine çekti.

Onu kaybedemezdi. Kaybetmemeliydi. Sıkıca sardı onu güçlü kollarının arasına kadının da tek isteği buymuş gibi yasladı göğsüne başını.
                               🌝
Güneş sıcacık kollarını evi sarmak istercesine ısıtıyordu. Vera başını sevdiği adamın çıplak göğsünden ayırıp yanağına bir buse kondurdu. Sevdiği adamı izlemeye doyamıyordu. Dünyaca ünlü ressamların tablolarına bile bin basacak bir güzelliğe sahipti ona göre. Hafif kirli sakallarına yumuşak dokunuşlar bırakıyordu. Ahter bir iki kıpırdanmayla uyanmıştı ve sevdiği kadına uykulu ama bi o kadar da aşkla bakıyordu.

"Günaydın meleğim. Ne zaman uyandın?" Kadın gözlerini kırpıştırdı. "Çok olmadı, bir iki dakika önce. Bugün saraya gidecek misin?" Adam yatakta hafifçe kıpırdandı."Evet gideceğim halletmem gereken bir kaç iş var bir toplantıya girmem gerekiyor" Kadın kaşlarını çattı."Ne toplantısı?" Adam kadının çatılı  kaşlarının arasını parmağıyla düzeltti ve orayı öptü.