Çıkmaz Sokak

♣1♣

Ben itadori yuji tek yaşıyorum. Ailem sürekli dibim'de olduğu için bunalmış'tım ve ayrı eve çıkmak istediğimi söyledim.

Maddi durumdan sorunumuz olmadığı için evi alırken sorun çekmedik ancak ailem beni bırakmak konusunda şüphe duyuyordu. Ve birde abim choso var, o gerçekten muhteşem bir abi. Ve evet benim iyi olup olmadığımdan emin olmak için sürekli abim'i bana gönderiyorlar.

♣♣♣

Kapının çalması ile elimde ki telefonu bırakıp kapıya gittim abimin geldiğine emindim hep böyle ansızın gönderiyorlar'dı çünkü.

Kapıyı açtığımda yanılmadığımı fark ettim. Kapıyı açar açmaz boynuma atladı.

"Abi boğuluyorum." Zar zor abimin kollarından kurtuldum.

"Ne o abin'i hiç mi özlemedin?"
"Yani her Allah'ın günü geldiğin için özlememe pek fırsat kalmıyor." Abim göz devirip içeri geçti ve kendini koltuğa attı.

"Eee nasılsın?"
"Her zamanki gibi sen?"
"İyi."
Ben de abimin yanına oturdum.

"Karar verdin mi hangi üniversite ye gideceğine?"
"Hayır hâlâ karar veremedim."
"Sen karar verdin mi?"
"Hayır."

Abim benden üç yaş büyük ama sınıfta kaldığı için aynı sınıfta'yız.

"Saat kaç?"
"13:30." Abime sonradan düştü ve bir anda gözlerini fal taşı gibi açtı.
"Lan!"
"Lan ya lan kalk amına koyayım geç kaldık."
"Hay ananı."
"Anama sövme lan puşt"
"Kes lan köpek"
Orta parmağımı çıkarıp yüzünün dibine soktum.

Hızlıca ayakkabılarımı'zı giyip evden çıktık. Ayaklarımızı götümüz'e vura vura koştuk.

"Bir an bacaklarım koptu sandım."
"Benim bacaklarımın yarısı yolda kaldı amına koyim ne anlatıyon."

"PUHAHAHAHAHA. Bak bu komikti."
"Geç lan içeri veled."
"Elalem kardeşine canım kardeşim, tatlı kardeşim der bizimki velet diyor."
"Velet demiyorum veled diyorum keriz."
"Aynı şey."
"Aynı şey falan değil, benim söylediğim sevgi dili."
"Ya bir siktir git amına koyim."

Atışa atışa okula girdik sınıfın önünde durduğumuz'da birbirimize baktık.

Ben kağıt yaptım o ise taş. Oflaya puflaya kapıyı çaldı.

"Hocam geç kaldığımız için özür dileriz."
"Geçin içeri bir daha olmasın."
Hızlıca içeri geçip sıraya oturduk. Birbirimize bakıp güldüğümüz de çok geçti hocaya yakalandık.

"Beyfendilere bak hem geç kalacaklar hem de konuşacaklar, cezalısınız okul bitince temizlik yapacaksınız."
"Ama hocam!"
"Ne ama, gözümün önünde konuşan siz ikiniz değilmiydiniz he!"
"Hocam biz konuşmadık ki!"
"O zaman ben mi delirdim halüsinasyonlar falan mı görüyorum ben çocuğum söylesene!"
Hoca bir anda gelip saçımı çektirmeye başladı.

"Hocam bıraksanıza saçımı!" Bırakmak yerine kafamı masaya vurmaya başladı. Sınıftaki ler kahkaha atarken kahramanım biricik abim gelip beni kurtardı.

Abim hocanın yanağında epey sert bir yumruk attı.
"Kardeşime ne halkla vurursun kaltak!"

Şimdilik burada bırakıyorum diğer bölümler daha uzun olucak umarım severek okursunuz🤍