Mission: Adoption | JiKook

🍼Teorik Sınav🍼

Ya ben sizin bu fice bakış açınızı cidden anlamıyorum
Bi yoruma boğuyosunuz mutlu oluyorum
Sonra umursamıyosunuz ben de umursamıyorum
Sonra tek suçlu benmişim gibi bölüm atmıyosun, fici unuttun vb diyosunuz.
Unutturmayın abicim unutturmayın.

Bakın hiç ION'u unutmuş muyum. Üşenenler için söyleyeyim, hayır. Bunun nedeni ise 20. bölümde dahi ilk günün hevesini okuyucuda görebilmemdi. Kusura bakmayın ama ne kadar ekmek o kadar köfte.

Sınır 150 oy 300 yorum.

Jimin şaşkınlıkla bulundukları duruma baktı. Gülmek istiyordu, feci derecede dalga geçmek istiyordu ama bunun dahi elenme sebebi olabileceğinin farkında olarak duruma ayak uyduruyordu.

Bugün sınıflarında, her zamankinin aksine büyük bir çark duruyordu. Birkaç parçaya ayrılmış büyük dairenin her parçasında, farklı bir konu başlığı vardı. Başlangıçta anlam veremeseler de şimdiye kadar derslerine giren üç eğitmenin gelip açıklamasıyla biraz mantık kazanmıştı.

Her çift sırayla çarkı çevirecek, çıkan başlıkla ilgili gelen soruyu on saniye içinde yanıtlayacaktı. Beklemek yoktu, düşünmek yoktu. Aklına gelen ilk düşünceydi önemli olan. Onu dinleyen üç eğitmen ise puan verecekti.

Puanlamanın yalnızca kendilerini görmeleri için olduğunu söylemişti eğitmenler. Tamamen eğlencesineydi. Asla bir sonuç oluşturmayacaktı, yersen. Jimin'nin ajanlarının işe yaradığı nadir yerlerden biriydi. Puanlama varsa, eleme de vardı.

Birkaç çiftin yanıtlarkenki hızlı olma çabası Jimin'i güldürüyordu fakat bir yandan da korkuyordu. Birkaç soruyu daha önce hiç düşünmediği itiraf etmeliydi.

"Jeon çifti? Sıra sizin." Gelen komutla minderlerinden kalkan ikili çarkın yanına geçti. Jungkook, çeviren kişi olarak derin bir nefes alıp çevirdi.

"Ah... Kalp kırıklığı. Ergenlik çağındaki omega bir yavrunun ilk kalp kırıklığını düşünüyorum. Bir şey anlatmak istemeyecek, daima kızgın olacak, sebepsiz yere size bağıracak, derslerinde düşüş gözlemlenecek. İki ebeveyn ne yapabilir ki?"

Jimin'in gözleri şaşkınlıkla açıldı. Ceza? Asla. İletişim, gereken şey iletişimdi.

"Yavruyla iletişimin, ergenlik öncesinde sağlamlaşması gerektiğini düşünüyorum. Ben yavrumun, annem öğrenirse çok kızar demesi yerine anneme anlatayım da çare bulsun, demesi taraftarıyım. Bunun için, gelişim süresince iletişimi açık tutabilirsek, ilk kalp kırıklığını saldırganlık yerine battaniye altında dondurma yiyerek atlatabiliriz diye düşünüyorum."

Jimin'in hızlı cevabı sonrası görevliler dudaklarını şaşkınlık ve etkilenmişlikle aşağı büktüler. Sorulara verilen cevapların hepsi anlık çözümlerdi. İlk kez, yavrunun gelişimi sırasında gösterilen tutumla uzun vadede sonuca ulaşma odaklı bir cevap almışlardı.

"Sizi yerinize alabiliriz. Sırada Park çifti."

Jimin yerine geçerken ayağa kalkan omegaya alaycı bir bakış atmıştı. Sınıfta çok net bir şekilde liderlik savaşı veriyordu ikili. Bu savaş doğrultusunda birbirlerine karşı duydukları duygular çoğunlukla yüzeye çıkmıştı. Her ne kadar soğuk savaş altında birbirleriyle gülerek konuşsalar da bu gibi fark edilmeyecek anlarda maskelerini düşürüyorlardı.

Alfasının önüne oturup sırtını, alfanın göğsüne yasladı Jimin. Mükemmel yanıt sonrası mükemmel duruşlarıydı bu. Alfanın iri gövdesine sığınan omega, oldukça ideal aile görüntüsü yaratıyordu. Tek eksikleri, omeganın göğsüne yatması gereken yavruydu, ona da çok az kalmıştı.