~Şeytanın Çırağı||Gravity Falls~

1.0

10. Bölüm-"Zıt kutuplar."

***

Bill kedi Lara'yı yere indirdi ve elini boynuna ellediği zaman bir postacı çantası oluştu. Lara ona merakla bakarken Bill dikkatlice onu aldı ve çantanın içine koydu. Lara kafasını çantadan çıkarıp Bill'e baktı.

Bill gözünü kapatıp elini düz bir şekilde karşıya uzattı. Elinin etrafında bir çember oluştu ve mavi bir şekilde parladı. Lara'nın kediye dönüşme kaynağını bulup oraya portal açmıştı. Bill Lara'nın gövdesini kavradı çantanın içinde. "Hazır ol çırak biraz sarsıntılı olabilir."

Bill'in söylediği gibi sarsıntılı bir geçişin ardından ilk başta mükemmel gözüken ama aslında o zehirli ormana gelmişlerdi. Lara şaşkınlık içinde ormana bakıyordu... Nasıl da aldanmıştı kedilerin sevimliliğine, nasıl da bu ormanın güzel olduğunu düşünebilmişti!?

Orman... Güzel falan değildi. Aksine iğrençti! Ağaçlardan acılı çığlıklar geliyordu. İçlerine kadar çürümüşlerdi, yaprakları yerine ateş, kusmuk rengi bir ateş vardı, zehirlenmiş ve küflenmişti ağaçlar, acı çekiyorlardı. Gökyüzü kırmızıydı, kara bulutlardan kan damlıyordu. Damlayan kan çimenleri mahvediyor, daha fazla zehirliyordu.

Lara kusacak gibi öğürdüğünde Bill güldü. "İşte yaramaz kedi, onlardan biri olduğun için buranın asıl görünümünü görüyorsun." Bill kocaman ve sinsice sırıttı. "Onlara dersini vermesini bilirim ama..."

Lara minik kedi bedeninde korkuyla titrediğinde ve kulaklarını aşağı eğdiğinde Bill normale döndü. "Pardon. İnsanların kırılgan olduğunu unutuyorum... Bundan sonrasında iyiliğin için sakın başını dışarı çıkarma, kulaklarını kapat ve etrafa bakma." dedi Bill. "Bu yaratıkları görmek benim bile midemi bulandırıyor."

Lara miyavladı ve başını çantanın içine soktu. Oraya girdiğinde burnuna çiçek kokuları gelmişti, gözlerinin kapandığını hissetti ve huzur dolu bir rüyaya daldı.

Bill şimdi şeytanlığını ortaya koyabilirdi...

Bill biraz daha ilerlediğinde geniş bir alanda toplanmış kedileri ve kraliçe Orion' u gördü. Gerçeklik algısının kırılmış olması sayesinde başka gözlere "sevimli ve büyüleyici" gelen bu iğrenç yaratığın gerçek yüzünü görebiliyordu. Yer yer gözüken iskelet, çürümüş et kokusu, kan gölünde oynayan kedilerin acı çeker gibi çıkardıkları sevinç çığlıklar, yaralar, çürükler, çıkmış bir göz ve rahatsız edici bir ses tonu...

Galaksi kedilerin gerçek yüzü sadece "zombi" kedilerdi. Çürümüşlük, yaralar, kan, vahşet ve korkudan beslenen, bir insanın kolaylıkla kabusuna girebilecek, onları canlı canlı yutan küçük haşereler. Bill bu yüzden korkmuştu. Çünkü biraz daha bekleseler Lara da onlar gibi çürümeye başlayacaktı.

"Geri mi geldin Cipher?" dedi Orion ve yalpalayan yürüyüşüyle yanına yaklaştı. "Küçük zayıf dostunla seni yeniden mi hapsedelim isti-"

Orion lafını tamamlayamadan Bill onun boğazından ve başının üstünden tutarak kafasını yerinden kopardı. Orion kafası yere düştüğünde homurdandı. "SALDIRIN!"

Kediler saldırmak için harekete geçtiklerinde Bill birini yakaladı. Tek kamlede isketii çıkartıp ezdi ve elinde kalan çürümüş eti bir kavanoza koydu ve birkaç kediyide aynı şekilde yakalayıp toza dönüştürüp kavanoza koydu. Daha sonra elini bir ocak gibi kavanozun altına koydu ve tozları bir bir yaktı.

Şeytani bir kahkaha attı. "Bu zamana kadar yaptığım en keyifli şeylerden birisi!"

Ama kediler kaçışmıştı. Orion' un emrini dinlemeden kaçmaya başladıklarında Bill onları kovaladı ve birkaç tanesini daha yaktı. Orion en sonunda "DURUN!" Diye seslendi. Tamam, insanı düzelteceğiz.