Kara Deniz 2

4. bölüm "Bursa - Ankara"

Göz yaşlarım sel,
Sözlerim dağ
Yüreğim kül oldu...
Lakin hiç bir şey
annemi ve babamı getirememedi...
~•

Valizimi alıp aşağı indim. Teyzem, anaannem ve Alperen amcam oturmuş konuşuyorlardı. Ben içeri girer girmez hepsi susmuştu.

Valizimin kulpunu bırakıp kaşlarımı çattım.

"Bir şeyler dönüyor" dedim öfkeyle.

Alperen amcam ayağa kalkıp yanıma geldi ve sırtımı sıvazladı.

"Bir şey yok güzel kızım" dedi gülümseyerek. "Bursa'ya gezmeye gideceğiz. Ardından Ankara'ya"

"İstemiyorum ben" dedim Alperen amcamdan bir kaç adım uzaklaşarak. "benden bir şeyler saklıyorsunuz"

Anaannem yanımıza gelmişti.

"Bir şey sakladığımız yok. Ayrıca olsa bile bazı şeyler büyüklerin arasında kalmak zorundadır."

Anaannemin dediği şeyle kaşlarım iyice çatılmıştı.

Öfkeyle "Bu evde bir çatı altında beraber yaşıyoruz ve bu evde olup biten her şeyden haberim olmak zorunda" diye bağırmıştım.

Ellerim titremeye başlamıştı yine.

"Sakin ol güzelim" diyip bir adım yaklaştı Alperen amcam, fakat ben bir adım daha geri gittim.

"Ailem yok biliyorum ama ben sizi ailem olarak gördüm; alperen amcamı babam, teyzemi ise annem olarak" dedim gözümden yaş akarken.

Kimse anlayamaz ki beni. En ufak bir olayda kalbim paramparça olup, her gece uyumadan önce annemin ve babamın beraber çekildiği fotoğraflara bakarak iç çektiğimi kimse bilmiyor. Yüreğim acıyor, kalbim sızlıyor. Annesizlik babasızlık nedir kimse bilmiyor burada...
~•

Başımı cama yaslayıp yolu izliyordum. Kulağımda çalan remembrance şarkısıyla gözyaşlarımı içime akıtıyordum.

Bluetoothlu kulaklığımı birinin çıkarmasıyla hayâl dünyamdan çıkıp gerçek dünyaya dönmüştüm.

"Omzunu koy başıma" dedi Rabia. "Akıtma gözyaşlarını içine, zehirler seni"

Gözlerim dolmuştu. Kulaklığımı kulağıma takıp rabia'nın omzuna uzandım.

"Sen olmasan ben ne yapardım" dedim iç çekerek ağlarken.

Aradan geçen 10 dakikanın sonunda ağlamam dinmişti.

Radyoda son ses aşka yürek gerek çalmasıyla rabiayla aynı anda irkilmiştik.

O esnada berat kahkaha atmaya başladı. "Ben yaptım" dedi kahkaha atarak. "Ben yaptım"

"İyi bok ettin" diye mırıldandı Rabia.

Alperen amcam dikiz aynadan bize baktı gülerek. "Kaldır kafayı uykucu. Anın tadını çıkart. Ağlama çok çirkin olmuşsun, tipine bak"

Hızla başımı rabia'nın omzundan kaldırıp çantamı açtım ve makyaj malzemeleriyle aynayı çıkarttım.

Yüzüme baktım. Burnum ve gözlerim kızarıktı.

"Daha da güzel olmuşum" dedim saçlarımı arkaya savurarak.

"Her zaman aşkım" dedi sol cam kenarında oturan teyzem.

Anaannem benimle konuşmuyordu. Başımı cama yaslayıp anaannemin kıyafetine bakmaya başladım.

5 dakikadır anaannemi izliyordum. 63 yaşında olmasına rağmen nasıl bu kadar genç ve güzel kalmıştı bunu anlamaya çalışıyordum.