KÜLDEN IŞIK

İLK İZLENİM

Öncelikle bu benim yazdığım ilk kitap ve bu bölüm benim kitabımın ilk bölümü yazım hataları varsa, kusura bakmayın umarım sizler içinde güzel bir bölüm olur iyi okumalarr...

Kitabıma oy verirseniz sevinirimm 💖💖

.

.

.

.

Kurduğum konuma göre yaklaşık 15 dakikam vardı ama bu navigasyon benihep saçma yerlere sokuyordu. Tutuğum eve daha önce hiç gitmemiştim, gitmemiş olmam yetmiyormuş gibi daha önce hakkari'ye gezmek için gelmemiştim. Ankara'dan Esenboğa Havalimanın dan uçağa binmiştim uçağım burada ki Hakkâri Yüksekova SelahaddinEyyûbî Havalimanı'na iniş yapmıştı. Uçakla geldiğim için Hava soğuk olmazdüşüncesiyle mini bir elbise onun üstüne siyah uzun bir kaban giyinmiştim vehava yinede soğuktu ama kombinim güzeldi o yüzden üşümeye razıydım.

Babam Türk Kara Kuvvetlerinde Albay olarak görev yapıyordu, bu nedenle ülkenin çok yerinde tanıdığı ya da ricasının geçtiği kişiler oluyordu ama geldiğim bu şehir'deyeni evimde çok yakın bir aile dostumuz vardı. Albay Doğan Albayrak burada kullanışlı olacak, en iyi arabayı ve en güvenli konumda hastaneye en yakın olan evibenim için Doğan abi bulmuştu, Doğan abi 'yi kendimi bildim bileli tanıyordum . Babam ile silah arkadaşıydı sonra doğan abi doğu'ya gitti ama kızını bize emanet etmişti. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesini bitirdik İpek benim kan bağı olmayan kız kardeşimdi İpek Parla Albayrak. Uçaktan
indiğim'den beri beni tam olarak 13 kez aramıştı ilk defa onla bu şekilde uzun süreli ayrılıyorduk. Tekrar'dan telefonum çaldı, telefona kimin aradığına bakmadan hemen telefonu açtım.

"Parla canım arkadaşım yeter eve gidince arayacağım yaklaştım dedim ya 14 oldu bu aramanla." İlk başta bağırdığım için tepki gelmedi sandım ama hala ses gelmiyordu telefonu elime alıp arayan kimmiş diye baktım. Ekranda Doğan Abi Yazısı'nı görmemle gözlerim büyüdü. "Doğan Abi kusura bakma valla senin bu kızın beni peş peşe 13 kez aradı delirdim en sonunda." Durup bir saniye tekrardan düşümdüm ve hemen "Bir sorun yok dimi"

Yine çok konuştun be kızım

Sustuğumu anlayan Doğan abi ilk defa konuştu. " Kızım ne diyorsun sesin net gelmiyor ve bir sorun var çeken bir yere geçebilir misin." Şükür duymamıştı beni yani umarım duymamış gibi yapmıyordur. "Abi arabadayım hoparlörde belki daha iyi duyulur." Sesi gergin geliyordu, tekrardan konuşmaya başladı. "Sözümü kesmeden dinle hoparlördesin ben hastanedeyim." Tam konuşacak iken anlamış olacak ki " Sözümü kesme kendim için değil, bir askerim vuruldu durumu nasıl bilmiyorum sen yakınlarda mısın bu taraftaysan hemen hastaneye gelip askerimin ameliyatına girer misin?"

Durum ciddiydi ciddi olmasa doğan abi beni arayıp ameliyata girmemi istemezdi, hemen telefonumdaki haritaya baktım, hastane evin konumundan da çok yakınımdaydı. "Abi bana hemen ameliyata girecek olan doktoru bulup telefonu ona verir misin." "Tamam kızım bekle" sesini duyuyordum doktoru çağırıyordu, birkaç saniye sonra telefondan tanımadığım bir erkek sesi geldi.

" Merhaba, ben doktor Kenan Ocak ameliyata gireceğim, acil hastam var sorun nedir?" Dosyalardan yanlış hatırlamıyorsam, bu benim yeni ekibimdeki doktorlardan biriydi.

"Sen yeni gelen uzman doktorun ekibin'de ki doktor musun." Hemen cevap geldi. "Evet, siz?"

" Ben Genel Cerrahi Uzman Doktor Sude Güneş Balca şuan yoldayım ,5 ila 10 dakika arasında orada olacağım hastanın ameliyatını ben yapacağım, doktor bey hastanın durumu nedir?"

" Güneş hanım Allah korusun ama aksi bir durumda başım ağrır üzgünüm ameliyata siz giremezsiniz."

"Bakın üstünüz ve hekiminiz olarak konuşuyorum, görünüşe bakılırsa, bu gece nöbetçi doktor sizsiniz, dediğim gibi ameliyata ben gireceğim ve aksi bir durum olmayacak ama sizin içiniz rahatlasın diye söylüyorum ,üstünüz olarak ameliyata girdiğimi ve haberiniz olmadığını o sırada acile yardım ettiğinizi ve benim size bilgi vermediğimi söylersiniz üstlerinize. Anlaşılmayan bir durum yok gibi artık bana hastanın son durumunu söyleyin?"