ACI HATIRALAR

282 19 12
                                    




Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur iyi okumalarr.

Yaşanırken dünyanın en güzel duygusunu hissedersin.

Ama hatıralar insana her zaman en büyük acıyı verir.

.

.

.

.

Adımı duymamla gözlerimi aralamaya çalıştım. Biri bana sesleniyordu, bu ses Ayşe Teyze'ye aitti. Gözlerimi açtığımda görüş alanıma Ayşe Teyze girdi ve konuşmaya başladı. "Kuzum nasıl da güzel uyuyordun yol çok yormuş seni, kahvaltı neredeyse hazır son dakika haber vermek istemedim." Saati öğrenmek için yan tarafımda duran telefonumun ekranına dokundum saat 10'a geliyordu gözlerimi büyüttüm ve konuştum, dün alarm kurmayı unutmuştum.

" Benim bu gün çok yapacak işim vardı of çok geç kalkmışım sana da yardım edemedim." Yataktan kalkmıştım hem konuşup hem yatağı topluyordum.

"Bırak kızım sonra hallederim ben, sen ipeğin odasına git kıyafet seç kendine, ayakkabıları da orda hangisi kombin 'ine uyuyorsa onu giyin sonra da aşağıya gel kahvaltı edelim hep beraber doğan sabaha karşı eve geldi." Yatağı toplamıştım yastıkları da düzelttikten sonra konuşmaya başladım. "Tamam, ben üstümü giyinip geleciğim." Yanağına kocaman bir öpücük bırakıp oda' dan çıktım ilk lavaboya gittim daha sonra ipeğin odasına girdim ve kıyafetlerine bakmaya başladım.

Buradan çıkınca ilk önce mezarlığa gidecektim sonra hastaneye gitmem gerekiyordu dünkü ameliyata ben girmiştim. Bu yüzden bu gün hasta yakınlarına da benim bilgi vermem gerekiyordu. İlk önce ayakkabılarının olduğu bölmelere baktım ipek ile genelde ayakkabı numaralarımız uyuşuyordu. Dün gece az da olsa yağmur yağmıştı mezarlığın çamur olma ihtimali vardı, o yüzden ince topuklu ayakkabıların olduğu iki rafı geçtim.

Gözüme çarpan kalın topuklu deri botu elime aldım ve denedim tam olmuştu. Kıyafetlerin olduğu dolaba gidip dolabın kapağını açtım. Normalde renk, renk giyinmeyi çok severdim ama bugün tam tersi baştan aşağı siyah giyinmek istiyordum. Dolap' tan siyah boğazlı bir kazak aldım, kazak inceydi hem terlemezdim hem de üşümezdim. Dün biraz üşümüştüm, çabuk hastalığı kapan bir bünyem vardı o yüzden sıkı giyinmeyi tercih ediyordum. Kazağa ve ayakkabıma uyumlu olacağını düşündüğüm bol paça deri pantolonu da giyindim üstüme de deri ceket aldım ve oda' dan çıktım.

Aşağı indiğim de Doğan Abi koltukta oturuyordu, televizyon da haberleri seyrediyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Aşağı indiğim de Doğan Abi koltukta oturuyordu, televizyon da haberleri seyrediyordu. Beni fark etmiş olacak ki bana doğru döndü ve konuşmaya başladı.

" Kızım nasılsın rahat edebildin mi?"

"İyiyim Doğan Abi, Ayşe teyze öyle güzel yemekler yapmıştı ki kaçırdın valla. Sen nasılsın iyi misin?"

"İyiyim kızım sağ olasın haberleri aldım. Evladımı sapa sağlam çıkarmışsın ameliyattan."

"Siz de sağ olun siz olmasanız biz bu ülke de nasıl güven içinde yaşarız."

KÜLDEN IŞIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin