Eskimiş Suçlar

0.1

MEDİA TEMSİLİ YUNUS 

Bölüm Şarkısı :
Adamlar-Tın Tın
BÖLÜMÜ ŞARKI EŞLİĞİNDE DİNLEMENİZİ İSTERİM.KEYİFLİ OKUMALAR ÇİÇEKLERİM...

NİLDA 'DAN

''Şşt sümüklü ağlamayı kes artık.Kafam şişti burada.''burnumu çekerken kızgınca suratına yönlendirdi bakışlarımı.Beyaz teninin üzerindeki hafif çiller aslında onu daha da tatlı yapıyordu.Tabi bunu ona söylememiştim.Aldırmadan bende söylediklerine yönelik
''Sanane be.Evden kaçtım diyorum hem sen ne anlarsın?.''o an pot kırdığımın farkına varıştım.Benden 2 veya 3 yaş büyük olduğunu hatırladığım bu çocuk çok yara almıştı.Yansıtmamak için kafasını çevirirken söylendi kendi kendine ama anlamıştım.
''Ben anlamadım zaten Bars seni ne diye yanımıza almak istedi ki.Heh bir de ben uğraşıyorum şimdi seninle.''Ağzından çıkan hah sesi ile daha fazla konuşmamam gerektiğini anlamıştım.Göz yaşlarımı silip sallandığım salıncağın hızını yavaşlattım.Bankta oturmuş ellerini ısıtmaya çalışırken bakışlarını yere doğru yöneltmişti .Nasıl denk gelmiştim bilmiyordum ama eminim daha mutlu olacaktım.En azından Bars bana o güveni en iyi haliyle vermişti.Aslında evden kaçtığım için ağlamıyordum geride bıraktığım biricik evim için ağlıyordum belki de mutlu olduğum için ağlıyordum.Dayanılmaz bir hal almıştı acılarım.Annemi öldüren adamla daha fazla aynı çatı altında duracak gücüm yoktu.Sonra mezarlık çıkışı burada Barsla konuşmam hafızamda canlandı.
'Olduğun yerden uzaklaşma gücünü kendinde buluyorsan.Senin içinde yeni bir hayat var.Ama geri dönmeye niyetin olursa sakın düşünme bile.'
İşte ben o an karar vermiştim.Ne üvey annem,kardeşlerim nede babam dediğim adama geri dönmeyecektim.Sonra anladım ki benden başkaları da vardı yeni hayatımda.

Kendimi sakinleştirmek için düşündüğüm şeyleri.Memo'nun sesiyle susturdum.Kimseyi geride bırakmadan bitirmemiz gereken bir durumdaydık.Ecerin peşinden belki bin kez tekrarladığımız planı gerçekleştiriyordum.Üstümdeki kıyafetleri bir çırpıda kenara atarken aynı işlemi Ecer de tekrarladı.
''Kızlar hızlı olun.''
İkazı ile Ecer havalandırmaya girip ardından elini uzattı.Her ne kadar duygusal bir kişilik olsa da görev zamanları tamamen soğuk kanlı birine dönüşüyordu.Uzattığı elini tutarak kendimi yukarı doğru itekledim.Benim çıkmamla hızla kapağı kapatmıştı.Göğüsüm hızla inip kalkarken sessizliğimizi koruduk.İşte o an baskın başlamıştı.Yunusun ve diğerlerin çıkışa vardığını dileyerek dizlerimin üzerinde önde Ecer arkada ben bir süre ilerleyerek çatıya vardık.Üzerini silkelemeden önce etrafı kontrol edip ardından bana yardım etti.Hızla birbirimize sarılmıştık.
''Hadi vakit kaybetmeden geçelim eve.''

Sessizce Ecerin söyledikleriyle bedenimi ayırdım ondan.
Bulunduğumuz çatının yangın merdiveninden sessizce sokağa karıştık.Arkamızda bıraktığımız ise yüksek gürültüden ve Polis sirenlerinden başka hiçbir şey değildi.

Sessiz yolculuğun ardından eve varmıştık.Kendimize çeki düzen vererek salona döndük.
''Nerde kaldılar ki Nilda?'' elindeki fincanın tekini bana uzatırken yanıma bıraktı bedenini.
''Ortalığı toparlıyorlardır gelirler şimdi.''Evde bizim haricimizde büyük sessizlik hakimdi.

Kafamdaki olumsuz düşünceleri hemen sıfırladım.Dışarıdan gelen araba sesi koltukta dikleşmemize sebep oldu.Görev biteli yaklaşık 1 saat olmuştu.Araba sesinin ardından kapıda duyulan anahtar sesiyle bakışlarımızı salon kapısına yönelltik.Yunus üstündeki ceketi kenara fırlatırken.Alp de arkasından yorgun bir şekilde giriş yapmıştı.Sesli olarak verdiğim nefesle ayaklandım.
Yunus sarılacağımı tahmin ederek duraksamıştı.Kollarımı bedenine sararken huzursuzluğum anlıkta olsa kaybolmuştu. Dudaklarını kulağıma yönlendirirken eliyle de saçımı okşamıştı.
''Ştt sümüklü ağladın mı yoksa ?'' göz devirerek omuzuna hafifçe attığım yumrukla bedenimi ayırdım ondan.Dudakları kıvrılırken kendini kalktığım yere atmıştı.Daha sonra Alp'e yönelerek sıkıca sarılmıştım.Yunusu hafifçe itekleyerek yanına geçtim.
''Diğerlerinden haber var mı?''
''İletişime geçmedik.Sinyal felan sıkıntı olmasın diye Memo ev buluşma noktası dedi.'' Alp sözleriyle koltuğa iyice yayılmıştı.
''Gelirler birazdan her halde ya.Kızlar o değilde ben kurt gibi açım.''Yunus yorgunca kafasını geriye atarken yüzüne gelen yastıkla kıkırdadım.
''Kızlara niye söylüyorsun olum kalk yap da yiyelim.''

''Şu hayatta yapamayacağım tek şeyin yemek olduğunu hala anlamamış olamazsın Alpciğim.''
gözlerini açmadan alayla kurduğu cümle ile Ecer ayaklandı.
''Ben hallederim ya diğerleri de gelir birazdan zaten.''
O mutfağa ilerlerken ayaklanacaktım ki Yunus kafasını dizlerime yerleştirdi.Alp küfürlerini savurarak mutfağa Ecerin arkasından yol almıştı.Ben dizlerimdeki ağırlıkla bakışlarımı ona yönlendirirken o ise aldırmadan uzanmaya devam etti.Biliyordum ondan hoşlandığımı aksini iddia edemezdim ama bunu asla dile getireceğimi de düşünmüyordum.Çünkü biliyordum ki o beni küçük kardeşi olarak görüyordu.

BARS'TAN
Yaklaşık yarım saattir anlaştığımız nokta da Memoyu bekliyordum.Daha fazla bekleyeceğimi anlayarak dudaklarıma sigara yerleştirdim.
Diğerlerinin sağ salim vardığını biliyordum.Fakat planın asıl beyni olan Memo şuan ortalıkta yoktu.
Huzursuzluğum artarken dışarıya doğru bir nefes daha verdim.Sokağın diğer ucundan gelen araç sesiyle sırtımı duvara yaslayarak temkinli bir şekilde beklemeye devam ettim.
      Araba bulunduğum yerde yavaşlarken adımlarımı yönlendirdim.İzmariti yere doğru atarak kapıya elimi atarak hızla bindim arabaya.
''Bir sıkıntı var mı Memo?'' Sorumla bakışlarımı da ona yöneltmiştim.Yola kordine olmuş bir biçimdeyken cevap verdi.
''Plan temiz abi.Her hangi bir görüntüye yakalandıysak diye de aracı sabah koyduğum ilanla satıp bunu Ahmet'den alıp geldim.''

     Kafamla onaylayıp başımı yola çevirdim.Kusursuz işlediğini düşündüğümüz plan gerçekten de öyle gidiyordu.İlk zamanlarda yaptığımız işler aklıma gelince yüzümdeki sırıtışı engelleyemedim.
Eve gidene kadar kısa kısa açılan konularla çok da sesli bir yol sürmemişti.Büyük binanın görüş açımıza girmesiyle toparlandım.Memo arabayı park edip Bagaja ilerlerken bende ardından toparladığı malzemelerin bir kaçını kollarıma yerleştirerek eve doğru ilerledim.Daha kapıyı çalmadan birileri tarafından açılmıştı zaten.

''Ohh şükürler olsun ya nerede kaldınız?'' Ecerin  üstünde önlükle sorduğu soruyu Memo cevaplamıştı.
''Bir dur be kızım hele içeri girelim.''
Eşyalar kollarımızda Çalışma odasına bırakıp salona döndük.Nilda  masaya bardakları yerleştirirken.Alp Yunusu beklemesi için azarlıyordu.Ecer, Memoya kollarını sarıp ardından bana da aynı şekilde sarıldı.
   ''Yemek kokuyorsun kızım uzaklaş.''yalandan yakınmamla alınmış bir kızgınlıkla.
   ''Abi felan dinlemem yemek vermem he ona göre.'' Hadi oradan bakışımı atarken dil çıkarmakla yetindi.
''Ellerini yıkamayan varsa yıkayıp sofraya lütfen yoksa Yunustan size bir şey kalmayacak.''
      Selamlaşma ve el yıkama faslından sonra hepimiz sandalyelere yerleştik.
''O değilde çok güzel bir his be eve gelince seni sıcak yemeğin karşılaması.''
     Memo bunu söylerken gözlerim diğerlerinin bakışlarında gezindi.Hepsinin yüzüne buruk bir gülümseme yerleşirken.Nildanın sesiyle toparlandılar.
     ''Eee ne yaptınız yaa söyleseniz de var mı bir sıkıntı?'' Bakışlar Memoya yüklenirken ağzı hafif dolu bir şekilde.
        ''Her şey temiz plan sorunsuz tamamlandı.''
       ''Para ne oldu Memo?'' Bu sefer soruyu yönelten Yunustu.
''Ahmet Keskin Beyin sahte şirket hesabına aktarıldı.''
   Yemeğine devam ederken hepimiz devamını beklercesine suratına bakıyorduk.Kızlar şaşırırken Memo odaklanmış olduğu yemekten kafasını kaldırıp bize baktı.
''Haa şeyy yani artık bizim aldığımız sahte şirket hesabı.''
''Para girişi onda gözükecek ama para bize aktarıldı.''Benim cümlemle o kafasıyla onaylamakla yetindi.
''Hadi hadi yeter iş konuştuk  yemeklerinizi yiyin artık .''
Kahkahalar ve sohbetler eşliğinde planı ve günü güzelce bitirmiştik.



            BU BÖLÜM BİRAZ DAHA KISA OLDU FARKINDAYIM AMA ÇOK UZATIP SIKMAK İSTEMEDİM.ÖPÜLDÜNÜZZZ...