Eskimiş Suçlar

0.2

SELAMM ÇİÇEKLER

"HEPİNİZİN GERÇEKTEN SİZİ SEVECEK OLAN KİŞİDEN YANI SIRA HER HALUKARDA YANINIZDA KALABİLECEK KİŞİYLE OLMASI DİLEĞİYLEE...

İYİ OKUMALAR

Bölüm Şarkısı:
Sedef Sebüktekin- Dert Olmasın Diye


ALP'DEN

"Bu çocuk diyorum Müdür Bey.Heh işte bu."işaret parmağını gözüme sokarcasına sözlerine devam etti.
"İşte bu velet almıştır cüzdanımı eminim ki.Baksanızda burada bunu yapacak başka bir öğrenci var mı?"
"Zaten anlamıyorum ki bunlar bizim çocuklarımızla nasıl aynı okuldalar."

Sözleri yumruklarımı daha da sıkmama sebep olurken.Yumruklarımı saran küçük ellerle bakışlarımı ona yönelltim.Ecer bakışlarımın yumşamasına sebep olurken.Gözlerimi güven verircesine açıp kapatarak Gümüşçü cadısına döndüm.

"Bakın İpek Hanım öğrencimin böyle bir şey yapacağını düşünmüyorum.Şayet yapmışsa en ağır cezayı kendisine ben vereceğim lütfen sakin olun."Kadın hala ısrarlarını sürdürürken biz kamera odasına doğru yürüdük.
Kamera kaydında okulun girişinde cebinden düşen cüzdanını herkes ekranda görmüştü.Benim omuzumdaysa güven veren bir el daha vardı.
"Ben çıkabilir miyim artık Hocam?"

Ümit Hoca onay verdiğinde adımlarımı kapıya yönlendirdim.Ecren karşı duvardan hızla yanıma gelirken.Sorularını sıraladı.

"Ne oldu ?Gördüler değil mi?Cadı ya bir elime geçirsem.Hem sen neden sustun ki?" Hafif gülümsemeyle onu izliyordum.

"Bak güzelim bunlar sen istesen de istemesen de her yerde olacaklar.Bizim dışlandığımız bir toplum bunu gerektiriyor.Baksana Yurtta kalıyoruz diye çocuklarıyla aynı okulda okuyamazmışız bilmem ne." Biz ilerlerken yaslandığı yerden çekilerek bize yaklaşan bir adet Bars vardı.Yüzündeki gülüşle yine kabul edemediği bu sisteme karşı çıkan teklifini bize sunmuştu.
"Eee artık var mısınız bu sisteme karşı çıkmaya?" Daha geçenlerde sorduğu bu soru bize saçma gelirken şuan o kadar emin olarak kafamı sallamıştım ki.Herkese inat kuracaktık bu hayatı.Biz 3 yurt yetmesi insan olarak yeni hayatımızı kuracaktık.

Yanan sobanın önünde bağdaş kurmuş Nilda'nın bizim için yaptığı kış çayını içiyorduk.Havalar yavaştan soğumuştu.Tabi bu değildi bize çayı içirten.Nilda'nın illa da tarifimin tadına bakacaksınız ısrarlarıyla kırmamıştık onu.Ateşin etrafına yayılırken Nilda gitar getirip Yunusa uzatırken o itiraz etmeyip aldı.Böyle gecelerde sessiz sakin tıngırtı eşliğinde oturmayı tercih ederdik.Gece hayatımız veya sosyal hayatımız yok değildi ama hepimiz gün sonunda birbirimizi arar olmuştuk bu yüzdendi bizi bir arada tutan.Yada hayatlarımızın benzerliğiydi bilemem.

Yunus çalarken hepimiz şarkıya eşlik ediyorduk.Son görevden 1 hafta geçmiş gündelik hayatımızı sürdürüyorduk.Daha çok plan için araştırmalar yapıyorduk.Bilgi olmadan bir halt olmazdı çünkü.Sessizliği bölen bu sefer Ecerdi.Yaslandığı omuzumdan kafasını heyecanla kaldırıp hepimize yönelik konuştu.

"Yaa bir şey sorcam ama herkes cevap vermek zorunda yoksa sizinle bir hafta konuşmam." Sorunun ardından söylediği tehdit sırıtmama sebep olurken dikkatle bekliyordum.

"Siz hiç aşık oldunuz mu?" bizimkilerden uğultu başlamıştı bile.

"İtiraz yok dedim.Heh küsmekle kalmam hep dışarıdan yemek yemek zorunda kalırsınız şimdiden söyleyeyim."
Bars söylediğine hafifçe gülünce karşılık vermiştim.

"Hadi Memo önce sen söyle ?" Ecerin sorduğu soruyla aslında herkesin cevabını bilmediğimi fark ettim.
"Kim olacak kızım ben bilgisayar başından mı kalkıyordum sanki.Ya internet kafedeydim yada bilgisayarımı kullandığım her hangi bir yerde."Hatırlarcasına kendi sözünü tamamladı.

"Haa aslında biri vardı ya çocuktuk daha sevgilim sayılırdı.Neyse geçenlerde baktım da evlenmiş.Ama evlendiği adamı da gözüm kesmedi aldatıyor her halde kahpe."