VEDA.

ilk temas.

Yazdığım en uzun bölüm bu oldu..Okumaya geçmeden önce oy verirseniz sevinirim..Hepinize iyi okumalar..

(Işık'tan)

Sabah uyandığımda dolabımdan kıyafetlerimi çıkartıp duşa girdim. Duştan çıkıp bornozumu üzerime geçirip mutfağa geçip kahvemi hazırlamaya başladım. Mutfakta kahve olurken odama geçip üzerimi giyindim. Çantamı da alarak mutfağa geçtim. Kahvem hazır olunca makineden alıp içmeye başladım. Evden çıkma vaktimin az kaldığını fark edince yarın kalan kahveyi lavaboya döküp bardağı tezgâhın üstünde bıraktım. Kulaklıklarımı da alarak evden çıktım. Durağa vardığımda gelen otobüsü durdurup bindim. Yirmi dakikanın sonunda bir önceki durakta inip okula doğru yürümeye başladım.

Okulun köşesine geldiğimde müdürün gereksiz konuşmasını dinlemek yerine bir dal sigara içmenin daha faydalı olacağını düşünüp her zaman sigara içtiğim yere gittim. Cebimden çakmağımı çıkartıp sigaramı yaktım. Sigaramı bitmesine yakın içime çekip üflediğimde bizim sınıfın camından bir çift gözün bana baktığını gördüm. Yüzünü ayrıntılarıyla göremesem de o çocuktu. Okulun önüne arabasıyla gelen o çocuk. Özel plaka arabası olan çocuk. Bizim sınıfta ne işi olduğunu merak ettiğimden sigaramı yere atıp ayağımla söndürdüm. Bahçeye girip okulun kapısına yaklaştığımda son kez pencereye onun tam gözlerinin içine bakıp içeri girdim. Hızlı adımlarla merdivenleri çıkıp bizim kapının önünde durdum. Elim kapının koluna gittiğimde birazcık tedirgin olmuştum. "Sakin ol. Yanında tanımadığın biri oturmuş olabilir. Bir iki kelime konuşursunuz sonrası yok. Göz teması bile kurmazsın. Buna gerek yok. Sakin ol.." Kendi kendime bu cümleleri tekrarladıktan sonra derin bir nefes aldım. Kapıyı açık içeri girdim. Yavaş adımlarla kendi sırama doğru ilerleyip tam sıranın önünde durdum.

İlk defa yüzünü bu kadar yakından görüyordum. Açık mavi gözleri vardı. Alt dudağı üst dudağına göre daha kalındı. Sapsarı saçları vardı. Gözleriyle saçları öyle bir uyum içindeydi ki bana gökyüzü ile güneşi andırmıştı.. Elleri hafif damarlı parmakları uzundu. Benim gibi mavi bir kot mavi bir ceket ve beyaz tişört giymişti. Garip bir tesadüf olmuştu. Kıyafet yüzünden gülümsediğini fark ettiğimde bende hafif tebessüm ettim. Onu çok izlediğimi fark edince dudaklarımı aralayıp "Benim yerime oturuyorsun." Dedim. Aceleyle kalkıp oturmam için yana çekilip müsaade etti. Yanından geçerken parfümünün kokusu ona gelmiş olacak ki derin nefesler almaya başladı. Yanından geçip sırama oturduğumda omzumun üstünden ona bakıyordum. Meraklı gözlerle sınıfa baktı sonra bakışlarını bana çevirdi. Ona belli etmeden ona bakmayı kesip ne yapacağını beklemeye başladım. Eliyle yavaşça omzuma dokundu. Yavaşça dokunmasına rağmen irkilmiştim. Bana doğru dönüp "Sınıfta başka boş yer yok yanına otursam senin için sorun olur mu?" dediğinde olumlu anlamda kafamı sallayıp oturması için izin verdim. Teşekkür edip yanıma oturdu. Hızlı bir şekilde hareket ettiği için onun parfümü de benim ciğerlerime dolmuştu. Ona fark ettirmeden gözlerimi kapatıp kesik kesik nefesler alarak kokusunu içime çektim. Kesinlikle çok güzel kokuyordu. Kokusundan dolayı mest olmuştum. Bu durum hafifi gülümsememe neden olurken hocanın içeri girmesiyle beraber dikkatimi onun üzerinden çekip hocayı izlemeye başladım.

Hoca içeri girip yoklamayı alırken listedeki yeni ismi görmüş olacak ki bize doğru dönüp "Çocuklar sınıfa yeni bir arkadaşınız katılmış. Neden söylemediniz? Yoklama almasam fark etmeyecektim." Dedikten sonra yanımdaki çocuğa dönüp "Hoş geldin Batu Ben hem sınıf hem de İngilizce öğretmeniniz Zehra öğretmen. Tanıştığıma memnun oldum. Bana ve arkadaşlarına kendinden bahsetmek ister misin?" diye sorduğunda elimdeki kalemle uğraşmayı bırakıp yanımdaki çocuğun yüzüne baktım. Gözleri oldukça ilgi çekiciydi. Çocuk yani Batu yavaşça ayağa kalkarak "İsmim Batu. Batu Yıldırım. Buraya yakın olan -üç arka sokaktaki- liseden geliyorum. Okulumda birtakım problemler olunca kaydımı aldırmak zorunda kaldım Futbol takımında alt yapıda oynuyordum ama sakatlanınca bir daha oynayamadım ve bıraktım. Babamın kuzenimin ailesiyle beraber işlettiği bir şirket var. Annemde hemşire. Bende tanıştığıma memnun oldum Zehra hocam" dedi. Hoca oturması için başıyla izin verdikten sonra geri yerine oturdu. Hoca bu seferde "Okulun çevresini biliyorsun o zaman?" diye soru yönelttiğinde evet anlamında başını salladı. Zehra hoca bana doğru baktıktan sonra bakışlarını Batu'ya çevirerek. "Tekrardan hoş geldin. Derslerin ve öğretmenlerinle alakalı Işık sana yardımcı olsun istersen. Hem yan yana oturuyorsunuz. Böylesi senin için daha kolay olacaktır." Dedikten sonra Batu'ya bakıp içimdeki anlamsız heyecanı gizlemeye çalışarak "Tabi ki Zehra hocam yardımcı olurum." Dedim. Zehra hoca bu soruyu ilk sorduğunda gözlerinin içi parlayan Batu benim umursamaz tavrım sonrasında hayal kırıklığına uğramış gibi görünüyordu.