VEDA.

şarkı.

Selam herkesee..Önceki bölüm ana karakterlerimizin isimlerini öğrendik..Olayları yine hem Işık'ın hem de Batu'nun ağzından okuyacağız..Bölüme geçmeden oy vermeyi unutmayın..İyi okumalar hepinizee..

(Işık'tan)

Pantolonumun cebinden telefonumu çıkartıp saate baktım. Dersin bitmesine iki dakika kalmıştı. Seri adımlarla hocalara görünmeden en üst kattaki sınıfıma çıktım. On ikinci sınıfların arasında tek on birinci sınıf bizim sınıftı. Geri kalan bütün on birinci sınıflar alt katlardaydı. Sınıfın önüne geldiğimde içeri girip sırama yöneldim. Pencere kenarı en arka sırada tek başıma oturuyordum. Sınıf ortamına pek dahil olmak istemediğim için kimseyle doğru düzgün tanışmamıştım. İsmen hepsini tanısam bile pek bir sohbetim olmamıştı. Yaklaşık on dakika sonra İngilizce hocamız sınıfa geldi. Sabah sabah üst üste 4 ders İngilizce dersimiz vardı. Ben ilk derse her zamanki gibi geç kaldığım için öğle arasına üç ders kalmıştı. Evet tahmine ettiğiniz gibi dil öğrencisiydim. Hoca yoklamayı aldıktan sonra derse başlamıştı. Çantamdan defterimle kalemliğimi çıkarttım. Tabi ki not almak gibi bir niyetim yoktu. Sadece amacım hocanın gözüne batmamaktı. Dersi dinlerken gece doğru düzgün uyumadığım için birinci dersin sonuna doğru uyuyakalmıştım.

Uyandığımda sınıftaki iki üç kişi hariç sınıf bomboştu. Uykumun açılması için aşağı inip kantinden kahve almaya karar verdim. Sonrasında da parka gidip muhtemelen kahve sigara yaparım diye çantamdaki paket ile çakmağı pantolonumun arka cebine sıkıştırıp cüzdanımı ve telefonumu alarak sınıftan çıktım. Kantine inip kahvemi aldıktan sonra okulun yanındaki parka doğru yürüdüm. Parkın son taraflarında doğru ilerleyip sürekli oturduğum banka gelip kahvemi bankın üstüne bıraktım. Cebimden telefonumu çıkartıp şarkı açmaya karar verdim. Listemden sürekli dinlediğim Erden Erdoğan ve Ezgi Erdoğan'ın-Yeni Bir Sayfa şarkısını açıp dinlemeye başladım. Şarkının yarısına geldiğimde şarkıya eşliik etmeye karar verdim. Nasıl olsa parkta kimse yoktu ve kimse olmadığı için beni duyabilecek kimse yoktu.

Duy beni, çok yoruldum
Duy beni, olan oldu
Geçmişi geri getiremem
Yeni bir sayfa aç lütfen..

Şarkılar sırayla değişirken sigaramı yakıp kahvemi yudumlamaya başladım. Eski halimi düşünmeye başladım. Neşeli hallerimi. Eskiden böyle değildim. Değişmiştim. On yaşımda yaşadıklarımdan dolayı tanıdığım bildiğim Işık gitmişti. Yerine sürekli mutsuz sürekli endişeli bir kız gelmişti. Birden eski yaşadıklarımı hatırladığımdan dolayı yaşlar gözümden benden izinsiz öylece akıp akıp gidiyorlardı. İçim sıkıldığı için soğumuş kahvemi ve yarım kalan sigaramı söndürüp çöpe attım. Kriz geçirecek gibi hissetmiştim. İlaçlarımda sınıfta çantamın içindeydi. Elimle yüzümü silip okula doğru yol aldım. Okula geldiğimde çantamı alıp tekrar dışarı çıktım. Kendimi iyi hissetmiyordum. Eve gidip uyusam iyi olacak diye düşünüp önüme gelen ilk otobüse bindim.

Eve geldiğimde annemlerin eve gelmesine yaklaşık dört saat vardı. Üzerimdekileri çıkartıp sıcak bir duşun altında uzun süre kalıp ağladım. Duştan çıktığımda üzerimi giyinip aynamın önüne geçip kendimi izledim. Gözlerim ağlamaktan kızarmış ve biraz şişmişti. Annemin bu halimi görüp bir şey mi oldu diye beni sorgulamaması için o gelene kadar uyumak için yatağa uzandım. Deliksiz uyuduğum iki saatin ardından yataktan çıkıp mutfağa geçtim. Annem çoktan eve gelmiş yemeği hazırlıyordu. Annem yemek işini bitirince masayı hazırlamasına yardım edip yemeğimizi yemeye başladık. Babam genelde işten geç gelirdi o yüzden yemek için onu beklemezdik. Masadaki kocaman sessizlik eşliğinde  yemeğimizi yemeye başladık. Yemek bitince anneme ders çalışacağım için odama gideceğimi söyleyerek mutfaktan çıktım. Çok fazla iletişim kurmazdık zaten. Hatta fazla bile konuşmuştuk.

Odama geldiğimde etrafa biraz çekidüzen verip masanın başına oturdum ve tabi ki ders çalışmak yerine film izlemeye başladım. 2 tane film bitirmiştim saat on ikiye geliyordu. Eve geldiğimde uyumama rağmen hala uykum vardı. Karanlıktan hoşlanmadığım için gece lambamı açıp yatağa yattım. Komodinin üzerinde duran telefonumu alıp alarmımı kurup uyudum.

(Batu'dan)

Okula girdiğimde nöbetçi öğrenciye kayıt için geldiğimi müdürle görüşmek istediğimi söyledim. Müdürün bir toplantıda olduğunu biraz beklemem gerektiğini söyleyince toplantı bittiğinde bana haber vermesi için ismimi ve numaramı bıraktım.

Vaktimi nasıl geçirsem diye camın önünde düşünürken sabah ki kızın elinde kahvesiyle okuldan çıktığını gördüm. Bacaklarım benden izin almadan aşağı inmeye başlamışlardı bile. Ne vardı bu kızda bu kadar beni ona çeken? Bu sorunun cevabını bulmadan kızın peşini bırakmaya niyetim yoktu. Okulun bahçesinden çıktığımda okulun yanındaki benimde arada bir uğradığım parka doğru gittiğini fark edince nedensiz bir yakınlık hissetmiştim. O sırada içimden kendi kendime konuşuyordum. "Daha kızın adını bilmeden neyin yakınlığı Batu bu salak mısın oğlum sen? Daha bir dur kızla tanışmadınız bile. Bi frene bas." Kızı gözden kaybetmemek için adımlarımı hızlandırıp peşinden gitmeye devam ettim. Parkın arka taraflarına daha sessiz olan bir yere gelip bankın üzerine elindekileri bıraktıktan sonra oturup telefonuyla uğraşmaya başladı.

Ne yapacağını merak ettiğim için birden kendimi ağaçların arkasındaki diğer bankta otururken buldum. Hakikaten çok salak salak davranıyordum. Ne oluyordu bana böyle. Tüm dikkatimi toplayıp onu izlemeye başladım. Arkası dönük olduğu için yüzünü göremiyordum. Bir ayağıyla çalan şarkıya ritim tutuyordu. Çalan şarkıyı hiç duymamıştım. Telefonun sesi de çok açık olmadığı için sözlerini de anlayamıyordum. Sigarasını yakıp kahvesini yudumlamaya başladı.

Yine nedenini anlamadığım bir şekilde bu an sadece aklımda kalmasın başka bir yerde daha kalsın diye telefonumu çıkarttım. Yüzü gözükmediği için fotoğrafını çekmemin bir sorun olmayacağını düşünerek yani kendimi bu şekilde kandırarak fotoğrafını çekmek için telefonumu açtım. Fotoğraf çekecekken yanlışlıkla videoya basmıştım ve tam videoyu kapatmaya çalışırken kendiside şarkıya eşlik etmeye başladı. Bu sefer isteyerek kamerayı ona doğru çevirdim şarkıyı söyledikten sonra bir hışımla ayağa kalıp elindeki sigarasıyla kahvesini alıp çöpe attı. Sonrasında yüzünü silip parkın çıkışına doğru yürüyüp uzaklaştı.

Ne olmuştu şimdi? Neye kızmıştı? Yoksa üzülmüş müydü? Ağlamıştı ama ne için ağlamıştı? Telefonu cebime atıp tekrar takip etmeye başladım. Kendimi sapık gibi hissetmiştim ne kadar boktan bir şeydi bu yaptığım. Ama ne yapayım kendimi durduramıyordum. Bu kızda beni ona çeken bir şeyler vardı. Okula girdiğini görünce peşinden gitmekten vazgeçip okulun karşısındaki büfeden su alıp arabama doğru yürüdüm. Arabayı çalıştıracağım sırada okuldan çıktığını görünce arabadan aşağı inip tam yanına doğru gidecekken o yoldan geçen otobüse binip gitti.

Bende arabama atlayıp biraz dolaştıktan sonra evime geldim. Arabayı otoparka park edip asansörle yukarı çıktım. Anahtarla kapıyı açıp içeri girdim. Tek yaşadığım için ev oldukça sessizdi. Mutfağa girip kendime çok sert olmayan bir içki koyup salona geçip masanın üzerinde duran bilgisayarı alarak koltuklardan birine geçtim.

Cebimden telefonumu çıkartıp çektiğim videoyu son ses açarak şarkının sözlerini duymaya çalıştım. Telefondan çalan yerler çok duyulmasa da kızın söylediği kısım gayet iyi duyuluyordu. Sesi ne kadar naif ne kadar güzeldi öyle... Bilgisayarımı açıp arama motoruna duy beni çok yoruldum duy beni olan oldu yazıp çıkan sonuçlara göz attım. Sonunda şarkıyı bulmuştum. Çıkan şarkıyı açıp dinledim hoşuma gitmişti. Listeme ekleyip acıktığımı hissedince mutfağa geçip kendime bir şeyler hazırladım.

Yemek yedikten sonra 5 kez bitirdiğim filmi tekrar açıp izlemeye karar verdim. Annemle beraber sürekli izlediğimiz bir filmdi. Düşüncelerimden sıyrılıp filmi izlemeye başladım. Film bitince telefonuma kulaklıkları bağlayıp çektiğim videoyu tekrar tekrar izledim. Sesinde garip bir huzur çokça yorgunluk vardı. Bugün neden ağladığını deli gibi merak ediyordum. Bunu öğrenmem lazımdı ve öğrenecektim.

Bölümümüz bitti...Bir sonraki bölüm 2 gün sonra okul sabahında başlayacak haberiniz olsun.. Bölüme oy vermeyi unutmayınn..Sonraki bölümde görüşmek üzere..