Ultimate Crush (editing)

Chapter 10

Jeyel's POV

"Sorry, I left this." Sabi niya at kinuha yung paper holder ng fries. Itatapon na sana niya yung paper holder nang pigilan ko siya.

"Don't throw it." Kinuha ko sa kanya yung paper holder at pumunta ako sa atble ni Nurse para mang hiram ng ballpen. Hiram na walang paalam ito dahil wala si Nurse. Tinignan ko siya na naka-kunot ang noo sakin pero nginitian ko lang siya.

Gawain namin nila Mae na sulatan ang likod ng paper holder ng fries everytime na kumakain kami neto. Ang iba ay tinatago ni Sijey at ang iba naman ay iniiwan namin sa kung saan. I just have a feeling na gawin ito kahit hindi sila Mae ang kasama kong kumain ng fries. We're writing some random stuffs and thoughts.

| Meet the most gentleman I've ever met. Nov 19, 2016 |

I wrote it down and sign on it, though we haven't formally introduced. Pumunta ako sa book shelf ni Nurse at inipit ito sa isa sa mga book doon.

"Let's go home young lady." Ayan nanaman siya kaka-young lady niya. Ano daw? Uwi na daw kami?

"Wait for me. Kukunin ko lang yung bag ko. Kunin mo na din yung gamit mo." Sabi ko sa kanya at tinalikuran siya. Sana lang may cash pa ako sa wallet para mabayaran ko siya sa foods. Dali-dali kong kinuha yung gamit ko at lumabas na ng room. Wala pa siya pag labas ko at sinilip ko ang clinic room pero wala din siya.

Nag mamadali kaya yun umuwi? Ngayon ko lang naalala ni hindi ko alam ang section niya. Lumakad na ko sa corridor dala-dala yung mabibigat kong books. Mukhang tinambakan nanaman kami ng home works.

Nagulat ako ng may sumulpot sa gilid ko. Tinignan ko yung taong lumabas from section Judah. Heck! Isa siyang star section pero mas pinili niya akong bantayan. Kung madami akong books ay mas madami ang kanya. Na-guilty ako ng kaunti dahil mag s-suffer kaming parehas ngayon sa pag a-aral para sa mga lessons na na-miss namin.

"A-ahm, magkano nga pala yung babayaran ko?" Nahihiyang tanong ko.

"Why are you holding those heavy book? You should've asked me to carry it." Nalaglag ang panga ko sa tanong niya. Hindi niya pinansin ang tanong ko. Mas pinansin niya yung gamit na dala-dala ko. Ni hindi sumagi sa isip ko ang mag pabuhat ng mga gamit ko. Gaya nga ng sabi ko ay okay lang ako. I'm more than okay.

"I can manage. Magkano na ang kaylangan kong bayaran?" Pag uulit ko sa tanong ko. Nag iwas ako ng tingin dahil para kaming aso't pusa dito na nag lalakad sa corridor. Ang awkward dahil kaming tao lang ang nandito.

"Tsk. Put down your books and I'll carry it." Hindi niya uli pinansin ang tanong at pinag pilitan ang mga librong dala-dala ko. How many times do I need to mention na I'm freaking okay? Halos doble nga ng dala ko yung librong dala niya tapos gusto niya pang buhatin yung books ko. Ibang klase din talaga 'tong lalaking 'to.

"Stop treating me like a child or baldado. I'm freaking fine." Medyo napataas ata ang boses ko dahil napahinto siya kaya Napahinto din ako. Nag lakad na siya uli at iniwan ako.

"Look, I really appreciate how gentleman you are but you don't really have to do this. You've done too much and I swear to God that I'm totally fine. Now tell me, how much do I need to pay for the foods?" Habol ko sa kanya. Hinihingal na ako dahil sa bilis niyang mag lakad dagdag mo pa yung mabigat na libro na hawak ko.

"Young man." Tawag ko sa kanya at huminto ako saglit sa hingal na nararamdaman ko. Napahinto din siya at napalingon sa akin. Pinuntahan naman niya ako agad.

"Are you okay? Tsk. I'll carry it." Agaw niya sa akin nga mga books. Binawi ko din naman itong mga 'to.

"I'll carry your books or I'll carry you, Young lady?" He'll what? I'm totally lost with this young man. I hate it. Hinayaan ko na siyang buhatin ang mga libro ko. Wala na akong kayang gawin pa. Humalukipkip ako ata nag simulang mag lakad katabi niya.