Bütün şehire korku salmış bir seri katil. Ve o seri katilin kitabını yazan bir kız.
Adel hazırlık öğrencisi sessiz, içine kapanık ve zorbalanan bir kızdı. Polis olan ablası ile beraber yalnız yaşayan Adel son bir yıldır sürekli dilden dile gezen ser...
ARALIK kitabına hoşgeldiniz! Bir katil kurgusudur ve fazla +18 sahne bulunmaktadır. Bu Cinsel, Şiddet Betimlemeleri, Madde kullanımı ve Küfür benzeri yetişkin temaları barındırır. O yüzden rahatsız olacakların okumaması önemle rica olunur.
!!!!!Kitap düzenlenmektedir. Düzenlediğim bölümlerin başına *DÜZENLENDİ* yazarak yayımlayacağım yavaş yavaş. Tekrardan okumanız rica olunur çünkü kitabı baştan sona tekrar yazıyorum!!!!!
*!DÜZENLENDİ!*
İyi okumalar...
~DianaLovely
🫀🪽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Aralık "Herkesin içinde bir katil vardır, sadece nasıl yaşayacağını bilmiyordur."
🫀🪽
1.BÖLÜM "ARALIK"
Yaralı küçük bir çocuksun ve kimsen yok. Aydınlıkta değilsin. Zaten en başından beri aydınlığa hiç doğmadın. Sen karanlığın inisin. Sen karanlığın efendisisin. Korkuların başrolüsün. Korkanların baş katilisin. Gözler yalan söylemez ve ben senin gözlerinde ölümü görüyorum.
Küçüktün, eline bir silah verildi. Çocuklar oyuncak silahlarla oynamayı sever diye düşündün ama hayır, senin elindeki ağır ve gerçek bir silahtı. Sevilirim sandın, eğer söylediklerini yaparsam sevilirim diye düşündün. Ancak sekiz milyon insan tarafından büyük bir nefrete maruz kaldığında bunu düşünemediğini fark ettin ve Kayıp Şehir Atlantis'in derinliklerine doğru düştün.
Bugün benim, senin hakkında yazdığım kitabımın ilk günü. Seni tanımıyorum, senin kim olduğunu bilmiyorum ve daha önce seni hiç görmedim. Sen insanlara gönderilmiş bir Azrailsin belki de, kim bilir? Sonu gelenlerin canı alınır. Azrail bir ölüm meleği değildir, Azrail ölümün yoldaşıdır. Ölürken onu görürsün ama o senin canını almaz, o sana bu yolda arkadaşlık eder.
Sen ölüm meleği değilsin, sen ölüme yoldaş olansın.
Karanlığın içinden bir melek çıktı, bu Azrail'in ta kendisiydi. Elinde bir tırpan ve üstünde yüzünü kapatan bir pelerin. İnsanlar seni bulamıyor çünkü sen sadece ölüm anında ortaya çıkıyorsun. Ölüm ile aranda sadece bir nefes var ve sen ölümün habercisisin aslında.
Fakat korkulan kişi sen değilsin, elinde tuttuğun keskin alet ve nefretin. Neden bu nefret insanlara? Neden bu nefret insanlığa? Neden bu acımasızlık gördüğün bütün bu atan kalplere? Neden... Sen kimsin? Bir sürü bilinmeyen soru ve cevapsız kalan insanlar. Bir sürü masum beden... Hayır, bir sürü cani ruh. Peki sen... onların aslında kim olduğunu nereden ve nasıl öğreniyorsun?
