Deel 6: Een punt achter gezet

45 1 8
                                    

Een jaar later staan ze allemaal alweer vroeg op de filmset voor de opnames van het derde seizoen. In ieder geval dat is de bedoeling. Celine en Louis zijn er al wel, maar van Giovanni is er nog geen enkel spoor te bekennen. Celine zit al in de make-up stoel als Louis op haar komt aflopen. "Zeg heb jij Gio al gezien of gesproken? Iedereen op de set zoekt hem, hij is er namelijk nog niet. We moeten wel echt opschieten, want anders krijgen we het schema niet rond vandaag en wordt het heel laat vandaag en dat kan niet, want dan is het al donker buiten" zegt hij. "Nee, ik heb hem ook nog niet gezien. Ik zal hem even bellen."

Celine zoekt zijn nummer op en belt hem. "Ja, met Gio" zegt een slaperige stem aan de andere kant van de lijn. "Hey, met Celine. Waar ben je? Iedereen is naar je op zoek." "O shit dat kan er ook nog wel bij, ik heb me verslapen. Ik kom er nu zo snel mogelijk aan. Over maximaal twintig minuten zal ik er zijn, beloofd." Voor Celine nog iets kan zeggen is de verbindingslijn verbroken.

"En, wat zei hij?" vraagt Louis nieuwsgierig. "Hij heeft zich verslapen, maar hij beloofde me dat hij er over twintig minuten zal zijn" antwoord Celine. "Echt waar? Hij weet toch dat we moeten draaien vandaag. Heeft die jongen nog nooit gehoord van een wekker ofzo?" zegt de regisseur een beetje boos. Hij is voornamelijk een beetje in de stress, omdat hij bang is dat zijn hele planning in de soep gaat lopen. "Misschien heeft hij wel een wekker gezet, maar die uitgezet toen die afging en vervolgens weer in slaap gevallen" bedenkt Louis hardop. "Ja, kom op. Als dit de hele opname periode zo door gaat dan kan ik die planning wel weggooien. Het is nog maar de eerste opname dag van het nieuwe seizoen." De regisseur loopt de ruimte zuchtend uit.

"Nou, die heeft er veel zin in" zegt Louis. "Hij is vast gewoon een beetje gestrest, met de tijd. Tijd is geld hè. Ik hoop maar dat Gio snel komt, anders zijn de rapen echt gaar" lacht ze. "Laten wij maar goed ons best doen dan vandaag" zegt Louis ook lachend.

Een half uur later is Gio dan eindelijk gearriveerd. Ook nog eens tien minuten later dan hij daarstraks had gezegd. In de tussentijd zijn Celine en Louis al omgetoverd tot Keelin en Vladimir. "Zo daar ben je eindelijk. Hoe kon je je nou verslapen, we hebben gewoon weer opnamens hoor" zegt Louis als hij zijn vriend ziet. "Sorry, ik ben vergeten mijn wekker te zetten en het verkeer zat ook totaal tegen." "Nou schiet op anders komen we nooit klaar" zegt de regisseur. "Jaja, ik ben al onderweg" zegt hij wat chagrijnig.

Als hij in de make-up zit komt Celine naast hem zitten. De visagisteheeft net de laatstehand aan zijn haren gelegd en nus is Gio al bijna klaar, alleen zijn kleding moeten nog verwisselt worden. "Je ziet er al bijna weer helemaal uit als Wilko. Ben jij ook een beetje zenuwachtigvoor vandaag? Ik bedoel we nemen de shifter op en dan moeten we de hele tijd boos doen tegen elkaar" zegt ze. Gio glimlacht even naar haar. "Wat is er?" vraagt ze. "Bedankt dat jij mij niet veroordeeld over het feit dat ik veelste laat ben vandaag en niet zo boos doet." "Waarom zou ik boos zijn? Het kan toch gebeuren dat je je een keertje verslaapt, zo erg is dat toch helemaal niet? De regisseur heeft gewoon een planning bedacht en o, o, wat zal er gebeuren als we daarop achterlopen" zegt Celine om hem een beetje op te vrolijken.

Gio lacht echter niet heel erg, ja eerder een geforceerde glimlach, maar niet meer dan dat. "Gaat het wel?" vraagt ze. "Eigenlijk niet zo nee" antwoord Giovanni een beetje bedroefd. "Wat is er dan aan de hand? Je hoeft je echt niet schuldig te voelen hoor, dat je wat later bent. Dat komt allemaal wel weer goed." "Nee dat is het niet. Het is gewoon dat..." verder komt hij al niet meer, want de regisseur komt weer gestrest binnenlopen.

"Schiet nou toch op jullie twee, zo geraken we alleen maar verder achter op schema." "Ja, we komen al" zegt Gio en hij loopt de ruimte uit. Celine volgt hem, maar vraagt zich af wat er met hem  aan de hand is.

Nadat ze een paar scènes op hebben genomen in de herberg is het nu tijd voor een pauze. "Deze aflevering is echt wel heftig hè? Vinden jullie ook niet?" vraagt Louis aan zijn twee collega's. Celine knikt en kijkt Giovanni aan in de hoop dat hij gaat vertellen wat er aan de hand is. Hij ziet haar blik en zegt: "Willen jullie even meekomen naar een wat rustiger plekje? Ik moet jullie namelijk wat vertellen." Ze lopen met z'n drieën verder weg van de cast en crew en gaan in een soort kringetje bij elkaar in een weiland zitten.

"Ik was niet zomaar te laat vanmorgen, ik" hij zucht even. "Je kunt ons alles vertellen, dat weet je toch?" zegt Celine. "Ja, dat weet ik en ik wil graag ook wel dat jullie het weten. Ook nog voordat iemand anders er achter komt van de pers bijvoorbeeld. Alleen is dat niet zo makkelijk. Gisteravond hebben Laura en ik een punt achter onze relatie gezet, omdat het al een tijdje niet zo goed ging tussen ons." Celine en Louis zijn er beide een beetje stil van. "Dat had ik niet verwacht eigenlijk" weet Celine uit te brengen. "Ik heb jullie ook niets verteld over dat we wel regelmatig ruzie met elkaar hadden. Daar wilde ik jullie niet mee lastig vallen en bovendien dacht ik dat als we el wel aan zouden werken dat het weer beter ging. Helaas is dat niet het geval geweest."

"Zijn jullie nog wel een beetje goed uit elkaar gegaan of is dit niet het geval?" vraagt Louis. "Ja, wel als vrienden. In de liefde was het gewoon op en en begonnen langzaam de eerste irritaties ontstaan. Daar lag het gewoon aan, maar dat maakt het nou niet echt bepaald makkelijker."

De avonturen van de Nachtwacht CastWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu