De avonturen van de Nachtwacht Cast

Deel 9: Vriendschap en liefde

"Maar zolang het nog duurt moeten we er maar het beste van maken en wie weet komt er ooit wel een oplossing. Mocht dat niet zo zijn dan hebben we de herinneringen ook nog altijd. Ik weet niet hoe die bij jou zijn, maar ik herinner dit avontuur als een van de beste dingen uit mijn leven" zegt Giovanni. "Dat heb ik ook. Misschien heb je wel gelijk. Het heeft geen zin om hier in het bos te gaan zitten huilen" antwoord Celine. "Soms zijn tranen wel gewoon nodig, maar ik vind het inderdaad leuker om je te zien lachen."

"Zullen we maar weer terug gaan? Ik heb de rest vast ook bezorgd gemaakt en dat wil ik niet" zegt Celine en ze staat op. Ook Gio staat op. "Kom eens even hier." Hij geeft haar een dikke knuffel. "Het komt echt allemaal goed dat beloof ik" fluistert hij in haar oor. Daarna geeft hij haar een kus op haar hoofd, waar Celine een beetje rood van begint aan te lopen.

Nadat ze terug zijn gelopen naar de rest van de cast en ze de situatie aan Louis hebben uitgelegd, neemt Giovanni Louis even apart. "Ze wil ons echt niet kwijt en ik ook niet. We moeten ervoor zorgen dat we nog wat aantal jaren kunnen doorgaan. Heb jij een idee hoe we Gert Verhulst zover kunnen krijgen dat hij toch nog wat meer geld ophoest?" "Ik had dus daarnet al een beetje na zitten denken, want ik wil ook nog lang niet stoppen met de Nachtwacht. Mijn vader staat op een best goed plaatje bij meneer Verhulst door het vele werk wat hij voor Studio 100 heeft gedaan. Dus ik dacht dat we hem misschien kunnen vragen of hij iets zou kunnen regelen" antwoord Louis. "Ja, dat is een super goed idee. Ik hoop echt dat het gaat werken."

"Dan ga ik mijn vader vanavond bellen. Vertel nog maar even niks tegen Celine, want anders maken we haar misschien blij met een dode mus. De kans is namelijk nog steeds aanwezig dat we alsnog niet verder mogen." "Oké beloofd. Zullen we anders wat met z'n drieën gaan eten? We zijn nu toch klaar voor vandaag en ik denk dat we het allemaal wel even nodig hebben" stelt Giovanni voor. "Klinkt als een top plan."

Intussen is Celine zich aan het omtoveren van Keelin tot haarzelf door haar make-uperaf te halen. Via de spiegel kan ze zien dat de jongens ook de ruimte zijn binnen gekomen. "Dag toverheksje" begroet Gio haar met een glimlach. Ze is inmiddels wel gewent dat ze zo genoemd wordt en moet er om lachen. "Celine we hebben een leuk voorstel voor je" zegt Louis. "We? Het was toch mijn voorstel? Ik heb het bedacht." "Oké goed, Gio had het voorstel om vanavond ergens wat te gaan eten met z'n drieën" dat eerste zegt Louis met een zucht, want hoewel zijn goede vriend al volwassen is gedraagt hij zich af en toe als een klein kind. Wat af en toe ook wel grappig kan zijn.

"Dat lijkt me erg leuk. Wat hadden jullie in gedachte?" "Ja Gio, wat hadden jij en jouw voorstel in gedachten?" vraagt Louis plagend. "Haha, heel erg grappig pierenmans, maar ik heb wel wat leuks in gedachten. Bij mij in de buurt is namelijk net een pasta restaurant geopend en de geur die daar vanaf komt beloofd al heel veel goeds. Als het jullie wat lijkt dan kunnen we daar gaan eten."

"Ja lekker, ik houd echt van pasta" stemt Celine ermee in. "Mij lijkt het ook wel lekker, dus dit klinkt als een plan." "Oké dan ga ik me ook even klaarmaken" zegt Gio. "Ik heb me al omgekleed toen jullie weg waren, ik wacht wel even in de herberg. Tot zo." Louis loopt de ruimte uit.

"Echt een leuk idee Gio." "Dankje. Ik wilde sowieso dit al een tijdje gaan doen. Niet door wat er vandaag allemaal is gebeurd." "Maakt ook niet uit wat de reden is toch?" antwoord Celine lief. "Nou eigenlijk wel. Ik moet me eigenlijk verontschuldigen. Volgens mij heb ik teveel tijd met Laura doorgebracht en ben ik jullie een beetje vergeten, terwijl jullie net zo belangrijk voor me zijn." "Geeft niks hoor, je hoeft echt geen sorry te zeggen. Je was verliefd en ik begrijp volkomen dat je dan iets minder met ons omging." "Nee Celine, dat is niet goed. Ik zag wel in jouw ogen dat het je pijn deed af en toe. Vooral toen ze mee kwam naar de set. Alleen besefte ik me dat later pas en niet op die momenten zelf."

Celine wordt een beetje rood, want dit is precies wat er aan de hand was. Daarbij komt natuurlijk nog dat ze stiekem gevoelens voor hem heeft. "Het is echt goed" zegt ze terwijl ze haar hoofd heeft weg gedraaid. Giovanni gaat op zijn knieën naast haar zitten, ze zit immers nog steeds op de stoel. Hij pakt haar gezicht iets vast en draait haar naar zich toe zodat ze hem wel moet aankijken. "En nu de waarheid Celine, je hoeft niet te liegen om me beter te laten voelen. Ik weet namelijk gewoon dat ik gelijk heb."

Celine voelt de intense drang om hem te kussen en hem alles te vertellen wat ze voelt. Zeker nu hij zo dicht bij haar zit. Ze kijkt even naar zijn lippen, maar als snel weer recht in zijn ogen. Alleen kan ze momenteel niet naar haar hart luisteren, maar moet ze haar verstand gebruiken.

"Je hebt gelijk, ik voelde me wat aan de kant gezet, maar dat is echt niet erg." "Ik beloof dat ik het allemaal goed met je maak." "Voel je alsjeblieft niet schuldig Gio." "Oké, maar alleen als jij beloofd dat als ik iets doe of iets zeg wat je niet aan staat je het me meteen verteld. Beloof je dat?" "Ja ik beloof het, maar dan moet jij beloven om je niet schuldig te voelen of je te verontschuldigen."

"Oké deal." Hij pakt haar hand en schudt deze. Vervolgens schieten ze allebei in de lach.