OPIUM

2

🌿Selam! hikaye bütünlüğü sağlanması açısından ilk iki bölümü birlikte atıyorum. İyi okumalar. 

🌿Kendinize çok cici bakın🌸

🌿

🌿

Deniz sakinleşmeme yardımcı olduktan sonra arabasıyla beni eve bırakmayı teklif etmişti. Kabul etmesem de ısrar edeceğini bildiğim için kibarlığı bir kenara bırakıp teklifini kabul ettim. 

" Nasılsın daha iyi misin Efedra? "

"İyiyim, sağol" konuşmaya mecalim yoktu. 

" Efedra, bir şey söylemiyorum diye desteklediğimi düşünme ama bu uyuşturucu işi başına bela olacak bir gün, her kriz geçirdiğinde enjekte edersen bağımlı olacaksın. Başka yolu yok mu bu işin, anladık kimyagersin sağlık için kullanıyorsun ama ben de bu işlerin içinde büyümüş bir insanım sonuçta. Ben işin bilimsel boyutunu bilmem, bu yüzden hayatı kayan ölen insanları bilirim işin sonunda. Bence bu konuyu bir düşün."

"Ne yapayım Deniz, bir tek bu sakinleştiriyor, şu anlık başka bir çözüm yok."

"Psikiyatriye gidebilirsin mesela sivri zeka."

"Denedim, onları da denedim. olmuyor, hiç bir katkısı yok." dedim bıkkınlıkla. Benim iyiliğimi düşündüğünü biliyordum ama artık bu konudan sıkılmaya başlamıştım. 

Evimin önüne geldiğimizi fark edince inmek için hazırlanmıştım. Önceki evimizden taşınmıştım, o evde aileme ait anılarımız saklıydı. Her o eve girdiğimde delirecek gibi oluyordum. Eşyalarımı bile almadan çıkıp gitmiştim o evden, o şehirden.

Yeni evim ise İstanbul'da bir apartman dairesiydi. Ailemin gelir durumu bu zamana kadar hep iyi olmuştu, istesem çok daha güzel bir eve geçebilirdim ama hevesim yoktu. İlk karşıma çıkan bu binaya taşınmak istemiştim, karşı komşum Hatice Teyze hayatımda gördüğüm en iyi kalpli insanlardan biriydi. Annem öldükten sonra bana aynı anne sıcaklığıyla yaklaşan tek insan o olmuştu, onun karşısına taşınmak istemiştim. 

Hava yavaş yavaş aydınlanmaya başlıyordu ki evime gelmiştik. Deniz'e dönüp beni bıraktığı için teşekkür ettim. Arabadan inip apartmana girdim, normalde 2 dakikada çıktığım merdivenleri yarım saatte çıktıktan sonra sonunda evime gelebilmiştim. Gelir gelmez kendimi yatağa atıp uykuya daldım. 

***

Yüzüme vuran Güneş ışığıyla gözlerimi araladım. Kafama feci bir baş ağrısı girdiğinde dün gece yine kriz geçirdiğimi hatırladım. oflaya poflaya yataktan kalktım ve kendimi duşa attım. 

'Bugün varsın, yarın yoksun
Kocaman bir çığlık olsun
Benim derdim senin olsun
Bilen bilsin, duyan duysun'

Mırıldanmalar eşliğinde ılık duşumu almış anneminkileri andıran lüle saçlarımı kendi kendine kurumaları için salmıştım. 

'Aşk içinde yalan içinde
Tek bir ayna, binbir biçimde
Aşk içinde yalan içinde
Hepsi aynı, hepsi içinde'

Üzerime salaş şortumu ve elime geçen tişörtü geçirdikten sonra filtre kahvemi alıp balkona geçtim. Balkondaki plastik sandalyeye yayılıp bacaklarımı balkon demirine uzatmış kahvaltımı yapıyordum. 

Sigara ve kahve.

Boş bakışlarla gökyüzünü izlerken çalan telefonum çok değerli anımı bozdu. Ekrana baktığımda Ece'nin aradığını gördüm. üfleye püfleye telefonu açtım. Ekrana bakarken gözüm saate de kaymıştı, saat 2 olmuş?