Sayonara | sunjeongz

10 arrest

jung sungchan's pov

Bu gün Perşembe günüydü. Yarın Chanyoung Wonbin'e aşkını ilan edecekti. Kiraz ağacının altında. Bir gün içinde herşeyi yapa bilirdim. İseul'da bu ara bizde kalıyordu. Babamlara olayı açıklayınca bizde kalmasına izin verdiler. İseul bana yardım edip beden eğitimi hocasının evli olduğunu ve iki çocuğu olduğunu söylemişti. Birisi bizim okuldaydı. Lee Songmul. Okuldaki zengin züppelerinden biriydi. Beden eğitimi öğretmeninin kızı olduğu için çalışmadan da iyi notlar alıyordu. Acaba ailesi onun için yüklü miktarda para verir miydi? Oğullarının parasını... :).

6.30

Sabah çoktan kalkmıştım. Iseul dün geceyi kötü geçirdiği için uyumasını istedim. Ben 5:30'da kalkmıştım. Uyumayı seven bir insan değildim. O sırada İseul yanıma geldi.
"Günaydın hyung." Uykulu sesiyle konuşmaya başladı.

"Günaydın İseul. Bende seni bekliyordum."

"Hyung beni mi bekledin özür dilerim. Hemen okul formamı giyinip geliyorum- oh... Hatırladım formam evde." Ona güldüm.
"Bende bir tane daha var gel onu giyin sonra evine gizlice girip kıyafetlerini alırız." İseul utanarak bana baktı. Ben odama gidip üniformalarımdan birini ona verdim. Odama gidip giyinmeye başladı. İseul ile yaşamaya alışmış olsam da ailem geldiğinde ona ne olacağını merak ediyordum. Bizimle yaşayacağını sanmıyorum. Ben bunları düşünürken Iseul yanıma geldi. Yine kıyafet ona büyük olmuştu.
"Umarım babam evden çabuk çıkar. Kıyafetlerin çok büyük." Ona güldüm.
"Kıyafetlerim büyük değil Iseul sen fazla kısasın." Iseul bu dediğimle bana dirsek atmıştı. Umursamayan bakışlarla onu yanımda götürüp okula gittik. Bugün çoğu ders özel odalarda olacaktı o yüzden kitaba gerek yoktu. Yolda giderken Iseul konuşmaya başladı.

"Hyung Chanyoung ile bugün mü konuşacaksın?"

"Evet Akşam 5'te küçük bir işim var onunla." Diyip yandan güldüm.

"Hyung gülme öyle korkuyorum senden."

"Zaten öyle yapman gerekmiyor mu?"

"Tamam~ Bu arada bugün olacak ders 1.ci sınıflarla birlikte olacak. Aynı yerde ders işlenecek yani. Kaçma bir yere arkadan yer ayıralım kendimize tamam mı?"

"Peki." Konuşurken okula varmıştık. Bugün Chanyoung ile Wonbin antrenman yapmayacaktı. O yüzden hemen Chanyoung ile konuşma yapabilirdim. Kimseye görünmeden dolabına dün hazırladığım notu koydum ve kolidorun başında beklemeye başladım. Chanyoung çantasını koymaya geliyordu. Çantasını koyarken benim notum yere düştü. Görünce eline aldı.

"Huh? Buda ne?" Notumu okumaya başladı.

"Belkide onunla görüşmem gerektir."

Notu cebine koydu. Bende arkasından yavaş yavaş gelmeye başladım. Çatı katına çıktı ve beklemeye başladı. Bu kadar oyalanmak yeterliydi. Yanına gittim. Chanyoung beni görünce konuşmaya başladı.

"Oh Sungchan! Benimle görüşmek isteyen sen miydin? Annem hakkında konuşmak istiyormuşsun."

Oyunculuğumu ise koyup konuşmaya başladım. Sakin sesle hiçbirşey anlamazdı. Manipüle edilmeye açık bir insandı o.
"Sana ailen hakkında birkaç şey söylemem gerek." Chanyoung beni dinlemeye başladı.