one shots </3 bankzitters

But he does it so well (deel 1) // Mabbie

~ P e r s o n e n : ~
Matthyas Styles - good guy, single, broertje Harry, 14
Robbie Tomlinson - bad boy, single, besties met Raoul, Koen en Milo, broertje Louis, net 15
Harry Styles - good guy, single, broer Matthy, 17
Louis Tomlinson - bad boy, single, broer Robbie, 17
Koen van Heest - bad boy, single, 14
Raoul Joshua de Graaf - bad boy, single, papa van de groep, 15
Milo ter Reegen - bad boy, elke week fix met iemand anders (maar toch single), 15
—————————————
In dit verhaal bestaan er op school twee groepen mensen, de bad boys en de good guys. De veertienjarige Matthyas hoort bij de groep van de good guys, mainly door zijn oudere broer Harry, die erg populair is en altijd alle aandacht vraagt van de mensen om hem heen. Matthyas moet van Harry overal volgen waar hij, no matter what. Dat is ook een van de redenen dat Matthyas nog nooit echt vrienden heeft gehad. Overal waar zijn broer gaat, gaat hij... dan heb je ook nog Robbie, hij hoort bij de bad boys en ook hij heeft een oudere broer, Louis. Robbie hoort niet voor niks bij de bad boys, dus hij doet altijd waar hij zelf zin in heeft en hij heeft totaal geen band met Louis. Harry en Louis waren in de brugklas ooit beste vrienden, maar alles veranderde met de tijd, en nu zijn ze elkaars aartsvijanden... Robbie en Matthyas lijden totaal hun eigen leven, maar alles verandert zodra ze elkaar leren kennen. Maar is dit wel mogelijk, een bad boy en een good guy samen...?
—————————————
Pov Matthy:
"Schiet eens op jij, kut homo!" Schreeuwt mijn broer Harry naar me. Ja, iedereen denkt altijd dat we de liefste broertjes zijn en dat we elkaar nooit in de steek zullen laten, maar dat is in werkelijkheid heel anders. Mijn broer haat me, met heel zijn hart. Iedereen thuis haat me... Harry zegt dat als ik ooit iemand laat merken dat er ene onenigheid tussen ons afspeelt, ik er aan ga. Ik moet altijd lief tegen hem zijn, me voorbeeldig en perfect gedragen,  zodat iedereen jaloers op ons zal zijn. Maar dit is niet wat ik wil in mijn leven, mensen jaloers maken op mijn "oh zo leuke leventje". Ik wil juister iets goeds betekenen tegenover de mensheid en onze maatschappij. Ik ben wel echt een geboren good guy, hahaha...

Als ik net achter op de fiets van Harry stap (yep, ik mag niet eens zelf fietsen van hem, zo zien we er "leuker uit samen") begint hij weer eisen te stellen voor de dag. "Dus, je blijft heel de dag bij mij, en als ik ook maar merk dat je weg bent gelopen, zwaait er wat als we thuiskomen, begrepen?" Ik knik, ook al ben ik het er totaal niet mee eens. "Oh en je doet normaal tegen mijn vrienden, niet stoer, en als er een meid op je af komt en je aanraakt, doe je aar alsof je er van geniet, duidelijk?" Weer knik ik. "Is dat DUIDELIJK?" "Ja baas..." mompel ik geïrriteerd, tot boosheid van Harry. Hij drukt hard de rem in, stapt van zijn fiets en pakt me bij mijn nek. "Niet zo brutaal kleine flikker" ik kijk bang naar de grond, maar Harry pakt mijn kin beet zodat ik hem in zijn ogen aan kijk. "Hm?" "Sorry Harry..." "Sorry allerliefste broer, het spijt me dat ik gay ben en leef," verbetert hij me. Ik zweer het je, deze man is helemaal gestoord.

We lopen samen hand in hand de school in, als een of ander klef stelletje. Meteen komen zijn vrienden op ons af en Harry dwingt me ze een bro-hug te geven. We gaan zitten op een van de bankjes in de aula en we wachten tot de loop-bel gaat. Tien seconden later arriveren de Barbies, die vreselijke meisjes die elke keer aan me zitten en "oh Matthy wat ben je toch knap" in mijn oor fluisteren. Het liefst geef ik ze een stomp in hun maag en vertel ik ze dat ze een eind mogen oprotten, maar dan wordt Harry weer boos en ik wil niet nog meer littekens dan dat ik al heb...

Tringgg, het geluid van de bel gaat. Ik sta op met mijn mint groene fjallraven kanken tas op mijn rug, ik zeg gedag tegen Harry en zijn "bende", en ik loop naar mijn les. Aardrijkskunde in lokaal 15, kortom, de hell. Als het kille, koude, lokaal binnen stap krijg ik gelijk een papieren vliegtuigje naar mijn hoofd gesmeten, het zijn Milo en zijn vrienden, de pesters van de klas, goh, ze zijn bad boys, past goed bij hun naam dat gedrag... "oeps, sorry Matthyas, ik had je niet gezien" lacht hij en zijn vrienden joelen wat naar me. Ik geef hem een vervelende blik terug, die ik hem beter niet had kunnen geven, aangezien hij op staat en met een woedend gezicht op me af loopt. "Dus je dacht dat je stoer was hm?" Zegt hij uitdagend. Even ben ik bang om een klap te ontvangen, maar een van zijn vrienden is me voor. "Milo, kom, laat die jongen nou met rust," zegt een bruinharige jongen die wat kleiner is dan de rest van zijn groepje, indrukwekkend... ik hoor Milo zuchten en hij loopt terug naar zijn plek, thank god.