one shots </3 bankzitters

Where do we go now? // Mabbie + Ezzie

~ P e r s o n e n : ~
Ezra het Lam: 14, single, broertje van Matthy, woont nog bij zijn ouders
Matthyas het Lam: 19, taken met Robbie, broer Ezra, woont in cdh
Robbie van de Graaf: 20, taken met Matthyas, woont in cdh
Milo ter Reegen: 20, single, woont in cdh
Raoul Joshua de Graaf: 22, taken met Lieke, woont in cdh
Koen van Heest: 21, single, woont ook in cdh
————————————————————
Dit is een verhaal die misschien sommige van jullie al kennen, aangezien ik het een hele tijd geleden een keer ergens geschreven heb op een oud account. Geen idee. In ieder geval, ik wou dit nogmaals publiceren omdat ik me een beetje schuldig voelde dat ik een paar daagjes geen deel had geplaatst, daarom dit dus. Let dus vooral niet op alle spellingsfoutjes (en andere foutjes) en de andere manier van schrijven enz, ik was nog niet heel ervaren😍🙈😭 En ondertussen (nu) ben ik ook weer bezig met een nieuw deel, dus geen zorgen! <33 Veel leesplezierrrr :))
————————————————————
Pov Matthy
'Tot morgen Matt!' Zegt Koen als ze op hun fiets stappen. 'Oh en was jij vrijdag avond nou ook thuis of niet?' 'Nee man, moet naar mijn familie, heb ze al zolang niet gezien' antwoord ik. 'Oh is goed. Hey doei hè!' 'Ja doeg!' De twee fietsen allebei hun eigen weg, Koen ging naar zijn vriendin en Matthy zelf gewoon naar Casa Del Huts. Vrijdag 'Ik ga ervandoor mannen, zie jullie snel weer!' Roep ik. 'Waar ga je heen dan?' Vraagt Rob verbaasd. 'M'n ouders en m'n broertje! Hoe vaak moet ik dat nog zeggen tot je het gaat onthouden?!' 'Rustig maar hoor, wist niet dat je boos werd...' ik laat een diepe zucht maar sluit dan de deur van de woonkamer en ga de hal in. Ik ben bezig met het aan trekken van mijn jas als er aangebeld wordt. De deur open ik en daar staat mijn vriendin Carolijn. 'Hey schat, waar ga je heen?' Vraagt ze lief terwijl ze me een liefdevolle kus op mijn mond geeft. 'Ff naar Haarlem, broertje en ouders gedag zeggen' 'Aha,' zegt ze. 'En jij dan? Ik wist niet dat je hier zou komen, anders was ik wel thuis gebleven.' 'Naw schat,' ze geeft me nog een zoen, dit keer een in mijn hals. 'Juultje had me uitgenodigd,' zegt ze dan. 'Vandaar!' Zeg ik en we lachen. 'Ik ga dan maar eens, oké?' 'Helemaal goed schat, doelde groetjes aan Ezra!' Ik geef haar nog een knuffel en een kus, 'zal ik doen, dag schat!' Als ik net de snelweg oprijd voel ik mijn telefoon in mijn broekzak trillen, volgens mij word ik gebeld. Ik haal hem uit mijn zak, het is mijn broertje. Hij belt me normaal echt nooit, dus het zal wel serieus zijn, daarom besluit ik op te nemen. 'Hey Ezzie!' 'Matt... ben je er bijna???' zijn stem klinkt bezorgd en angstig. 'Ehh, ja... nog een halfuurtje, hoezo?' Vraag ik een beetje verbaasd aan hem. Ik hoor een diepe zucht aan de andere kant van de lijn, 'pap en mam... ze... ze hebben weer vreselijke ruzie...' 'Oh, dat is kut... h-hoe gaat het er daar dan aan toe op dit moment?' Vraag ik door. 'N-niet goed... ze zijn k-keihard aan het schreeuwen... en z-ze reageren heel de week hun boosheid al af op m-mij...' Godverdomme, dit is precies waar ik al bang voor was. Het verleden herhaalt zich...

...

Pov Matthy
Ik hoor aan mijn broertje zijn stem dat hij op het punt staat om in huilen uit te barsten. Fuck... 'Wacht even Ez, is dit heel de week al gaande?' Vraag ik bezorgd. 'J-ja...' krijg ik als antwoord. 'Maatje toch, je had me kunnen bellen hè! Dan had ik je kunnen ophalen.' 'M-maar jij h-had het toch zo druk?' 'Ik had tijd voor je vrij kunnen maken... maar hé, het komt goed, ik ben er bijna, oké?' 'O-oké... doei...' hoor ik een gebroken stem zeggen. 'Dag jochie...' Oh mijn god, niet weer. Tijdens mijn jeugd hebben mijn ouders talloze ruzies gehad, en ja, er zaten ook zeer heftige bij. Ook was er nog net geen sprake van huiselijk geweld, laat maar zeggen... Ik dacht echt dat de tijden alles verandert hadden, en dat we de geschiedenis achter ons hadden gelaten (jeez wat klinkt dit dramatisch lmfao), niet dus... Ik druk op de deurbel van het huis waar ik in opgegroeid ben, het huis van mijn ouders. Mijn moeder opent de deur, haar gezicht staat nog op oorlog dus weet ik meteen dat dit serieus is, kut. 'Hoi mam,' probeer ik. Dan hoor ik haar zuchten, ze heeft moeite zichzelf onder controle te houden, dat kan je van haar gezicht aflezen. 'Hoi lieverd,' we lopen door de hal maar mijn jas laat ik nog aan, eerst wil ik weten of Ezra oké is. 'Waar is Ez?' Vraag ik dan ook direct. 'Oh, ehh, die is boven, volgens mij...' ik knik en haast me de trap op naar de zolder waar mijn broertjes kamer zich bevindt. Ik open de deur en zie Ezra met rode ogen op zijn bed zitten, zo te zien heeft hij gehuild. 'Hey maatje, hoe is het?' Vraag ik maar. Ik neem hem in mijn armen en meteen begint hij te snikken, 'n-niet goed...' Ik haal hem even uit onze omhelzing zodat ik hem in zijn ogen aan kan kijken. 'Wat is er dan?' 'Papa is weg...'