one shots </3 bankzitters

Teacher's pet // Mibbie

~ P e r s o n e n : ~
Milo het Lam: 16 jaar, kind van Matthy, één vijf jaar oudere broer genaamd Koen (al uit huis)
Robbie de Graaf: 15 jaar, taken met Milo
Matthyas Maarten het Lam:
———————————————————
Pov Milo
"Okeee klas, over enkele minuten gaat de bel, ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend, goed gewerkt vandaag! Oh en Milo, jij blijft nog even," hij knipoogt erbij. Mijn leraar knipoogt voor de zoveelste keer naar me en ik weet precies hoe laat het is. Not again...

Ongeveer een maand geleden kreeg onze klas te horen dat onze wiskunde docent zwanger was, en dat we voor de laatste twee maanden van het schooljaar een nieuwe docent zouden krijgen. Iedereen was dol blij, aangezien onze oude docent mega streng was, maar ik vond haar best oké.

Toen kwam Meneer Essen, en voor mij was het gedaan met de pret. Hij deed de eerste lessen al heel vreemd naar mij toe, en na de derde les vroeg hij me of ik even in het lokaal wou blijven zitten. Op het eerste ogenblik ziet hij er super aardig uit. Hij is denk ik ongeveer een jaar of 25, hij heeft een super hippe kleding stijl en blond haar. Maar niets is minder waar dus...

"Zo, Milo, heb je al je huiswerk af?" Begint hij op die kut toon. Die vervelende, flirterige toon. Ik kijk hem bang aan, wat hem waarschijnlijk opwind. Alles eind deze man op, zelfs zo'n lelijke sukkel als ik. Hij is niet goed... "ja meneer," zijn ogen gaan met een rap tempo over de bladzijdes van mijn werkboek heen. "Ooh... je hebt opdracht 10, 11 en 12 niet gemaakt zie ik," "Het spijt me meneer," ik kijk naar de grond, ik weet precies wat ik wel en niet kan maken bij hem. "Het maakt niet uit, ik zal je wel even helpen," hij gaat achter me staan en gaat met zijn hand langzaam naar mijn achterwerk, deze man is echt helemaal gek en gestoord... "bij deze opgave, werk je eerst alle..." vanaf dan hoor ik gewoon niet eens meer wat hij zegt. Ik val weg, ik geef hem z'n zin. Zit aan me, en laat me dan gaan. Is de instelling waarvan ik overtuigd ben dat ie gaat helpen. Ik doe gewoon mijn ogen dicht, in de hoop daarmee de pijn te verzachten. De mentale en fysieke pijn.

Ik voel dat zijn hand naar mijn geslachtsdeel gaat, terwijl hij kussen in mijn nek drukt. Ik laat het maar allemaal gebeuren, ik kan toch niks. Ik kan niks. Ik kan niks tegenover deze man. Ik ben echt niks waard. Niks waard. Hij gebruikt je Milo! Zeg iets! Schreeuw i... maar dat stemmetje in mijn hoofd wordt steeds zwakker. Dit alles lijkt een eeuw te duren. Ik heb mijn ogen dicht, ik wil me er compleet voor af sluiten. Hem z'n zin geven. Zodat hij mij met rust laat en me laat gaan.

Ineens stopt hij met zijn handelingen, en er wordt op de deur geklopt. Ik voel nog dat hij zo snel als hij kan mijn broek dicht doet en die van hem zelf. En dan zegt hij: "binnen." Ik schrik van alles en kijk hopeloos naar de deur. Volgens mij zie ik er echt verschrikkelijk uit.

"Hi, ik zag op zermelo dat mijn broertje hier les had, is Matthyas hier?" Het is Rob. Het is Robbie. Mijn stief broer. Of nou, broer? Hij is net een half jaar ouder. Ga ik hem alles vertellen? "Ja hij is hier," Essen wendt zich tot mij. "Hij had extra hulp nodig met zijn wiskunde huiswerk, maar hij is klaar, wel thuis boys!" Ik weet wat ze van me willen dus ik pak mijn tas met moeite op en sla hem over mijn rug, vervolgens loop ik vermoeid Rob achterna.

"Miel, wat was dat?" Ik kijk hem aan met mijn ogen half dicht. "Niks, hoezo?" Hij zucht, "je bent echt heel goed in wiskunde... en je ziet er, half verwaarloosd uit," mijn ogen gaan naar de grond, terwijl we door naar buiten lopen, op naar onze fietsen. "Er was niks, hou gewoon je mond..."

Pov Robbie
Ik vond het al raar. Super raar. Waarom kwam Milo elke woensdag en vrijdag veel later thuis? Wat moest hij toch op school? Vandaag weet ik eindelijk de reden. Het is er niet zomaar een... Ik ben er heftig van overtuigd dat Miel wordt misbruikt door die vieze gore pedo van wiskunde. Hij heeft meerdere meisjes die ik ken ook verwaarloosd, en bij hun alle liep het niet best af. Nu is het het geval met Milo, dat weet ik zeker. Hij ziet er gebroken uit, en ik heb het idee dat elk moment gewoon wilt huilen. Maar hij geeft het niet toe. Hij zal het niet toegeven. Oh echt, ik wil die man zo graag een keer iets aan doen.

Ik was tien jaar, tien jaar oud. Toen mijn ouders besloten om te scheiden. Voor mij was het alsof mijn leven voorbij was, nadat mijn moeder besloot om te emigreren naar Engeland, waar ze geboren is. Ik wilde haar niet kwijt. Maar ik wilde haar ook nooit meer zien. Er is mij nooit een reden van de scheiding verteld, maar ik weet denk ik al wel waar mijn moeder dacht dat ze niet meer wilde.

Ik bleef dus bij mijn vader wonen in Ameide, samen op een klein appartementje. Het was altijd gezellig, maar ik had ook vaak ruzie of onenigheid met hem. Toen kwam Matthyas. Matthyas Maarten het Lam. De man waarmee mijn vader begon te daten. Hij kwam uit de kast als bi tegenover mij en zijn band met Matthyas werd steeds hechter en groter. Ze besloten aan een officiële relatie te beginnen. Een relatie die nu nog steeds in gang is, en waarmee ik best blij ben.

Matthyas, ofwel Matthy, of Matt, had ook twee kinderen. Koen en Milo. Koen was al wat ouder dan ik, en ging al op zijn achttiende het huis uit. Milo mocht ik wel. Ik twijfelde in het begin heel erg of hij mij wel aardig vond, maar later werd ik daar minder onzeker om. Ik ging na groep acht naar 1 vwo, de brugklas. Een jaar later kwam Milo ook naar mijn school, hij ging toen naar 1 havo. Op school zelf gingen we niet veel met elkaar om. We hadden andere vrienden en zaten allebei in een andere klas. We zeiden soms wel eens gedag tegen elkaar in de gangen, en als we om de zelfde tijd uit waren, fietsten we samen naar zijn huis, waar papa en ik inmiddels ingetrokken waren. Versder dan dat kwam het niet echt... we waren oprecht broertjes van elkaar geworden. Geen beste vrienden van mekaar, maar broertjes...
———————————————————
Ik was dus laatst de K-12 film weer eens aan het kijken, en bij het liedje teacher's pet kreeg ik dus inspiratie voor dit deel. Het liedje gaat natuurlijk over alle mensen en kinderen die in hun leven te maken krijgen met dit onderwerp en met pedo's, dus daar gaat dit verhaal ook mainly over. Als je ooit met dit soort dingen te maken krijgt, vraag als-je-blieft hulp! Please, dat is de enige manier waarop het kan stoppen! Geloof me...

Ik kan alvast verklappen dat het een deel twee krijgt, en die komt vanmiddag of vanavond online! Hoop dat je het wat vind, laat weer ff een leuke comment of iets achter en dan hoop ik je te zien bij weer het volgende deel <3 doei doei! Byeee! Xxx

P.S. THANK YOU GUYS SOOOO MUCH FOR THE 700 READS! Ik had niet verwacht dit mensen dit oprecht zo leuk zouden vinden, dankjulliewel hier voor! So naar jou als je elke keer de delen leest :3 Oké nu echt, byee! Ik klets echt teveel Jezus...
———————————————————
Word counter: 1351 words