Austin: Wanted Not So Perfect Husband

Kabanata 32

Georgina Czsharina's POV

Nagising ako sa sandaling iyon dahil sa masasarap na halik mula sa aking punong buhok. When i realized that there's someone in my room that time ay nagpanic ako.

"W-what the..." naalimpungatan ako sa sandaling iyon. Nang makapa ko ang switch ng lampshade ay nabigla ako ng masilayan ang mukha ni Austin.

"Austin! Nakarating ka na!" mabilis akong napatayo sa oras na iyon at niyakap siya ng mahigpit.

"Did you miss me?" baritonong boses pa niya sa akin.

"S-sobra..." hindi na ako nagpaligoy-ligoy sa oras na iyon. Halos dalawang linggo itong nawala. Nang magbalik ako sa pagtingin sa kaniyang mukha ay nakita kong nakangiti ito.

"Hmm? bakit?" tanong ko pa.

"Nakakatuwa ka lang tingnan, Sharina. We're still not official but you seemed that you're wanting me as yours right now..." nawala ang excitement ko sa oras na iyon at madaling kumalas sa pagkakayakap. Tama nga naman...ako lang yata itong assuming. God, Sharina. Nasaan ba ang utak mo? himutok ng isip ko sa sandaling iyon.

"I-i'm just kidding." Bawi pa nito sa akin, pero nanatili akong nakanguso.

"Come here. Hug me." Utos pa ni Austin sa akin sa oras na iyon.

Hindi pa rin ako gumagalaw. Bahala siya!

"Sige na, ayokong lakasan ang boses ko, baka magising si Shaniah." Sabi pa nito sa akin.

"It's enough...." malditang sabi ko saka naupo ulit sa kama.

Nakita ko ang mga dala niyang bagahe, gayundin ang malalaking shopping bags. Nagbalik ang tingin ko sa kanya.

"What's with the bags?"

"Hmm, some gifts..." tipid na sambit nito saka naupo sa tabi ko. Hindi pa nga ako nakagalaw nang mabilis niyang kunin ang kaliwang kamay ko at isalikop iyon sa kaniya.

"W-what are you doing?" tanong ko pa sa sandaling iyon.

"I want to hold your hands, forever..." ngumiti pa si Austin saka dahan-dahang lumapit ang mukha nito sa mukha ko.

Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin dahil tila nagpapaubaya ang katawan ko sa halik na iyon. Napapaungol pa ako sa sarap.

Nang mga oras na iyon ay dahan-dahan niyang inabot ang switch ng lampshade para i-off ito. Nang makahiga sa kama ay napatingin ako sa mukha niya. He's staring at me like hell.

"I can't wait, Sharina. Nababaliw na ako sa kakaisip sa'yo." Sambit pa niya saka kumubabaw sa akin.

"Shhitt! Baka magising si Niah!" protesta ng utak ko.

"Don't worry...i can handle." Sabi pa nito.

Nagtaas-baba ang dibdb ko sa oras na iyon dahil bolta-boltaheng kuryente ang dumadaloy sa katawan ko, telling that this is it! this-is-it-pansit!

"Austin, i guess, we're too fast about this..." hawak ko sa magkabilang balikat niya habang nakapwesto siya sa itaas ko.

He just stare at me, looking like i am the only woman in the world that time.

"Do we need to be slow for this, i know you that you feel what i feel for you, Sharina."

Napasinghap ako sa kabila ng pagkakalito, ano ba naman kasi itong pinasukan ko...

"Uh, can you please...be gentle?" sabi ko pa na parang may saltik sa ulo.

"Leave it to me, babe." Ngisi pa nito.

Nag-umpisa siyang humalik sa leeg ko. Habang ginagawa iyon ay halos mawalan ako ng ulirat. Napakagat-labi pa ako sa oras na iyon dahil nararamdaman ko ang kiliting dulot sa leeg ko. His tongue is a player, kaya nitong halukayin ang kaluluwa ko. Dang it!