1.Bölüm

383 22 16
                                    

Yeni hayatın başlangıcı

-Bu kitaptaki olaylar ve karakterler tamamen hayal ürünüdür gerçeklikle bağlantısı bulunmamaktadır-

Şarkılar:
-Bu dağlar kömürdendir
-Eklemedir koca konak
-Kazılı kuyum

***

7 yıl sonra (günümüz)
Mardin - Nusaybin


"Asker selam dur!" Dedi Albay Erhan Koç. Şuan askeriyedeyim 3 aylık görevlendirme ile Sakarya'ya dönüyorum. Babamın katilinin cezasını alması için gidiyorum ancak bir farkla.

"Kıdemli üsteğmen Armina Batu Sakarya, emredin komutanım!" Dedim ve asker selamı verdim.

"Artık kimsin sen Batu?!" Diye sordu.

"Kıdemli üsteğmen ve Türkiye Cumhuriyeti askeri ceza savcısı Armina Batu komutanım!" Dedim bunun üzerine kafasını aşağı yukarı salladı.

"Rahat asker. Armina Batu rütbeden çık!" Dedi ve albay karşımda asker selamı verdi. "Albay Erhan Koç emirleriniz savcım!" Dediğinde bütün tabur şok geçirdi haklılar aslında sonuçta koskoca albay çömez bir er iken eğitmeye başladığı askerinin önünde selam duruyor bende olsam şaşırırdım. Ancak Erhan Albay askerinin önünde değil Cumhuriyet savcısının önünde selam durdu.

"Rahat olun albay." Dediğinde bana tebessüm etti anlaşılan istediği cevabı almıştı. Bende tabura doğru. "Selam dur!" Dedim yüksek desibel ile bütün askerler selam durunca ben devam ettim. "Nasılsın asker?"

"SAĞOL!" Dediler hep birlikte.

"Hakkınızı helal edin asker!"

"HELAL OLSUN KOMUTANIM!"

"Rahat asker dağılabilirsiniz." Dedim bunun üzerine herkez dağılırken ortada sadece ben, albayım ve benim tim kaldı.

"Komutanım siz şimdi gidince biz ne olacaz?" Diye sordu benim duygusal yavrum Batuhan.

"Dram yapma lan."dedim ve özellikle Ali'ye bakarak, "ben yokken bu çocuğu ezeni ezerim anlaşıldımı Taşkın!?" Dediğimde Ali direkt dikleşip.

"Anlaşıldı komutanım!"dedi titrek bı sesle çünkü bilirdi beni ve en ufak şikayette canına okuyacağımı ancak bende onu bilirdim o Batuhan'a bulaşmadan duramazdı. Benim timim aile gibilerdir ondan ne kadar gevşek olsalarda severim.

O sırada albayım araya girdi. "Ben söyliyeceğimi deyim gideyim sonra vedalaşırsınız. Şimdi burda herkes senin gitmenin sebebini biliyor o dan geçiyorum oraları." Dedi ve elini omzuna bıraktı. "Bak Armina baban benim dostumdu sende dostumun bana emaneti oldun sonra geldin yanıma er oldun yükseldin pes etmedin kendi timin var bak şimdi ama bununla da yetinmeyip sen askerlik yaparken okul okudun hemde hukuk gibi bir bölümü şimdi savcı oldun sen benim yanımda tam 11 yıldır bulunuyorsun bilirsin benim çocuğum olmadı ama sen benim evladım oldun git intikamını al ve gel. Kendine dikkat et evlat! 3 ay sonra burdasın tim de bende seni bekliyoruz. Dikkatli ol emi." Dedi ve omzuna babacan bir tavırla iki defa vurdu ardından arkasını dönüp gitti.

Tim ile başbaşa kaldım bizim timin güler yüzlü kızı Ecrin, " komutanım beni bu testesteron yapıları ile yanlızmı bırakıcaksınız?" Diye sordu masum masum.

Armina Batu Adaletin Savaşı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin