Yarının Dünü /texting/

2.3

Yeni bölüm🕯

Oylarınız ve yorumlarınızı bekliyorum.. 🌷

★

"Kanka şimdi Barkın bana aşık değil mi? " Heyecanla sorduğum soruya karşı Hira derince ofladı.

"Oflama ya bişey sordum! " Dedim tüm heyecanımla.

Elimizde valizlerimizle okula gidiyorduk. Biraz heyecanlıydım çünkü Barkına ilk defa kendimi bu kadar yakın hissediyordum. Onunla anonim olarak konuşsam da hakkında yeni çok fazla şey öğrenmiştim.

Bu gezi Barkın ile zaman geçirmem için çok iyi bir fırsattı. Hira'nın koluna daha sıkı yapıştım. Elimdeki valizin yere değen tekerleklerini taşa takılmasını engelleyerek geçirdim. Hira'nın ailesi katı insanlardı onları yalvar yakar Hira'nın geziye gelebilmesi için anca ikna edebilmişti. Ama sonuç olarak ikna etmiştik ve ikimizin bu süreçte fazla fazla eğleneceğine emindim.

"Ne diyeyim kanka. Barkın sana aşık olmasa bile yarının dünü olduğundan şüpheleniyo olabilir." dedi Hira hızlı hızlı adım atarken.

Kafamı hemen ondan tarafa çevirdim. Endişeli bir ifadeyle yüzüne baktım.

"Anlamış mıdır ki? "

Hira omuzlarını silkti.

"Olabilir, zeki bir çocuk." Oflayarak önümü döndüm.

Zaten bugün sitede Barkın'ı görememiştim. Büyük ihtimalle Çınarlarda kalmıştı. Keşke görebilseydim diye geçirdim içimden. Özlemiştim sanırım.

Okula yaklaştığımızda otuz kırk öğrencinin kapının önünde valizleriyle beklediğini görmüştük. Okul bizim için servis ayarlamıştı ve gelmesine on dakikaya yakın vardı. Gözlerim kalabalık arasında gezindi. Aralarında Barkın, Çınar ve Ege yoktu. Hafif moralim bozulsa da belli etmedim. Sonradan geleceklerdi büyük ihtimalle.

Hira ile ekibin yanına doğru ilerledik. Herkes fazla heyecanlıydı. Bu okul ile olan ikinci gezimizdi. İlki daha dokuzuncu sınıftayken yapılmıştı. Bu yüzden şuan herkesin heyecanlı olmasını anlayabiliyordum.

"Niye burada değiller? " dedi Hira bana doğru dönerek. Omuzlarımı silktim.

"Gelirler birazdan heralde. " Dememe kalmadan okulun bizim için ayarladığı otobüs önümüze park etti. Herkes bu anı beklediği için heyecanla otobüse binmeye başladı. Benim bakışlarım araba yoluna kaydı. Birkaç kez bakındım ama kimse yoktu.

"Gelmeyecekler gibi. " Dedi Hira ve koluma girerek beni otobüse sürükledi.

İsteksizce otobüse binerek en son koltuklara doğru ilerledim. Hira da arkamdan geliyordu. Otobüs baya büyüktü o yüzden rahatça yerleşebilmiştik. Koltuğa oturmamla telefonumu çıkardım. Hira da yanıma oturmuştu.

"Yaz kanka hiç bekleme. " Onu umursamadan hızlıca Barkınla olan konuşmamıza girdim.

yarının_dünüyüm: Nerdesin sen?

Gönderdiğim mesaj anında görüldü olunca fazlasıyla şaşırmıştım.

barkın.portivoiç: Otobüste misin?