(Love and War Serisinin 2. Kitabı)
Kuni, kader bu sefer yüzümüze güldü. Bize 2. bir şans verdi.
Sevgilim...
Sana söz veriyorum bu sefer o acı dolu hayatı yaşamana izin vermeyeceğim. Seni, yuvamı koruyacağım.
Çiftler: KazuScara, XiaoVen, ZhongChi, E...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ── 🌄🍁☂️🌌 ── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
"Şey bana kendi şarkılarından birini söyler misin? Senin şarkılarını dinlemeye başladığımdan beri seni canlı bir şekilde dinlemek istiyordum."
Kuni çayını tepsiye geri koymuştu ve beklentiyle bana bakıyordu. O, o kazayı yaşadığından beri hiç şarkı söylememiştim ya da elime müzik aleti almamıştım. Alıştırma yapmadan şarkı söyleyebilir miydim? Bilmiyorum. Ama o bana bu şekilde bakarken hayır demek imkansızdı. O kadar güzel bakıyordu ki... Aklımı kaybediyormuş gibi hissediyordum.
"Elbette..."
"İstersen şurda gitar var. Onuda kullanabilirsin."
Kuni başıyla duvarda asılı olan gitarı gösterdi. Çalınmaktan çok süs için kullanıldığı belliydi. Gitara neredeyse hiç dokunulmamıştı.
Yerimden kalktım ve dikkatli bir şekilde gitarı asılı olan duvardan aldım. Tahmin ettiğim gibi telleri ayarlanmamıştı. Kuni'nin yanına geri oturdum ve tellerini ayarlamaya çalıştım. Neyse ki çokta bozuk değildi o yüzden ayarlamak kolay olmuştu. Bende bu işi yaparken de Kuni dikkatli bir şekilde beni izlemişti. Sevdiğim kişi bana bu şekilde dikkatli bakarken gerilmeden edememiştim.
"Hangi şarkıyı çalmamı istersin?"
Gitarın ayarını yaptıktan sonra Kuni'ye döndüm. Ben ayarı yaparken Kuni aramızda ki tepsiyi diğer yanına koymuştu ve bana daha çok yaklaşmıştı. Hatta aramızda mesafe bile kalmamıştı. 2 ay boyunca artık onun gittiğine o kadar inanmıştım ki şu an bu kadar yakınımda olması garibime gidiyordu. Ama garibime gitmeşi bundan hoşlanmadığım anlamına gelmiyordu. Aksine heyecanlanıyordum.
"Hiç fark etmez. Sadece senin sesini duymak istiyorum. Zaten uyandığımdan beri senin şarkılarını dinliyorum. Neredeyse her şarkın ezberimde..."
Ya bu oda biraz fazla sıcak olmuştu ya da ben kızarmıştım. Gerçi o böyle davranırken kızarmamak elde değildi. Kesinlikle kulaklarıma kadar kızarmıştım. Kuni'nin bunu fark etmemesi için yüzümü gitara eğdim ve uzun saçlarımla yanaklarımı kapatmaya çalıştım. Ama Kuni'nin zarif kıkırtısı yanaklarımı saklamak için geç kaldığımın habercisiydi.
"Şey... O zaman ben başlıyorum..."
Derin bir nefes aldım ve sol elimle teller üzerinde ki notalara bastım. Bir kaç saniye bekledim. Kendimi hazır hissedince sağ elimle tellere vurmaya başladım. Bu şekilde şarkıya girmiş oldum.
