(Love and War Serisinin 2. Kitabı)
Kuni, kader bu sefer yüzümüze güldü. Bize 2. bir şans verdi.
Sevgilim...
Sana söz veriyorum bu sefer o acı dolu hayatı yaşamana izin vermeyeceğim. Seni, yuvamı koruyacağım.
Çiftler: KazuScara, XiaoVen, ZhongChi, E...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ── 🌄🍁☂️🌌 ── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Kazuha'nın Anlatımıyla
Sabah duyulan patırtı ile birlikte uykumdan sıçrayarak uyandım. Ses Kuni'nin odasından gelmişti. Üzerimde ki yorganı atıp Kuni'nin odasına koştum. Odası zaten hemen benim yan odamdaydı.
"KUNİ?!"
Kapıyı hiç tıklatmadan doğrudan odasına girdim. Kuni yere düşmüştü ve yanında ki demirlere tutunarak kalkmaya çalışıyordu.
İlk başta uyku sersemliğimden ne olduğunu anlayamamıştım. Anlayınca da göğüsümde asla tarif edemeyeceğim bir ağrı oluşmuştu. Yine kendi kendine yürüme çalışmaları yapıyordu.
Onu bu halde gördükçe kendimi suçluyordum. Benim yüzümden bu haldeydi ve acı çekiyordu. Her sabah Kokomi gelmeden önce çalışma yapıyordu. Bu yaklaşık 1-2 haftadır böyleydi. Kokomi şu anlık kendini zorlamaması gerektiğini söylesede dinlemiyordu. Bir gün çalışma yaparken yaralanmasından korkuyordum. Tekrar zarar görmesine izin veremezdim.
Yavaşça ona yaklaştım ve yanında diz çöktüm. Kuni beni görünce başını çevirdi. Bana bakmadı. Bu durumda olmaktan nefret ettiğini biliyordum. Zayıf görünmeyi sevmiyordu. Bu Scara olduğu zamandan kalma bir dürtü olmalıydı. Fatui'de gördüğü eğitimler ona bunu öğretmişti. Scara kimliğini kaybetmişti ama Kuni olarak hâlâ Scara'nın bazı izlerini taşıyordu. Sonuçta aynı kişiydiler ve ona göre yürüyememek zayıflıktı.
"Kuni iyi misin? Bir yerin acıyor mu?"
Kuni hızlıca başını iki yana salladı. Bakışlarından yardım istediğini okuyabiliyordum ama sesli söylemiyordu.
"Kokomi gelene kadar kendini zorlama. Yoksa yaralanacaksın ve yaralanmanı istemiyorum!"
Kuni'yi yatağına geri oturtmak için onu gelin usulü kucağıma aldım. Hemen kızarmıştı.
"Yaralanmam merak etme..."
Utandığı zaman kızaran beyaz yanaklarını, sesinin kısılmasını ve bakışlarını kaçırmasını çok seviyordum. Genelde sert görünürdü ama utandığı zaman tatlı bir hâle bürünürdü. Şu anda da o tatlı hali kucağımdaydı.
Onu yatağına geri oturttum bende yanına oturdum. Hâlâ güzel gözlerini benden kaçırıyordu.
Yaklaşık 2 haftadır Raiden Malikanesinde kalıyordum. Yani 2 haftadır basın benim kayboluşum ile çalkalanıyordu. Polislerin beni bulmaması için Ei'nin verdiği bir telefonu kullanıyordum şimdilik ama haberleri takip ediyordum. Tahmin ettiğim gibi buraya geldikten 1 gün sonra Xiaolar kayıp ilanı vermişti. 5wril grubunu bırakmadan öncede bir popülerliğim olduğu için şu an herkes kayboluşumu konuşuyordu. Zaten grubu bıraktığım zamanda bütün gözler bana çevrilmişti. Neden bıraktığımı sorgulamışlardı mantıksal olarak. Ama aldıkları tek cevap iyi bir dönemde olmadığımdı. Şimdi ise ortadan kaybolmuştum ve bunu grubu bırakmamla ilgili olup olmadığını sorguluyorlardı. Ve bununla ilgili bir sürü teori ortaya atıyorlardı. Klasik magazin dünyası.
