"Ciddiyim vururum." Diyerek kafasına silah dayadığım adamın anlına silahımı bastırdım.
"Yapmayacağını ikimizde biliyoruz Gülizar. O yüzden zaman harcamaya gerek yok." Hah. Yapamayacakmışım "Bana bak Kenan ben bir defa konuşurum. Ya şimdi o kendi kafana kendin sıkarsın ya da ben sıkarım." Sırıttı. Ama bu sırıtma piç sırıtmasıydı.
"Sıkıyorsa sıksana kafasına." Silahımı kafasına dayadığım adam tecavüzcüydü. "Peki." Diyerek adamın tam anlına ateş ettim.
Tabi o sırada Kenan şok olmuş bir ifadeyle bana bakıyordu. E beklemiyordu adamcağız. Sonuçta ilk defa yaptığım bir şey değil.
"Ee Kenan hala bir itirazın var mı?" Daha demin sırıtan adam şimdi gözüme korkuyla bakıyordu.
"Vay be Gülizar etkileyiciydi." Dediği gibi kaçmaya başladı.
Ben de arkasından kahkaha atıp bacağına ateş ettim. Ve bingo vuruldu. "Ey Kenan şerefsizi, seni bu kadar rahat salar mıyım be ben."
O da bağırarak yere düşmüştü. Evet işte ben buyum, insanların canını alan bir katilim. İşimden memnundum çünkü masum insanlar değildi. Daha demin ki gibi tecavüzcü, dolandırıcı ve de pis işlerle uğraşan kişilerdi.
"Bu yaptığın yanına kalmayacak Gülizar." Elimle okey işareti yaptım ve tekrar diğer bacağına sıktım.
Burda bununla baş edemeyeceğimi anlayınca adamlarımdan birini aradım.
"Bulunduğum konuma gelip bu şerefsizi depoya alın." Diyerek telefonu kapattım.
Adamlarımın belirli görevleri vardı. Yarısı leşleri temizlemek için görevli, yarısı da koruma için görevli olanlardı.
Aslında benim iki kişiliğim vardı. Kişilik bozukluğuna girer mi bilmem ama konu işim olunca kendim olmuyorum. Kendimi bambaşka biri gibi hissediyorum. Karşımda ki bana ihanet ettiyse ya da bir sevdiğime dokunduysa, karşımdaki kişi kim olursa olsun acımaz öldürürdüm.
Benim 3 adım var. Birincisi, Gülizar. İkincisi, KAFES KRALİÇESİ. Üçüncüsü ise KARA KALP.
Yeraltında ismim oldukça duyulmuştur. Korkulan bir mafyayım. Düşmanlarım çoktur ama asla bir saldırı yapmaya götleri yemez. Çünkü bana saldırı yapan, ölüm fermanını imzalamış demektir. Hayır, kendimi övmüyorum burda beni çok fazla savunan başka mafya liderleri de olduğu için birbirimizi koruruz o yüzden korkarlardı. E tabi gücüm de az değil.
İkinci kişiliğime gelicek olursak normal hayatım. İşimle hayatımı karıştırmam. Günlük hayatta beni biri dışardan görse bu mu mafya der. Dışarıda ki izlemim tırnağı kırılsa ağlayacak bir kız gibidir.
Fakat az kaldı tüm ülke duyacak namımı. Dışarıdan sadece Kara kalp olarak bilinirim.
Benim ailem yok. Annem, babam, abim veya ablam yok. Kendimi bildim bileli tektim, 16 yaşına kadar yetimhanede büyüdüm zaten sonrasında da kaçtım.
Daha 3 aylıkken yetimhaneye bırakılmışım ben. Yani hep tektim. Arkadaşlarım da yoktu. Yeraltında ne kadar korkunç ve ciddiysem, normal hayatta da bir o kadar neşeliyimdir.
Benle çok konuşmazlardı, nedenini bende hiç bir zaman anlamadım. Merkata etmedim açıkçası kendileri kaybeder, banane.
Ben bunları düşünürken adamlarım zaten gelmişlerdi. "Bunu depoya alın siz, gerisini ben gelince hallederim." Korumalardan olan Hamza Abi "Patron, biz de bi kaç imza atalım mı?" Dedi masumca(!) sırıtarak. "Öldürmeyin yeter." Diyerek motoruma ilerledim.
Eveeet. Şimdi çıkalım iş hayatından ve normal hayata geçelim.
Motorumla gazlayarak evime gelmiştim. Durumum fazlasıyla iyiydi. Kendime ait arabalarım, motorlarım ve villam vardı.
Çok şükür eve girip kendimi koltuğa attım. Tam uykuya dalacağım sırada telefonumdan ard ard'a mesajlar gelmeye başladı.
Merak ettim amına koyim bana mesaj atan olmazdı. Telefonu alıp açtığımda bilmediğim bir gruba alınmıştım.
Kıllı Huriye'nin köleleri
537: Naber lan Akıntı 552: Lan Akın nerelerdesin sen!? 532: Harbi aq nerdesin 535: Bok yolunda bok
Gülizar (543): Yalnız ben o aradığınız Akın değilim.
537: E hangi Akınsın Akın 535: Daşşak geçme akın inanırım. 552: Haklı. 532: Akın maç var kanki
Gülizar: Ben gerçekten Akın değilim. Ve ben kızım.
535: Nerden bilcez senin Akın olmadığını?
Gülizar: Bekle aq.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
532: Hassiktirr 535: Ananı sikim! 552: Lan siktirrr 537: Lan bu Akın diğill.
