YENİ OKULUM VE HAYATIM

~ 11.BÖLÜM ~

Yeni bölümle sizlerleyim. İyi okumalar. 💙💙💙
______________________________________

Sabah çok dinç bir şekilde uyanmıştım. Her zaman ki gibi hazırlandım. Abimle kahvaltı yapıp evden çıktık.

Okula geldiğimizde selinle sınıfa çıktık. Sırama gittiğimde dünle aynı şoku yaşıyordum. Bu sefer de sıramın üzerinde bir buket çiçek vardı ve üzerinde yine bir not. Bu sefer notta "En sevdiğin çiçeği bilmiyorum. O yüzden senin kadar güzel olan bu gülleri hediye etmek istedim. Umarım beğenmişsindir..." yazıyordu.

Gerçekten bunları kimin verdiğini acayip merak etmeye başlamıştım. Sadece bir günlük zannetmiştim ama bugünde gelmişti. Neden direk ortaya çıkmak yerine gizemli hediyeler yolluyordu ki.

Masal "Yok artık yine mi gelmiş." diyerek yanıma geldi. Başımı sallayarak "Evet ve yine kimin olduğu yazmıyor." dedim. Selinde sırıtarak "Ee benim kankam güzel kızdır." dedi. Biz güllere bakarken sınıfa boralar girdi. Bora sıraya geldiğinde buketleri baktı ve "Bu ne kızım yine mi hediye." dedi.

Bende "Evet yine hediye gelmiş ve ben kim olduğunu hala bilmiyorum." dedim. Bora buketlerden gözlerini ayırmadan "En sevdiğin çiçek gül mü?" dedi. Onu onaylarak "Bunu nasıl bildiğini bilmiyorum ama ben evet." dedim. Bora "Hm öylesine almıştır." dedi ardından arkadaşlarını da alıp sınıftan çıktılar.

Ben kızlara dönerek "Arkadaşlar ben bu gülleri ne yapıcam?" diye sordum. Masal "İstersen çöpe at, kim aldığını bilmiyorsu sonuçta" dedi. Hemen itiraz ederek "Olmazz kıyamam ben bunları çöpe atmaya bakın ne kadar güzeller." dedim. Berna gülerek "O zaman eve götür canım." dedi. İstediğim şeyde buydu fakat tek bir sıkıntı vardı oda Abim.

"Evet bende eve götürmek istiyorum. Peki abime nediycem." dedim. O sırada arkadan bir ses "Ne konuda bana ne diyeceksin besteciğim." dedi. Panikle arkamı döndüğümde abimi gördüm. Ben cevap veremeden abim benim sıramın üzerinde duran buketi gördü.

Tek kaşını kaldırarak bana baktı "Bunları kim verdi?" diye sordu. Bende toparlamaya çalışarak "Şey abi bunu şey almış. Yani şey için." diyerek saçmalamaya başladım. Abim "Hmm şey de ne kadar tuhaf bir isimmiş." dedi.

Ben daha fazla saçmalamadan berna araya girerek "Mertcan abi bu besteye gelmemiş, yanlış anladın, bunlar aslındaaa..." berna cümlesini tamamlayamadan arkadan öykü "Bana geldi mertcan abi. Sevgilim bana almış. Bu okula oda yeni geldi. Sıramı bilmediği içinde bestenin sırasına koymuş. Ben alayım çiçeklerimi." diyerek sırama geldi buketi eline aldı ve abim görmeden bana göz kırpıp kendi sırasına gitti.

Abimde ikna olmuş bir şekilde "He tamam o zaman." dedi. Bende rahatlamış bir şekilde gülümseyerek "Ee sen neyden gelmiştin abiciğim." dedim. Abimde "Ben şeyden gelmiştim. Okul çıkışı alışverişe gidicekmişsiniz. İsterseniz sizi gökhanla ben götürelim. Hem bizim zevkimiz çok iyidir. Kıyafet seçerken de yardım ederiz." dedi. Bunu demesiyle selinle ikimiz aynı anda "Hayırrr." diye bağırdık.

En son abilerimizle alışverişe çıktığımızda istediğimiz hiç bir şeyi almamıştık. Bu yüzden bir daha onlarla alışverişe çıkamazdık. Abim bize bakarak "tamam yardım etmeyelim ama biz götürüp biz getircez itiraz yok." diyerek sınıftan çıktı.

O sınftan çıkar çıkmaz hemen öykünün yanına gittim ona sarılarak "Yaa çok teşekkür ederim öykükuşum. Sen olmasan yanmıştım valla." dedim. Öyküde benim yanığımdan sıkarak "Rica ederim meleğim. Arkadaşlar bu günler içindir. Al bakalım buketini." diyerek çiçekleri bana uzattı.

Sınıfta ki kızları çok seviyordum. 1 dönem boyunca çok iyi arkadaş olmuştuk. Zor zamanlarımız da hep bir aradaydık.

Sırama geri geldiğimde zil çalmıştı. Herkes sınıflara girmiş ve ders başlamıştı.