"Ay bugün çok güzel görünüyor Hilal." dedi. Bakışlarını bana çevirmemişti bile. Bu cümleyi birkaç hafta önce söyleseydi belki benim için çok büyük anlamlara denk düşebilirdi. Ama bugün gökyüzünde Dolunay vardı, Hilal değil.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
seneler öncesi, 2016
bursa
Çok şükür Allah'ım, bu soruda da annenin yaşı oğlunun yaşından büyük çıktı. Gayet ideal bir cevap. Ben kesin bu sınavı kazandım.
On sekiz soruluk matematik tekrar testinin son sorusunu da fizik kurallarına aykırı bir cevap bulmadan çözdüğümde derin bir nefes aldım. Tam da o sırada bayadır kafamı kaldırıp bakmadığım kronometreme bakış attığımda yaklaşık seksen dakikadır aralıksız matematik tekrarı fark etmiştim. Bugün ansızın aile evimize düşen kötü haberden dolayı günümün büyük bir kısmını kaybetmiş olmayı kendime kabullendiremeyip annemler evden ayrıldıktan sonra Melek'in uyutup anca geçebilmiştim masa başına. Ve yapacağım dersleri bitirmem de tam şu ana, yani saatin gece 01.30'una denk düşüyordu.
Şarja takmış olduğum telefonumu almak için ayağa kalktım, ve sonrasında hareket edip düşmesin diye çevresini yastıklarla sararak yatağıma yatırdığım küçük yeğenim Melek'in sol tarafındaki yastığı kaldırıp yavaşça yanına uzandım. Masa lambamın yüzüne sızdırdığı hafif ışık sayesinde yüzündeki huzurlu uyuyuşu rahatça görebiliyordum. Yüzümde hafif bir tebessümle beraber başımı yastığa bıraktığımda üzerime çöken yorgunluğu hissedebilmiştim. Oldukça uzun ve yorucu bir günün ardından böylesine bir melekle ve onun saçtığı bebek kokusuyla uyuma fikri baya cazip geliyordu kulağa. Aslında planımda telefonu açmak ve gruplarda biriken mesajları okumak vardı ancak masa lambamı kapatmak için ayağa kalkma gücünü dahi bulamadım kendimde. Elimdeki telefonun yavaşça yatağa düşmesine izin verdiğimde gözlerim kapanmıştı bile. Bir süre uyku ile uyanıklık arasında bir zaman dilimi geçirdim. Bu süreçte gözümün önünde türev sorularının kilit noktaları farklı sayılarla belirlemeye devam etmişti. Ancak tam bu formüller ve sayılar yerini hayallerimden bir parçaya bırakarak beni rüyalara sürükleyecekti ki gözlerimi aniden tekrardan açmama sebep olacak bir ses duyuldu.
Silah sesi gibi hissettiren ancak belki başka bir şeydir diye düşündüğüm bu ses üst üste üç kere daha duyulduğunda emin olmuştum bunun silah sesi olduğuna. İkinci elde Melek'in de sıçrayarak uyanmasına sebep olan bu ses ilk başta korku değil de merak uyandırdı bedenimde, refleksle hızla kalktım yataktan. Melek'in ağlama sesi kulağımı doldurmaya başladığında perdeyi açıp kapalı olan camı da açtım. Şubat ayının buz gibi soğuğu anlık olarak yüzümde şok etkisi yaratsa da duyduğum cümleler bu soğuktan daha çok şaşırmama sebep olacaktı. "Zehra! Zehra! Zehra ben bunları hak etmedim Zehra!"
Sarhoş olduğu daha ilk haykırışından belli olan adam elinde silahla bizim sokağın ortasında durmuş ve elindeki silahı havaya dikerek Zehra adında bir kıza haykırışlarda bulunuyordu. "Zehra! Bana bunu nasıl yaptın? Çık dışarı konuşacağız!" diye bağırdığında bir kere daha sıktı gökyüzüne. Korkuyla kendimi geriye doğru çektim. Bu adam ne yapıyordu böyle? Ya yanlışlıkla eli kaysaydı da bir cama isabet edip birini yaralasaydı?
