8. Bölüm=Bitecek...

16 14 0
                                    

Kalktım ve saçlarımı düzelttim. Odama geçtim. Tam yatağıma geçecekken İrem'in gözleri beni izliyordu. "Beni izlemeyi kes." dedim. İrem göz devirdi. "Gerçekleri açıklamamı ister misin?" diye sordu. Yine baktı. "Ya da boşver." dedi. İrem'in bu halleri pek hoşuma gitmiyor. Olay,beni çok çabuk bıraktı. Ben Simge'den şüphelendim ve o bana bu yüzden ters davrandı. İrem bana eskilerden bir arkadaşı olduğunu söylemedi.

Bu yani. Ben sadece geleceğimi korumaya çalışıyorum. Ve ekibindi öyle. Ama anlamıyorlar. "Tamam bitsin." dedim. Sesim sakindi ama içim öyle değildi. İrem kabul etti. Eşyalarını toplamaya başladı. "Ne yapıyorsun? Sadece aramızdakiler bitsin dedim sana."dedim. İrem beni hızlıca yere attı. Kolumun üstüne düşmüştüm. Fena bir ağrı gelmişti. İrem umursamayıp çıktı.

Herkes onu gördü. Kapıya geçtiler. Ben ise yerde kıvranıyorum. Çok kötü ağrıyordu. İçeri Eren ve Simge girdi. Beni yerde görünce kaldırdılar."Ne oldu ya? İrem'de gitti."dedi Eren. Kaşları çatıldı."Kolum..."dedim. Yatağa oturttular eteğimi düzelttim. Eren beni kollarının arasına aldı. Simge ise bizi izledi. Bende ona kollarımı açtım. Hastaneye gittik. Afra çok sinirliydi. İrem ile benim aramdaki ilişki hoşuna gitmiyordu.

Yağız onu sakinleştirmeye çalıştı. Ama başarısız oldu. Beni bir odaya aldılar ve kolumu incelediler. "İncilmiş. Birşeyi yok. Sert düşmüşsün." dedi. Başımı salladım. Bir süre sonra odadan çıktık. Duru'nun odasına geçtik. Yaşıyordu. "İyi misin?" diye sordum. Yüzüme baktı. "Evet." dedi. Gözünü bizde gezdirdi. "Ekipçe gelmenizi istemiştim. Bir kişi eksiksiniz."dedi. Hepimiz birbirimize baktık.

Ardından tekrar gözü bana döndü. "İrem... Senin en yakın arkadaşın." dedi. Gözlerim doldu. Gözümü sildim. "Artık değil..." dedim. Duru'nun gözü büyüdü. "Nasıl yani?" dedi. Olanları anlattım. En son olayları ekipte öğrendi. Biraz daha konuşup çıktık. Arabaya bindim. Arkada ben, Aras, Simge ve Kaan, önde ise Eren ve Afra oturuyordu. Eve gelmiştik.

Yatağıma yattım ve uyudum. Gözlerimi açtığımda etraf çok karanlıktı. Telefonumu alıp balkona çıktım. Annemi aradım.

Işıl=Anne.
Anne=Efendim.
Işıl=Niye beni hiç aramadın?
Anne=İşim çoktu. Bir sorun mu var?
Işıl=Yok...
Anne=Tamam. Niye uyumadın?
Işıl=Uyudum ve uyandım.
Anne=Git ve uyu. Müziğini aç.
Işıl=Pekala.
Anne=Hadi uyu.
Işıl=Babam ne yapıyor?
Anne=Uyuyor.
Işıl=Sen ne yapıyordun?
Anne=İşim vardı onu hallettim.
Işıl=Tamam. İyi geceler.
Anne=Tatlı rüyalar.

Telefonu kapattım. Annemin sesini çok özlemiştim. Babamın sesini de duymak isterdim ama uyuyor. Müziğimi açtım ve uyudum. Sabah olmuştu. Kulaklığımı çıkarttım. Kahvaltı yaptım. Herkes çok sessizdi. Etrafı topladık. İrem kim bilir nerede? Simge'nin telefonu çalmıştı ve kalkmıştı.

Bende elimi yıkamaya kalktım. Bir an Simge'nin sesini duydum.

  Ben bu evde kalmak istemiyorum.
Benide yalnız bıraktın.

Dedi. Kapının kolunu tuttum. Simge susmuştu. Telefondaki kişi birşey anlatıyor olabilir. Dayanamayıp içeri girdim. "Git o zaman. " dedim. Simge'nin yanına gittim. "Senin amacın ne?" diye sordum. Yutkundu. "Sen kötüsün. Bu ev benim. Git hadi İrem'in peşinden. Köpeğinin ya sen." dedim. Tekrar yutkundu. "Evet burada kalmak istemiyorum. Senden nefret ediyorum."dedi. O an çok sinirlenmiştim. Onu İrem'in beni attığı gibi yere attım. Ama yataktan düştü.

İçeri Afra girdi. Sonra da hepsi. Beni kolumdan tuttu. Arkadan beni durdurmak için kollarımı tuttu. Ona baktım. Kaan, Simge'yi kaldırdı."Vahşi misin ya?"diye sordu Kaan. Kimse görmeden Simge sırıttı. Bana baktı."Off. Çok fenayım. Başımı vurdum."dedi. Oysa ki daha yeni sırıtıyordu."Öyle mi Kaan?" dedim ve Afra'dan kurtuldum."Evet. Hadi sende evden git rahatlayalım."dedi. Alt dudağımı ısırdım."Ev benim kimi kovuyorsun sen?"dedim.

Kaan yutkundu. Çok sinirliydi. Kaan odadan çıktı. Kapıdan ekibe baktı. "Toplanın gidelim. Ekibe zarar gelecek."dedi Kaan. Hepsi toplanmaya başladı. Simge ayağa kalktı. Sırıttı."Son sözüm:Herkese inanmayın."dedim. Hepsi umursamadı ve çıktı."Kahretsin!"dedim. Herşeyi bozdu. Simge'nin ne yaptığını söyleyemedim. Evde hala onların kokusu vardı. Koltuğa oturdum. Herkes ona inanmıştı. Herşeyi öğrendiğimde onlara açıklayacağım.

Bölüm sonu...

Omg

GECEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin