Co gdyby Hailie miała brata bliźniaka? Z wyglądu nie są nawet podobni oraz mają dwa inna charaktery. Matka i babcia faworyzują Hailie. Aaron jest bardzo podobny do Tony'ego. Czy się dogadają? Jak potoczy się jego historia? Tego dowiesz się czytając...
Gdy moja siostra wyszła pobiegłem do łazienki wziąć szybki prysznic. Po wyjściu z kabiny owinąłem się ręcznikiem w pasie i zacząłem się golić. Następnie założyłem moje piękne okulary. Zapomniałem wspomnieć, że je noszę. Potem udałem się do garderoby. Ubrałem czarne spodnie garniturowe, białą koszulę, czarny krawat i czarny sweter. Niby elegancko a jednak luźno, czyli tak jak lubię.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Znów spojrzałem na zegarek. Była już 17.50. Wziąłem szybko telefon i słuchawki do kieszenie. Ubrałem szybko buty po czym zbiegłem na dół. Wszyscy prócz Vinca już tam byli. Chłopacy mieli czarne garniturowe spodnie i czarne koszule. Różniły się tylko tym, że miały inne nitki. Tony miał złote przeszycia, Shane i Dylan czarne a Will białe. Hailie za to miała na sobie czarną sukienkę za do ziemi z lekkim wycieńciem na nodze. Była ona na ramiączka. We włosach miała białą opaskę a na nogi założyła srebrne szpilki.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Bracia i Hailie przyglądali mi się. Nie zdążyli nic powiedzieć, gdyż pojawił się Vincent.
-Aaron, co ty masz na sobie? Miałeś ubrać się elegancko- powiedział zdenerwowany najstarszy brat.
- Jestem ubrany elegancko- odparłem.- Ciesz się, że nie przyszedłem w zwykłym dresie.
-Dobrze, chodźmy. Aaron jedziesz z bliźniakami. Dylan i Hailie jedziecie ze mną i Williamem- oznajmił chłodno Vince.
Szybko poszliśmy do garażu. Chłopcy wybrali jakieś auto. Nie patrzyłem nawet jakie. Oni usiedli z przodu a ja sam z tyłu. Wyjechaliśmy z posesji. Dopiero wtedy zaczęła się zabawa. Jechaliśmy bardzo, ale to bardzo szybko. Minęliśmy już Vincenta. Pod restauracją bylismy pierwsi. Nie wysiadaliśmy jeszcze z auta bo na dworze było już trochę chłodno. Po jakiś 5 minutach zobaczyłem auto Vinca wjeżdżające na parking. Kiedy on parkował my już wysiedliśmy z samochodu. Bliźniacy śmiali się z chyba jakiegoś żartu wypowiedzianego przez jednego z nich. Ja podszedłem do drzwi samochodu od strony gdzie siedziała moja siostra. Otworzyłem je i podałem jej rękę by wyszła. Gdy wszyscy już wysiedli udaliśmy się w stronę wejścia do restauracji. Will z Vincem weszli jako pierwsi. Za nimi weszliśmy my a potem święta trójca. Usiedliśmy przy najdalej ustawionym stoliku. Ja oczywiście miałem pecha i siedziałem koło najstarszego brata. Po mojej prawej był wcześniej wspomniany Vince a po lewej Tony. Obok tego drugiego siedział Shane. Następnie koło niego siedziała Hailie. Obok niej Dylan a po prawej stronie Vinca siedział Will. Do naszego stolika po minucie podszedł kelner.
-Dobry wieczór co podać?- zapytał miło i kulturalnie.
Moje rodzeństwo zamówiło sobie steki lub w przypadku Willa i Hailie była to jakaś ryba.
-Poproszę tę sałatkę z serem feta i lemoniadę- powiedziałem grzecznie.
Wszyscy popatrzyli na mnie dziwnie ale nic nie mówili. W czasie gdy czekaliśmy na jedzenie moi bracia zaczęli rozmawiać. Po jakimś czasie przyniesiono jedzenie. Ani ja ani Hailie nie wtrącaliśmy się do rozmowy. Nie do puki nie usłyszeliśmy swoich imion.
-Aaron, Hailie, czemu się nie odzywacie?- zapytał Dylan.
-Bo... Jem- odparła jakże inteligentnie moja bliźniaczka.
-Jak nie jadłaś, to też się nie odzywałaś- zauważył środkowy brat.
O wow nikt nie zorientował się, że nie odpowiedziałem.
-Bo ją peszycie idioci- bronił ją Will.
-Ja? Ja cię peszę? Przecież ja nic nie robię.- bronił się Shane.
-No właśnie- potwierdził Dylan.
-Ej no ale...
I w tym momencie Shane zaczął swój wywód co by było gdyby Dylan też byłby małą dziewczynką.
-Aaron póki oni sobie się przeczają może powiesz coś o sobie- powiedział nadzwyczajnie miło Tony.
-Ymmm... No to ja lubię granie na gitarze elektrycznej, rysowanie, robienie notatek i interesuję się jeszcze motoryzacją. No i oczywiście jeszcze gry video.
-Ja też rysuję i gram w gry oraz też kocham motoryzację. Chyba się polubimy.
-Oby tak. Wydajesz się wredny ale tak naprawdę jesteś mega miły, oczywiście na swój sposób- powiedziałem widząc jego morderczy wzrok.
Jeszcze sobie chwilę porozmawialiśmy, ale po zjedzeniu kolacji musieliśmy już wracać. Wsiedliśny do samochodów w tym samym składzie co poprzednio. Podczas drogi śpiewaliśmy (czyt. fałszowaliśmy) i śmialiśmy się. W domu byliśmy oczywiście pierwsi. Po pożegnaniu się z braćmi udałem się do pokoju. Tam przebrałem się i oddałem się w objęcia Morfeusza.
