5.Bölüm İsteyip İstememek +18

18.7K 208 46
                                    

Yazım yanlışı varsa özür dilerim.İyi okumalar.
🌟🌟🌟

Uyandığımda üstümde bir yorgan örtülüydü.Tenimin çıplak olduğunu ve arkamda bir sıcaklık hissediyordum.

Yavaşça arkamı döndüm ve işte dünün başrol oyuncusu,Tahir.

Onunda üzerinin çıplak olduğunu hissediyordum.

Ve çıplak olduğuna emindim çünkü...

Çünkü arkana bişey değiyor değil mi? Ne acabaa?

İç sesimi duymazlıktan geldim çünkü çoğu zaman kuduruk biriydi.

Şimdi burdan nasıl kalkacağımı düşünüyordum, yorganı kendi çıplak üstme alıp kalksam o çıplak kalacaktı, yorganı onda bırakırsam kendim çıplak kalacaktım.

"Tahir uyan artık."dedim son çare.

Bir kaç kez de dürttüm."Uyan teyzen geldi!"dedim sesimi telaşlı çıkartılmaya çalışarak.

"Ne! Nerde?!" Kendini bir hışımla yataktan kaldırıldı.

Eh ben senin.

Hızlıca kalkmasıyla ikimizin üstündeki yorganda açıldı.

Keşke sen yorganı üzerine alıp çıksaydın be kızım.

"Yaa!"diye bağırdım üstüme yorganı çekmeye çalışarak.

"Salak, gerizekalı, beyinsiz niye açıyorsun üstümü!? Amacın ne Tahir yemin ederim kovarım seni burdan!"
Sinirle söylediğim şeyler sadece onun gülmesine neden oldu.

"Bişey olmaz ki prensesim, her tarafını gördüm zaten."diyip omuz silkti.
"Hem teyzem nerde?"dedi.
Uykusundan uyandırılmayı bırak denemek bile ölümle burun buruna gelmekti.

Ve şimdi sanki şeytanla bakışıyordum.

"Geldi! Sesini duydum."dedim hemen yoksa kendimi burdan kurtarmayacaktım ve o beni yine avlayacaktı.

"Birileri yine yalan söylüyor galiba."dedi yorganın örtmediği ayak parmaklarımı göstererek.

Yalan söylerken ayak parmaklarımı içe doğru kıvırırdım ve bu alışkanlığı çocukluktan edindiğim için bir türlü bırakmıyordum.

"Ha onlar."dedim gülmeye çalışarak.

"Evet onlar."dedi.

"Benim şeye tikim varda,ondan öyle oldu."dedim durumu kurtarmak adına.

"Neye tikin var benim bilmediğim?"

Zaten her bokuda bil!

Cidden, iç sesim doğru söylüyordu,her şeyimi bilmesi çok kötüydü.

"Benim yeni tikim çıktı,sen fark edemedin tabii."dedim bilmiş bilmiş.

Yatakta bana doğru büyük bir açıyla döndü.Burunlarımız dip dibe gelesiye kadar desem.

"Napıyorsun ya çekil."diye çemkirdim.

"Yalan söyleme bana,bir daha soracağım, biri geldi mi küçüğüm?"
dedi bu sefer gayet ciddi bir tavırla.

Gelmedi desem ne yapardı acaba?

Biraz poponu tokatlayabilir mesela...

Geldi diyeyim o zaman.

Gelmedi ama...

Sustum.

Biraz bekledik, bekledik, bekledik.

Artık sanki içinden saydığı zaman dolmuş gibi yorganı üstümden çekip kendisi çıktı.

{ Kara Sevda }Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin