bff, hyunin

[16]

Jeongin

"jeongin annem birazdan gelir."

"Ee? gideyim mi evden?"

Tek eliyle belime sarılıp kafasını iki yana salladı. "Hayır tabii ki."

"Hyunjin sakın annene sevgili olduğumuzu söyleme."

"Aslında söylemek çok istiyorum ama işte sonra aranızdaki ilişki aklıma geliyor."

"Söyleme boşver."

"Bak sen iyi davranırsan o da sana iyi davranır."

"İlk ben mi kötü davranmıştım? Hatırlar mısın hyunjin? Bunun için seninle kavga etmek istemiyorum. Saçma olur çünkü."

Derin bir nefes aldıktan sonra yüzü bunalmış bir surat ifadesine bürünmüştü.

Bende göz devirip Hyunjin'in yardımıyla yaptığım kekin yanına gitmiştim. Fırında pişiyordu hâlâ.

Yanmaması lazım yoksa kadının dilinden düşmem valla.

"Jeongin kapı çaldı."

Duydum hyunjin duydum. Kendi açabilirdi heralde, benim yüzümü görmesin ilk.

Mutfak ile dış kapı dip dibe olduğu için kadının sesini duymamla yüzümü buruşturdum. Şimdi gidip selam vermem lazımdı.

Koridora çıkıp duvara yaslandım. İkilinin sarılmasının bitmesini bekliyorum.
Bayan jinsu beni görünce yüzündeki gülümseme hemen düşmüştü. Ananı mı öldürdük ne bu nefret?

"Hoşgeldiniz."

"Aynen hoş geldim." sessiz söylemek isteyip bilerek duymamı istemişti. Duymuştum sağol.

"Salona geçelim anne." hyunjin annesini oraya yönlendirip onunla birlikte salona geçerken yanağıma sessiz bir öpücük bıraktı. "Lütfen azcık dayan."

Sen dersin de dayanmam mı? Hemen yumuşamaya başlayıp yüzüme şapşal bir gülümseme yerleştirdim. Aslında aşık gibi duruyordum şuan. 

"Nasıl oldu kaza annecim? Detaylıca anlatır mısın?"

Benim yüzümden olduğunu öğrense beni öldürür müydü? Öldürürdü o yüzden hyunjin de markete giderken olduğunu söylemişti.

"Nasıl dikkat etmedin?"

"Bir anda önüme çıkınca ne yapacağımı şaşırdım, şimdi bir şeyim yok."

"İyi ki annecim, bana söylediğinde aklım çıktı o kadar korktum ki."

Hyunjin'in yüzünü avuçlayıp tüm sevgisini hyunjin'e gösterirken kenarda onları izliyordum. Beni fark etmesin hiç. Zaten umursamaz gibi şuan.

"Bugün istediğin bir yemekler varsa söyle, hepsini yapacağım annecim. Şimdi sen anne yemeklerine hasret kalmışsındır."

Hyunjin kendinin en sevdiği yemeği söyledi sonra da benim en sevdiğim yemeği ekleyince güldüm. Aptal şey ya. Nasıl öpmeden durucam şimdi?

"Yaparım ben şimdi de... Şey bir yanık kokusu mu geliyor?"

Bayan jinsu'nun dediği şeyler ikimiz de kokuyu yeni fark ettik. Koşarak mutfağa gidip fırını kapattım. Yüzüme gelen duman ile sessiz bir küfür ettim.

"Bir şey olmaz jeongin."

Hyunjin arkamdan gelip beni teselli ediyordu ama işte olurdu. Susmayacaktı şimdi.

"Çok yanmamış zaten bak."

Evet fazla yanmamıştı. Kızaran yerlerini keseriz bir şeyi olmaz heralde. Zehirlenmeyiz.