bff, hyunin

[19] 👋

.Final.
3 ay sonra

"Hyunjin seni bir gün çok kötü dövücem!"

Elime aldığım ilk yastığı ona fırlatmamla birlikte kafasını eğip yastıktan kaçmıştı. Şerefsiz.

"Seni düşündüğüm için yaptım."

"Beni mi? Bak seni öyle bir sikerim ki-"

"O benim işim ama..."

Dediği şey benim sinirimin son damlası olurken aramızdaki o kısa mesafeyi kapatıp ensesine vurdum.

"Yaptığın pis imalara bak."

"Pis derken?"

"Sus hyunjin! Bana yaptığın şeyin nedenini söyle!"

"Bağırma ama aşkım."

"Söyle!"

"Tamam ya off! Çok güzel bir fırsat olacağını düşündüm jeongin. Bende senin videonu gönderip mekan için seni seçsinler istedim ve seni seçtiler. Bu çok mutlu olacağın bir şey!"

"İstemiyorum ama hyunjin. Benden izinsiz böyle bir şey yapmaman gerekiyordu."

"Sürpriz olacaktı."

"Bundan mutlu olursam iyi bir sürpriz olurdu ancak bu beni mutlu etmedi."

"Özür dilerim sevgilim sadece senin için iyi olacağını düşünmüştüm. Hata etmişim."

Yüzünün asılması benim kalbimi de kırmıştı ama istemediğim bir şeyi yapmaması lazımdı. Ben bir mekanda çalışıp şarkı söyleyecek bir bölüme sahip değilim. Benim bölümüm sabah akşam çalışsam bile geçmemin zor olduğunu bir bölümdü. Nasıl bir mekanda düzenli olarak çalışırım ben?

Mekan Kore'nin en iyi gece mekanıydı hatta çoğu kez gitmiştim beğendiğimi de biliyordu hyunjin. Bunun için yapmıştı ama işte ben çıkamam sahneye.

"Sevgilim benim kötü niyetin olmadığını biliyorum. Benim iyiliğimi düşünüyorsun bunu da biliyorum ama önceden bana söyleseydin çok güzel olurdu."

Üzülmesine dayanamadığım için koltukta oturan bedenin kucağına oturup bacaklarımı beline sardım.

"Şöyle asma yüzünü, ağlarım bak."

"Özür dilerim, mutlu olursun sandım. Yanlış düşündüm."

"Bin kere aynı şeyi mi söyleyeceksin sevgilim?"

Başını sallayınca gülüp yanağını öptüm. Biraz daha böyle güzel yüzünü asmaya devam ederse mekana gidip şarkı söylebilirim. Çok az kaldı.

"Çok kızmadım ki hyunjin."

"Yastık attın."

"Buna mı üzüldün?"

"Evet, bana şiddet uyguladın resmen."

"Bu ilk değildi ki aşkım."