Hemen Hana ile JeonBeok'a yardım etmeye gittik beni telekinezi ile tutan adamdı. JeonBeok'u telekinezi ile tutmuştu Hana adama tekme atacakken adam telekinezi ile onu tuttu onlara yardım edemezdim ve Wong'a yardım etmeliydim.
Hana: Yn buradan kaç!
Yn: Ama sizi bırakamam!
Hana: Kaç dedim!
Hemen koşarak oradan ayrıldım ve Motak ile Mun'un yanına gittim. Tam içeri girdiğim anda Wong kendini binadan attı. İçeri bir anda girince Wong'un gözleri büyüdü.
Yn: Wong!
Wong binadan atladı, ona birşey olursa Motak ve Mun avcılıktan atılacaktı. Hemen bende Wong'un arkasından atladım. Wong benim atladığımı görünce çok şaşırmıştı ve yüzünde korku ifadesi vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu animeyi izleyenler daha rahat anlar binadan düşme sahnesi:kakegurui) Düştüğümüz yerde demir vardı Wong demire saplanmıştı bende onun üstüne düştüm ve demire saplandım.
Wong: YN? İYİ MİSİN? ACIYOR MU YARAN?
Yn: Ben iyiyim ama sen iyi misin ben iyileşebilirim.
Dedim ve Wong'un üzerinden kalktım. Wong'da demirin üstünden kalktı ve beni izlemeye başladı kıyafetim yırtıldığı için yaram daha net bir şekilde görünüyordu. Yaramın kanaması durdu ve daha sonra yaram yavaş yavaş kapanmaya başladı.
Wong: Nasıl yani? Kendini yeniliyor musun? Hemde hiçbir şey yapmadan?
Yn: Evet, sen ne olacaksın?
Wong: İyi izle.
Wong Bayan Chu gibi kendini iyileştirdi yarası yok olmuştu. Şaşırdım.
Yn: Sende kendini iyileştirebiliyorsun.
Wong: Evet beni dert etme sen.
Yn: Peki
Wong: Görüşürüz güzelim
Yn: Nereye?
Wong: Evime gidiyorum, gitmeyeyim mi?
Motak: YN TUT ONU SAKIN BIRAKMA GELİYORUZ!
Korkuyordum hemen Wong'u tuttum onu bırakmam için beni itekliyordu fakat ben çok sıkı tutuyordum Motak ve Mun geldi Wong bunu görünce beni çok sert bir şekilde itti ve kafamı oradaki tuğlaya çarptım. Gözlerim kararıyordu üstüme ağırlık çöküyordu uyandığımda evdeydim ve yatağımdaydım Bayan Chu ve Mun baş ucumdaydı.
Mun: Motak! Yn uyandı! Acele et! Buraya gelin! Hey!
Bayan Chu: Mun sessiz ol bizi tanıyacak mı bakalım, hafızasını kaybetmiş olabilir!
