ჟანგიანი ტანსაცმლის შიგნით ჯონი სკამზე იყო მიბმული და ეშინოდა მისი სიცოცხლის დასრულების. მან მცველებს სთხოვა გაქცეულიყო, მაგრამ ისინი ოთახში იდგნენ ისე, თითქოს ის იქ არ ყოფილიყო.
ვეგასი შევიდა ნაჯახით ხელში და სახეზე ღიმილით.
ჯონს გული მუცელში ჩაუვარდა. მან დაიწყო ხვეწნა.
"მ-მისტერ ვეგასი მე-ეს აღარ განმეორდება. მ-მაპატიე მ-მე გთხოვ. მე უბრალოდ შეცდომით გავაკეთე ეს" ტიროდა ჯონი.
"ჰაჰა...ჰაჰ.. მაპატიე? არ მიყვარს როცა შენნაირი ბოროტი ადამიანები ჩემსას ეხება"
"ამიტომ მოგიყვანთ მაგალითს იმის შესახებ, თუ რა მოხდება, როცა ვინმე გაბედავს თითის დადებასაც კი პიტზე" - გაჩუმდა ვეგასი ცულის ბასრ კიდეზე თითებით.
ვეგასმა მცველებს თვალებით ანიშნა და ისინი წინ მივიდნენ. იოანე უფრო შეშფოთდა, როცა სკამიდან გამოხსნეს.
მცველებმა ძლიერად დააწვინეს მიწაზე და ხელები ერთ ადგილზე მოუჭირეს.
"არა გამიშვი! არ გააკეთო ეს!!"
ვეგასმა მას ყურადღება არ მიაქცია, როცა ამ უკანასკნელს მკლავზე დააბიჯა და ნაჯახი ჰაერში ასწია. მერე წუწუნით ჩამოაძრო.
"АННННН!! URGHH!!"
ოთახი ჯონის საშინელი ყვირილით აივსო.
ხელი მიწაზე დადო, მაჯისგან მოშორებით. ნაჯახის პირი სისხლით იყო შეღებილი. მეორე მკლავზეც იგივე მკურნალობა მიიღო.
ჯონის სხეული უცახცახებდა და სახეზე წითელი ფერი ჰქონდა.
-ჰმ...ახლა ენის დროა-გაეცინა ვეგასს.
"რა სახელები დაუძახე მას? მოდი, გადაფურთხე" ვეგასმა უბრძანა.
მისი თავი იმედგაცრუებულად გამოიყურებოდა, როცა ჯონი მხოლოდ ტკივილისგან ტიროდა.
"არა? მაშინ რა აზრი აქვს ენის ქონას." თქვა ვეგასმა.
მან წამების ნაკრებიდან დანა ამოიღო და მცველებს უთხრა, რომ პირი ღია დაეჭირათ.
YOU ARE READING
ხაფანგში (წიგნი 1)
Fanfiction‼️ ნათარგმნი იტალიურმა მაფიამ მოკლა ვეგასის მშობლები, როდესაც ის 15 წლის იყო. ბიძამ მოახერხა მისი და მისი ძმის გადარჩენა მეტოქე მაფიისგან და აიყვანა ისინი თავის მეურვეობაში. პიტი არის ობოლი, რომლის მშობლები ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ, როდესაც ის მხო...
