VİRAN

On Beşinci Bölüm

Yeni bölüm ile karşınızdayım. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
İyi Okumalar...
......................&....................
Viran'ın ablası ile konuşmasının üzerinden günler geçmişti. Gelmeyeceğini söylemişti ablası ama yinede o düğünün olacağı yerin konumunu atmıştı. Giray'a ne kadar abartmayalım dese de Ayla Hanım ve Demir Bey sade bir düğünü kabul etmemişlerdi. Düğün ayarlanan bir otelde yapılacaktı. Bir o kadar da kalabalık olacaktı.

Büyük gün gelip çatmıştı artık. Kuaförden alacaktı onu Giray. Herşeye ,herkese rağmen mutluydu.Hayatında çektiği acıların sonuna gelmiş ve mutluluk onu da bulmuştu.Karanlık anılarını hafızasının çok gerilerine atmış ve kendisini mutluluğun ve Giray'ın kollarına bırakmıştı.

Kuafördeki tüm işleri bitince Ayla Hanım oğlunu aramış ve gelmesini söylemişti. Yarım saattir kuaförde Giray'ın gelmesini bekliyorlardı.

"Anne..."

"Efendim kızım?"

Yaşlı kadın Viran'ın fazlasıyla heyecanlı olduğunu salladığı ayağından ve yüzünden anlıyordu. sakin olan kız strese girince şirazesi kaymıştı.Sanırsa o anlardan birini yaşıyordu şuan,Viran.

"Giray kaçmamıştır ... değil mi?"

"Aa kızım! Niye kaçsın çocuk ?"

"Gelmedi hala..."

"Trafiğe takılmıştır ,kuzum dert edip de kendini üzme. Daha evlenmeden peşinden karım da karım diye geziyordu , bu çocuk.Gelir birazdan ,merak etme!"

Ayla Hanım doğru diyordu ama Viran da korkuyordu ,işte.Sona gelmişken, tam mutlu olacağım derken herşeyin yarım kalmasından korkuyordu.Tekrardan karanlığa çekilmek istemiyordu.Giray bundan sonra hayatında olmazsa ne yapar nereye gider bilmiyordu. Ne gidecek bir yeri ne de yanına sığınabileceği biri vardı.Bunu dile getirmekten de utanmadı.

"Korkuyorum anne , ben. Tam mutlu oldum derken başa dönmekten korkuyorum. Giray'ı ,onun sevgisini ve sizi kaybetmekten korkuyorum. Sanki her an uyanacağım da kendimi yine o evde , o insanların arasında bulacakmışım gibi hissediyorum."

Genç kızın yaşadıklarına şahit olmuştu ve korkmasına hak veriyordu. Onu anlıyordu ve aynı zaman da üzülüyordu. Kızın bu hale gelmesine ,böylesine korku dolu olmasına sebep olan herkesten nefret ediyordu.Şuan eline geçirse onları bir kaşık suda boğabilirdi. Ama onu yerine ayağa kalkıp , gelinin yanına gidip,oturmuştu Ayla Hanım.

Elini kızın sırtına koyup,sıvazladı.

"Seni bu denli üzen,korkutan,ümitsizliğe düşüren insanları boğasım geliyor."

Kızın yüzünü kendine çevirip ,konuşmaya devam etti.

"Bak kızım , ben seni Giray ile birlikte tanıdım ama Giray'dan bağımsız sevdim.Sen benim gelinim değilsin. Ben seni olmayan kız evladımın yerine koydum da sevdim."

Kızın yüzünü eliyle okşayıp ,kızı kendine çekti ve sımsıkı sarıldı.

"İnşallah olmaz da ez kaza olur da boşanırsanız bu hiçbirşeyi değiştirmez.Sen yine benim kızım olarak kalacaksın.Yani anla seni o kadar çok seviyorum kızım!"

Dakikalarca konuşan kadınla ve söyledikleriyle içindeki panik duygusu uçup gitmişti.

"Sağol ,anne. Bende seni çok seviyorum!"

Genç kız da kollarını yaşlı kadına iyice sarmıştı.

"Anne ne diyorsun ,ya ? Bismillah daha bugün evleniyoruz , ne boşanması!"