Werewolf Gιrl. Boeĸ 1 ✔ ⎰ Hale⎱ #HERSCHRIJVEN

•12•

May.

De maan schijnt mooi door haar gordijnen.
Ze word wakker, het eerste wat ze doet is haar hand voor haar mond houden. Ze word weer wakker van een nachtmerrie. Maar deze is anders, continu de zelfde teken.
Ze stapt uit bed en gaat meteen door naar de douche. Ze heeft nog steeds de kleren van gisteren aan. Ze trekt alles uit en bekijkt haar zelf in de spiegel.
Pijn dringt haar lichaam weer in.
Ze maakt stuiptrekken met haar gezicht.
Verdorie roept ze.
Ze stapt snel onder de heerlijke water, maar niks helpt.
Ze gromt boos en maakt rare bewegingen. Boos grom ze.
Wat is er aan de hand met haar?!
Ze gilt van de pijn. Er word een paar keer geklopt tegen haar deur, maar ze reageert niet.
Haar nagels worden langer dan normaal, ze maakt rare geluiden en dwingt haar lichaam te stoppen,
Maar niks helpt. ' may? Alles in orde daar? Maak die deur open'!
' geef me een seconde'! Roept ze met gegrom. Ze kijkt naar haar nagels. Haar ogen worden groot van angst. Ze stapt snel de douche uit en droogt zich af.
Nog steeds staat iemand tegen haar deur te bonzen. Snel doet ze wat aan en springt het raam uit, ze rent het bos in,
Maarja dat is niet zo'n heel goed idee.

Huilend laat ze zich op de grond vallen. De pijn stopt niet, nee het word alleen maar erger.
' stop'! Ze gilt nog harder en gromt.
Een brede man tilt haar op en duw haar hard tegen een boom.
' open je ogen'. Ze gromt, omdat ze bang is haar fel gele ogen te laten zien.
' may maak je ogen open, nu'!
Ze herkend die stem.
Met angst maak ze ze open, een man staat voor haar met blauwe ogen, fel blauwe ogen.
' pap nee ik smeek het je! Pap het kan niet! De tijd is nog niet gekomen! Pap nee ik smeek het je! Pap nee kom op! Pleass nee! Papa nee'! Tranen liepen over haar wangen, ze wist precies wat er ging gebeuren.
Het was haar tijd.
' pap neehee papa je weet niet wat je met me doet! PAPA'!!
' sorry lieverd, maar je tijd is gekomen,
Je moet veranderen'. ' pap je zei als ik er klaar voor was! Pap nee ik smeek het je papa'!!
' je bent er ook klaar voor May, en vergeet niet: ik hou van je en ik doet dit alleen om je te beschermen tegen iedereen'.
' dat kan toch ook anders papa ik zal je haten'! Hij keek haar aan.
' nee dit is een gift, je gaat er van houden, dat beloof ik je'.
Ze riep nog maar het was te laat.
Haar vader tilde haar op en gooide haar met een smak tegen een andere boom.
Ze was bewusteloos, haar hart klopte nog heel zachtjes.
' sorry may'. Hij trok haar t-shirt omhoog en beet haar.
Toen hij klaar was pakte hij haar op en gooide haar weer tegen een boom. Bloed kwam overal vandaan. Zijn nagels kwamen uit, en met een snelheid ging hij langs haar buik en andere lichaams delen. En toen rende hij weg,
May achterlatend.

Derek.

Omdat ik toch niet veel te doen had liep ik maar het bos in.
Ik rook een bepaalde geur,
Bloed.
Ik versnelde mijn pas,
De hartslag ging heel langzaam.
Ik Herkende Deze Hartslag,
May!
May?
May!!
Ik rende naar haar lichaam,
Ze was flink toegetakeld.
Bloed druppelt overal uit, ze had een beet in haar buik..
Een beet?!
Ik schudde haar door elkaar.
Maar ze reageerde niet.
Ik tilde haar op en ren zo snel mogelijk naar mijn auto.
Ik duwde haar erin en reed met volle snelheid weg.

' help! Help! Ik heb Hier een gewonde'! 2 verplegers kwamen mijn kant op. ' wat er gebeurd'? ' weet niet! In vond haar zo'! Een dokter kwam en nam may van me over.
' ga maar in de wachtkamer zitten, we komen zo met het nieuws'. Ik zuchtte boos.
Ik belde scott en stiles dat ze moesten komen.

' derek wat is er met may'! Riep stiles. De jongens kwamen aanrennen. ' ze is gebeten'. ' gebeten? Door wie'?! ' weet ik dat! Ik vond haar zo'!
' meneer? Ben u de vriend van may'? De dokter kwam aanlopen.
' ja dat ben ik'!
Ik keek in zijn ogen. Geen paniek, geen angst, niks.
' ze is in orde, ze is nog wel in een kunstmatige coma, en de wond heelde zich zelf al dus verder is er niks aan de hand, de andere woordjes wouden we hechten maar toen waren ze weg! Dus ze ligt nu in een kamer'. ' kan ik naar haar toe'!? ' dat kan u proberen maat wakker word ze niet'. Derek duwde de man weg. Hij rook haar geur op en liep een kamer in,
Daar lag ze.
In een kunstmatige coma, met verband op elke deel van haar lichaam. Hij ging bij haar zitten.
' hee may, wil je me dat nooit meer aandoen? Ik schrok me een ongeluk'. Hij wreef over haar gezicht. Ze was ze schattig als ze sliep. De fijne tintelingen gingen eerst door zijn arm en dan was zijn lichaam aan de beurt.
Hij hoorde de deur dicht gaan.
Oja stiles en scott.
' laten we kijken of ze is verandert'. Vroeg stiles.
Derek knikte.
Ze keken of niemand kwam en trokken het verband weg.
' h hij is w weg! Zomaar weg'! Riep scott. ' ze is dus een wolf geworden'. Zei derek.
' nu word ze ook een keer in de maand moordlustig'. Grapte stiles.
' stiles? Zeg maar gerust 2 keer in de maand'. De jongen keken raar naar derek, en naar een paar minuten snapte ze wat hij bedoelde. ' waarom wij'? ' maar derek als ze dat word wat gaan we dan doen'? Vroeg scott.
' Ik weet het niet scott,
Maar ik denk dat dat haar leven dramatisch verandert,
Heel erg'.

' allison? Ja we hebben may gevonden! waar ze is? Dit gaat haar moeder niet leuk vinden maar oké.

May licht in het ziekenhuis.

En waarschijnlijk word ze ook een weerwolf'.