OMG, It's Compulsory Love! [#3]

《 Bölüm 14 | Slut [M] 》

Y/N: Ivt,size daha once bahsettigim bakiretini kötü bir şekilde verecek dediğim an buydu. Sefgiler...yorum sınırını biliyorsunuz ahali....

Ve de çok önemli bir detay bu fikri bana E-X-O_BANGTAN adli şahıs verdi yani edeceginiz kufurler ona olsun gerci o bnm karım ama olsun... shsnsh

"N-ne kadar verirsin?" Baekhyun tekrar kekelemesine engel olamayarak sordu. Sadece sesi değil görüntüsü de güçsüzdü. Bütün akşam bir bankta soğukta uyuduktan sonra bütün hücreleri hasta olacağını bağırıyordu zaten.

"SANA NE KADAR VERİRSİN DEDİM!" Baekhyun bütün gücünü kullanarak bağırdığında Chanyeol ne hissettiği anlaşılmayan bakışlarını Baekhyun'un parlaklığı yok olmuş gözlerine sabitledi.

"Ne kadar istersen" Ve bu açıkçası gelen davete bir kabuldü. Her ne kadar buraya kadar gelip bunları soran Baekhyun olsa da Chanyeol'un en azından birazcık kendisine değer verdiğine dair bir umut vardı içinde ve bu umut an itibariyle yok olmuştu.

"E-evimi geri istiyorum" Üstündeki ince ceketi yavaşça çıkartırken söylediğinde Chanyeol kafasını salladı. Baekhyun titreyen elleriyle gömleğine yöneldiğinde ona fırsat vermeden Chanyeol büyük bir adımla dibine girdi ve Baekhyun'un gömleğinin düğmelerini kopararak vücudundan çıkardı. Dün gece Baekhyun'un vücudunda oluşan yaralar ortaya çıktığında Chanyeol yaralara bakarak yutkundu. Bütün bu yaralara kendisinin sebep olduğunu düşünmek bir şekilde pişman hissettirmişti. Hızla kafasını sallayıp kendine geldikten sonra ellerini yaralara bastırdı.

Bunu neden yaptığını bilmiyordu ama sadece Baekhyun'dan nefret ettiğini kendine kanıtlamak istiyordu. Baekhyun yaraların verdiği acıyla çığlık attığında Chanyeol'un parmakları kısa olanın göğüs uçlarını buldu. Sıkıp biraz oynadıktan sonra Baekhyun'u yatağa doğru ittirmişti.

Baekhyun gözlerini kapayıp Chanyeol'un ona dokunmasına izin verdi. Sakindi, beklenemeyecek kadar sakin. Sanki kabullenir gibiydi. Chanyeol onun sessizliğini fark ettiği andan beri hareketlerini yavaşlatmıştı. Dudaklarını yavaşça kısa olanın göğsünde gezdirdi. Yaraları acıtacak şekilde emip göğüs uçlarını ısırıyordu.

Chanyeol aşağı yönelip Baekhyun'un pantolonunu çekiştirdiğinde Baekhyun kafasını sağa çevirdi ve gözlerini daha da sıkı kapadı. Hiçbir şey görmek istemiyordu, hissetmek istemiyordu. Ona bunları yapan kişinin Chanyeol olduğu gerçeği kalbini paramparça ederken onun yüzünü görmek istemiyordu.

Boxerının da bacaklarından sıyrıldığını hissettiğinde üzerindeki ağırlık kısa bir süreliğine yok oldu. Gelen fermuar sesinden Chanyeol'un da üstünü çıkardığını anlayabiliyordu.

Uzun beden tekrar üstüne çıktığında Chanyeol Baekhyun'un çenesini tuttu ve kendi yüzüne bakması için çevirdi. Kısa olanın inatla gözlerini kapaması sinirini bozuyordu. Bir fahişe bu kadar isteksiz olmazdı.

"Sana para vereceğim! Adam gibi yap işini!" Chanyeol Baekhyun'un kulağına doğru bağırdığında Baekhyun ürkekçe gözlerini araladı. Her zaman duygu gördüğü gözler şimdi her şeyin yalan olduğunu vurgular gibi nefretle bakıyordu gözlerine.

Baekhyun gözlerinin dolmasına engel olamadı. Titreyen parmaklarını Chanyeol'un omzuna koydu ve yavaşça yükseldi. Dudaklarını uzun olanın dudaklarına bastırırken Chanyeol'un fikrini değiştirmesini diliyordu. Tekrar birbirlerine aşık oldukları günlere dönmeyi.

Chanyeol sertçe dudağını ısırıp Baekhyun'un bedenini geri ittiğinde Baekhyun şaşkınlıkla ona baktı.

"O kirli dudaklarını dudaklarımda istemiyorum" Baekhyun öylece Chanyeol'a bakmakla yetindi. Boş bir şekilde. Gözyaşları yüzünün iki yanından yastığa damlarken Chanyeol yutkundu. Üzülmemesi gerekiyordu, hayır.