Pregnant Diary | Hyunlix [Omegaverse] ✓

"15. Hafta"

✧

15 hafta

Evet güzel oğlum, bugün senin cinsiyetini öğrendik.

Hem bir elma kadar büyüdüğünü, hem de erkek olduğunu öğrenmiştik. Henüz hareket ettiğini hissedebileceğim kadar büyümemiştin elbette ama... Elma da artık iyice büyük geliyordu gözüme.

Minik oğlum... Cinsiyetin ne kadar hiçbir şeyi değiştirmeyecek olsa da, artık bunu bilmek güzeldi.

Hastane çıkışı, babanla bir haftadır kafamızda kurduğumuz oda ile ilgili konuşmak için bir mimarın yanına gittik. Pekala; baban da zaten ünlü bir mimardı. Ama senin için en iyisini istiyordu. Bu yüzden özellikle çocuk odasıyla ilgilenen bir iç mimara danışmaya karar verdik. Babanın uzun süredir arkadaşı olan bu adam, aslında projeyi kabul etmek istememişti. Ama babanın ısrarlarına dayanamadı.

Biraz zaman geçtikçe, babanla daha önce çalışmış birisi olarak dostunun neden yeniden onunla çalışmak istemediğini anlıyordum.

Çünkü çok bilmiş herifin çenesi bir türlü rahat durmuyor, zar zor ikna ettiğimiz mimarı asla rahat bırakmıyordu. "Oraya dolap koyarsak camdan yatağa vurması gereken ışığını kapatır." Dedi mimarın planını inceledikten sonra.

"Bebek odasına doğrudan güneş ışığının vurması doğru değil zaten." Parmağıyla lambayı koymayı planladığı yeri gösterdi. "Perdeler hep kapalı olmalı, lambadan yayılan ışıkla oda aydınlatılmalı."

"Sen ne anlarsın?" Dedi Hyunjin omuzlarını silkerek.

"Tabi, ben ne anlarım. Git başkasını bul." Tam dosyanın kapağını kapatacakken, Hyunjin araya elini koydu.

"Tamam tamam, söz karışmayacağım. Hadi be Jeong."

"İyi peki." Tekrardan dosyaya daldılar, baban verdiği sözü tutamadı. Jeongin denen adamı çıldırtarak da olsa, birkaç değişiklikle projeyi ayarlamayı başarmışlardı.

Tüm bu kargaşada ben ne yapıyordum peki? Babanın başka bir omegayla uzun zamandır bu kadar yakın arkadaş olduklarını yeni öğrenmiş hamile eş olarak, kafamda 200 farklı cinayet planı kurmuştum.

✧

15 hafta, 1 gün

Dünden beri, kafamda dönen tek şey Jeongin denen şu mimar omegaydı. Hyunjin'e bunu hiç çaktırmasam da, cidden onu boğazlayasım geliyordu.

Aralarında bir şey olduğunu düşünmüyordum elbette; bu mevzu bahis bile değildi. Ama piç güzeldi. Minik gözleri, alnını kapatan uzun saçları, kocaman gamzeleri vardı. Baya güzel bir piçti açıkçası, o an benim için.

Jeongin amcan hakkında böyle konuştuğum için üzgünüm... O zamanlar onu hiç tanımıyordum ve bana öyle gelmişti.

Kıskançlık krizleri yavaşça bedenimi ele geçirirken, Hyunjin'e istemeden de olsa sert davranmaya başlamıştım artık.

Babanın buna bahanesi ise çok başarılıydı. Birkaç kere sebebini sordu ama söylemedim, sonunda şöyle bir çıkarımda bulundu, "Hamilelik hormonlarındandır."

He göt, ondan.

✧

15 hafta, 2 gün

Tanrıya şükür bu gece de uykusunda babanı boğmamıştım.

Aslında, biraz olsun onun haklı olduğunu düşünüyordum. Ama birazcık, minicik, karınca kadar. Bense gökdelen kadar haklıydım.